7 3 0 R. D O 0 0 NAEÏ S T I R P I V M H Ï S T O R ï AE
Nicander inTheriacistéftatuf , in quibusnigrum Chanïsleonêm w a t i m flqrum hetnpe
colore appellac: aifi fortalfis alièubi alterius coloris flos eius exiftat. id quod
t e poft fublequenrem oftertdere plerique fufpicanturà fed hoc non veriiitaUp;
Namdiâio OTixlAÿ varietatem fignificans cum C a ï u t / â ï ^ w m cohærens, non nihcsruléi va-
liecatem oftendit,qui modo femiflior fine dilutiof, alias intenfior èffe pötelt.
i Memini verb S c in h'ô'rtis Belgij olim me fpinofum quemdam humilem videre Cardmnn
Ghamsleonis nigri nomine: folia huic numèrofa, longa, & angufta.yaldè fpinofa, dilute vi,
rentia quaficandicancia :caule ftriato,pedem alto,in raittulos diuifc;quorum faltigia Occu.
pant aliquot cohærentes flofculièfpinofisàcaneisprodeuntes, colore purpurei: radiçe nigra
c U m tU n acdùlci.Defctibitur hic à Clufioin fuis Hifpanienlibus Obferuationibus Chamæleonis Sal-
nigersal- nianticeniis nomine,à loco in quo ab îpfo reperdis. Inagro liquidem Salmaticenu frequen-
m n cm f i t . ^ hunc effe ait yerum hune non elfe Ghamsleonem nigrum fatis manifcftum,ncc Clufiusquoque
affirmât. J _ , , 5ed vt ad Chamælconem nigrum reditum faciamus: dicitur hic Græcis y a m i X i a n
à nonnullis veto & inter notha reperitur W jitstporjaAoipsiw, i XUV'0§ ^ V , : : Romanis
Carduus niger, Vernilago. , |
Radix autem huius letale quiddam, vt-Galenus ait,obtinet. Numerator veto &inter
deleterias à Nicandro in Theriacis, à Diofcoride lib.vi.5C' a Paulo Ægmeta, quàmobrem a I
ad externa tantumodb adhibetur,veluti ad plbras,hchenàs,vitiligihes',& in lutin tha ad eaejeç
detsrlionem pollulant: prçtereàdigerentibus & emollientibus.admifcetur;Gâlenp auftoreJ
D e E r y n g io - C a p . i x s i .
Eryngium mirinum. E r y n g iù m c am p e f t r é .
Eryn c it vnius Diofcorides memihit.Pliniuslib.xxiicap vn.duo videtur?gp()u®!L
, vnhm ih'dfperis natutti,alterijm in Ktioribus marls. Pofleritati verb S t plura fury: pbfo'l
data: marlnlim quidem Vnuui,campeflre! verb & aliud,. deinde & alia qusdam fpuria. I
• Marino Eryngio lata funti folia, Malcrabeis fere fimilia, fed marginibus anaulofa,durifcjuc|
fpinis circumfepta, pinguia,e caefio Candida, guftu aromatico: caulis craffus.aodrante altiorJ
itiferius fubindfe qonninil rubefeens, cadi minibus verb eapitula proferens fpinofa ac g^bbtjfl
fe,nucisferbm£ighitudine,fehKvtplurimiim'fpinofis foli'olis cauliduli faftigium’orbicubnj
EEMPTADIS QVINTAE LIB. V. 731
|ter atnbiendbusincumbentia, quævnàcum capitulis cstolconitentcolore:flofculi autem à
Upitu is limiheer caerule., llamuubus mediis candidis: radix digiti aut pollids craffl tudine
P i f longa, & adeo prolixa, vt tota extrait: nequeat, nili admodum raro, aliquot locis no’
fdofa, candicans, fàpore dulcis & grata. - quoi iocis twin
tumuiis arenolis lictoré marino apud Selgasnafcitur, veluti & in Italia ac alibi.
Altenus Eryng.) folia mu ltiplicicer in varias particulas difTefta fpinis fecunddm mam
sum crepidines horrent : baulis in complures alas diuifus eapitula promit fnmnfvL 6
tfper.pungcnua^uefolioU.yti P™ „ f c J « nuior, ^ ,,oi J g ^ W * * *
fonsmgncansjintus alb.da,d:g:tum craffa, fhpore & odore alterius, veluti & f S T Z ’
ftaaromatiea, qus recens enata,&adhuc tenella, efu. etiam apta funt P SU'
j&d^Bohemia frequen^rq^r^^^^ fàxoiisjfécus vias per vniuerlam Germaniam,tum
Vtrumque poft folftitium floretæftiuum, ac Iulio menfe.
