C o n y z a m ed ia e
C o n y z a m in im a .
C o n y z æ m c d iæ fp e c ie s a l t é r a .
Locis apricis ac aridis frequens; petrofa & ve-
teres eriara muros non refugit.
Medium Conyzae genus Candida quoque Ia-
nugine pubelcit, ac grauis odoris virofum quid-
dam lpirat:folia eiusobloga, digitum'lata,caules
teretes aorefti, cubitoaltiopes. Flores in faftigiis
ramulorum Chamamteli fimiles, fed non medio
orbiculo fiuedifco tantummodb,verum&am-
bitulutei, &C paulo maiores,, qui & in pappofam
lanuginem abetk. radix fibras dimittit coplures.
Locis gaudec humidis, fecus profluentes, vel
etiam refides/ aquas nufquam fere non obuia.;
Huius verb Sc aliud quoddam eft genus, cau-
les quod proferc craflos, ieuiter ftriatos, fed intends
inanes vacuofque, circa faftigia in ramulos
diuifos: folia,qua: caulem plurima ambiut, mar-
gine crifpa ac veluti incifa:flores lutei funt: fibra:
limiliterpro radicibus nigra:. Molli tenuk]ue la-
nugine Sc hxc tota incanelcit,fed minus graueo-
lens. Flos in knuginem etiam perit, mellis odo-
rem quadamtenus referens.
Exit in quibufdam Hollandia:aquofis, & , vt
fertur , circa Atrebatum quoque alicubi fines,
locis paluftribus.
Minor Conyza exigua eft herba,palmum aut
dodrantens alta, incana quoque ac lanuginofa,
odoreq; ceteris referens: folia exigua funt: flqres
Chanrameli mediis orbiculis, ac Tanaceci fimiles,
les,ècolore luteo fubnigricant,quivtialiorum,in lanuginofosacmollespappos pereunt.
radix tenuis eft. ; . -
"Humidis ac riguis locis creberrima exit.
Prater hanc verb & alia oftenditur Minor,caule cu bitali,vel.altiore affurgens,eoque gra-
cili,ramofo,,hirfuto, atque glutinofo : foliola angufta veluti Linariæ,fèd-lanuginolà,ac pm-
guia: flofculi fecunddm ramulos tenues,lùtei,in lanuginem abeunt. radix tenuis. hæc,quàtri
priores,odùratior eft. - ' \
Apud Hifpanos in agro Toletano, 8C in Narbonenfi Gallia plerifq.locis reperta fcribitur.
Flbrent Conyzæ plurima Æltati'sparte; fed tameu prior Maior, & altera Parua fub Au-
tumnitempus potimmum. : ,
Conyza;Plinio Cunilago.Gaza Policariam Sc Pulicartam appellat; differt
tamen à Pfyllio, quod & Pulicaria dicitur: Qfficinis incognitæ funt Conyzæ.
Priorem nonnülli apud Hifpanos Teruam:fulgerarn appellant; alteram Maiorem adBac- 1«
charimDiofcoridisfunt qui referre ftudeant, cum qua fimilitudinis tam exiguum obtinet,
vtprobahaberinequeat. Extant maioris Conyzæ inter fpurias voces multæ appellationes,
Vt x.iuJ0^£/CtpT?Tiç,4‘itvcu‘(;, v z ' j a y o ' j ÇiSçt'joo;/jÿC^'ip'cfyQUTO'joÇy&VHdtcu;, rjïuiai, Intybum,
Militaris, Dekarium,Febrifuga,Phragmofa, Mufterôs, Pilla; banc autem maremThco-
phraftus. appellat. , ' ' . ,
MediamConyzamGermanorum plerique iJùtTUHlttJ/ Sc SomitttUlirtj vocitant: Bolie- %.
mi §laf() trauf.
Minor Theophrafto fehaina eft : akisPanion, vel Libanotis; vt inter nothas appellationes
réperitur. . -i’". f
Ceterdm Conyzæ omnes calidæfunt ac ficcæ, Media tamen,8e Minorum prior, ceteris
infirmiores. , _
Folia earum,quæ viribus præftant,cum vino ad menfes ducendos,& foetus eiiciendos, Sc
contra vrinæ ftillicidia, regium morbum, dyfenteriam bibi, Diofcorides refert,& Comitiales
ex aceto pota adiuuare. Decoâum horum in infeffu vuluæ medetur : fuccus ex oleo effî-
caciter horroribus oblinitur; capitis dolores hoc modo illitus etiam fanat.
Suffitu ac fubftratu herba ferpentes fugat, culicesabigk, pulices necat. folia ferpentium . } , ,
plajpT&tuberculisconuenienterimponuntur;idemaudbr; confentitGalengs. ...
Ve Cynogloffo. C ap . x x x m .
Cy n o g l o s s o folia funt oblônga, lata,exigua, molli tenuique admodum lanugine
pubefcentia,attââu læuia : caulis cubitalis, rotundus,& ipiè'dliquatenus incane-fcens,in
alias diuifus, circa quas ordine digefti flofculi punico colore purpurafcentes rfuccedunt fin-
gulis quaterna fimul cohærentia leminaafpera, & lapparum modo veftituiinhærentia, me- .
dius inter quæflilus exiguus,non raro durus ac pungéns. radix craffa,recto,altè dimittitur.
Arenofis, incukisacdefertis locis, fubinde etiam nonnihil humentibus gignitur, iuxta
femitas item acviaS. Variât autem non raro huius magnitudo pro regionum, inquibusna-
fcitur, diuerfitate, ac cæli mutatione : quibufdam fiquidem in regionibus multoquàm in
.Germania amplior, maioribusque folks exit; alibi verb etiam minor,humilior, & anguftio-
lis eftfolij; quale,quodCreticum quidam cognominant.
Viget caulis cum floribus Iunio ac Iulio, qui non primo, fed altero vel eti^m tertio anno
demum affurgit. Primo etenim anno foliatantummodo Cynogloffos promit, caule defti-
tuitur, atque hoc tempore à Diof. obferuata,caule vidua trahitur: Sedpon minus in huius
quàm in Didamni delcriptione lapfus eft, qubd nullum florem femenque ferre contra veri-
tatem fcriptum reliquit.
Græcis Kujuôyhaososn KujvoyAaarm dicitur; LatinisLingùa canis. Plinio eft Cynogloffos,
qui duas eius fpecies refert: fed quæ de priore fcribit, ex cap.de Bugloffo apud Diofcoridetn
tranflâtaapparent .alteramait lappasminutas ferre; quæ vtique eft Cynogloffos modbpfa««
11 r ■ _ - tiotatitr. delcnpta.
( Extant verb ôe apud Apuleium, &C partim inter nothas appellationes, ôe alia huius fpuria
nomina, vt ®e/j<a, fiue Spleneion, fiue ion, oeÔAift'lS)*,
sv^yiç,Adû’a£zoç,Cariina Lingua, Macedonica:Germaniseft d)un&6jutigcn:Belgis i=iont.S tou?
gijc: Hifpanis Lengun de ferre : Italis Lingua di cane: Gallis Langue de chien : Anglis ijuUuiDcsS
tunsfit: Bohemis Pfp
Aëtius lib. r. & Tetrabibli tertij lib. a. Limonium Sc Cynogloffum eamdem effe ftirpem.
fentire videtur : Ad cuius fententiam ftabili'endam non parum faciunt, Galenus in lib. de
ûmp.medic.facul.Oribafius,ac Paulus,qui Limonij,fiue Lemonij meminerunt, Cynogloifti1»”»'«-
, . . E 3 -præ