Dicitur hæc Spina Graecis (p u y fio v : Latinis fimiliter Eryngium ■ à Plinio ,,»rA r
iqin Officims Irmgus : inter fpurias verb voces & hard féquentia extant nomma
MfMQVy yp py iv ioV fipfiuov , ^^^pSoj^Gapitulum MartiSi ^
[tolm f X r m mannum : 3 BelgiS VUlgÔ Æl'uprûIllel/^ «/« te cm o jte led ic itu r • An ’
re autem illudad alterius différenciant cognominatur. cam^ n ^ & ^ '^ .C am p e -
Vtriufque autem radix excalfadoria, fed moderate .
antis nonexiguum abtinet,Galeno tefte.Vrinas mou’et,menfes p e ll^m m a ^m f la p h '
« difcutittn vino décoda^,.ocinonïfis,aduerfus venenatorum iaus^conSL“ !
enaeodemauxiliatur rttodo. Saccharoautmelleconditannn, aallumptavc* ïmm ■ p a jp g Affirmab.it quidam, inquit Aëtius, affiduo Eryngii vfu numouam n J Z „ • ^
k cunl prius eo motbo frequentilfimè vexaretur. Bib,cur,utquit Diofcorides I f -
ui femme aduerfus plurima drachms vnius pondéré. 4 Ulo‘eonde^ cumScaphy-
I Fohorum fuccus cum vino eJcprefTus iis prodefhqui venereamtrint-rW, „
' Aiuittautem Eryngium herbaat, ii capella vita mrfuiratip^pnmdn: '
Wm fublutere, donee accedens pallor ori earn eximâc ; PlûLhus auâo“ ’ t0tUD1
He fjiuriu Erjngiis, Cap. x in.
rvRioRVM Eryngiorum primdm folia &l è radicibus, turn & fecundiîm i .
. profère, rotundis longiora,virentia,mollia, non fpinofa, fed fecundiim m .,r„ 3U . S ata
ienata.MaliCotoneifoliismaiora : caulêsverbcubitoaltioresinaltum (iirrr Slnes*eniter
I”Sf^sTbrapitUlaqmna f£niVeeminentVduticolorevnfcumflonbus'pieai radices fubfunc très auc quatuor refts, albids. nonous
Jma‘laUlæ Pnm^nVlftudobreiuauim“ ; ofleriditverb AdamusZafchfflauVr
|GenMtîcÎm.q “ ° rUffia fp° n t e l o d S aECePimus mantmtis.iuxta videhcet maiMatthiolus
verb & Eryngium quoddam pleura Cxhibet, Plano cognomine fnliitl,«,
lore iSul * i & M‘ 111 Aduerfams meniinerunt,perquam csruleo arridet
leriommf 1CUr Pr0“ 'trea0ufefqU1CubltaleSVelalttoeS’PerinKruallaSenicul3tos:folia
Uia M T ® lauora<lue^“lbltu Çrenaca i fuperiora verb minora ilellatiin arciculos am-
mtomGn .C ‘W ife 3'"161! fpinofa: caPiculaitelH fpinofa,colore csrulea: radi.
Prof - m0 :“? HueleniJ>f?ns mgrieantem,incus albidam,odoratam,faporeErynmi.
^ '«'n"nabuUft!e locis.'111 Iur" “ °““ >allorum4uefinmittorum ardu/iug, Jafulltikïïamitre,
rô & CnCluriUS,otteadk Pu®iIum ac humfle Eryngium , cuius priora folia J
circaradicem humifpargunturi caulis gr^is^Iiiah-
L ^ P i ^ i » ^cnlfe, rap.m c f u f e X y M i
rulea^r,idixceiiujs^!u°nuaPin0:lqUe>C00reCUn:1 arcumainbknl:ibus foholis ac floribus
Lnrf ° Salmancicenli in collibus à fe repertuni Clufius referc.
ter sc verb 5 i aliud quoddam,non quidem forma, fed fapore Eryngium referens. ,
Eryn- '