2 5 6 R. D O D O N A E I S T I R PTVM H I ST O RI AE
Venenofa autem &rëfrigerandipotentia,florem Africanum donatum effe, odor ihgrj.
tus, caput aggtauans,Cicuta: fimilis,qualis Lycoperfij fucco,©Rendit:deinde Sc expaimeil,
tis rionnullis conftat. Meminietenim in puer©, qui flores mandere inceperat, labia & os jj.
flata me videre ; fleuri crebrô iis aceidit g qui cicutæ fiftulis ludentes aut modulantes, intt,
labia eas aliquamdiu conrinuerunt. Feli-etiam florescum çalycibus, recentfcafeo perniiftoj
olim dedimuS; quæ mox vald'è inflata, Sc paulô pôft mortua fuit. Mures quoque qui fenien
arroferant,mortuiferuniurreperti. Qua: omnia venénofam &deleteriam huius herbs fa.
cukatem oftendunt :& non audieiidos effe eos, quihànc Tanâceti vel Artemifiæ fpeciem
aut mnoxiam ftirpem fore autumant.
De Tragopogone. G ap. x m .
Tragopogonf. Tragopogoncumpappo.
Tragopogon folia babetoblonga,ângufta,acuminata,Croci foliislatioraac minora:
caulem rotundum,inpluresdiuifum; in cacuminé calycès magnos, àquibus flores
exeunt magni, multiplicesj & multorum foliorum, Dentis leonis appellatæ faerbæ floribus
magnitudine ac forma fimiles, vel etiam ampliores, colore vel lutei, vel in purpureo puni-
cantes, qui oriente Sole panduntur, ipfa verô meridie recluduntur, Sc tandem pereuntes in
canefcentes pappos abeuntj quibus lèmen lubeft oblongum,flibnigrum,acuminatum.radix
candida Sc longa ë f t . Tota autem herba vnà cum foliis,Cauliculis ,ac radice fuccum præbet
la&eum, qui vulnerata ea effluit.
Nafcitur lua Iponte in compluribus vtriufque Germaniçincultis& humentibus.velutim
pratis; & præcipuè lutei floris. In hortisverô procerior,amplior,floribufque maioribusac
fpeciofîoribus confpicimr, præfertim purpurei floris.
Huius flores potilîimùm Iunioac Iulio menfibus vigent.
Tedyiv &£xa(ài Græcis nuncupatur; item Sc : Latinis Hirci barba, Coma
: Germanis iSotfebarf : Belgis Botjtbaert/ 3oftpI)p blocmeii : Gallis Barbe de bouc : Icalis,
bAMÙào\ottü.e,SaJJcJrica>Barbacabrunii: AnglisButBcg ficnrûe.
Herba autem, vt Diofcorides ait, efui apta efl; : noftra quoque ætate radix hibernis men-
flbus à plerilque vnà cum acetariis infertur ac editur.
De Scot.
P E M P T A D I S SE C V N D AE LI B . l i t . 257
De Scorzonera.
S c o r z
C h à m æ m e lu m v u lg a r e .
C a F. X I I I I.
A d Trogopogqriis genus referenda , quam
Hifpania Scurzoneram aut Scorzoneram
voeät: folüs oblongis, fubcandidis, carnofis, acu-
minafis,latioribus,8c per ambitus fubiride parüm
finuatis: caule rotundo, pedali vel alriore: flore
luteo multiplicijomnino fimili,qüféfiam in pappos
refoluitur: lernine oblongo, fubcandido, 6c
minore : radice longa , öngulari, candida, qua:
cortice obtegitur tenui SC nigficante. ■
Nafcifur Scurzonem in Hifpani*. plerifque
montibus, locis bumentitius obfètiris kvligino-
fis: reperitur Sc in Germanise Thuringia , ac Bohemia
in filuis ac montibus locis fimilibus. ,
Apud Hifpanos flos Maio iriênfe 'pro,dit: in
Germania vero lerius, Iunio videlicet Sc Iulio.
Hifpani Scorzoneram appellant, qüöd Latinè
Viperinam fine Yipefatiäm aut Serpentätiam fo-
nat; ficdïiïa,. quöd contra yeneba yiperai'um ac
ferpentum efficax liabeatur. Nam Hifpani vï-
peram Scurzo appellant. Apud Germaiios Sc alias
I nationes nomen QQ^jnuenjt*
Fërunt autem habe pè'ftis cöntagiäärcefe, Sc
omnibus venenis reufiere venenatorum, Sc prat-
cipuè vipcrarum morfibus medep,epoto velra-
diciS vel herba: fucco : prbdeffe item caldiacis,
Sc lyncope moleftatis, nee non comitiali morbo
obnóxiis, Sc vertiginofis - radicem commandu—
catam hilaritatem lacere, triflitiamqüe omnein
difcutere: ladeum radicis fuccum oculis indi-
tum, vifum cxacucrc.
De Cbtmamelo viilgari. C ap.
ch amæm e l i flos tametfi corönarius non
fit,propter frequentem tarnen quem in medicina
vlum habet, inter flores locum vedicauic.
Sunc autem Chamçmelorücomplura genera.
Vnum legitimum,medicina: apriflimum, vulgaris
vfus,quodea decauffa vulgare Chamçmelum
nuncupatur:alia deinde filueflria,nullius aut exi-
,mi vfus: tertiumhortenfeodoratum. De eo autem
quod tamiliariflimum efl, primflm agemus.-
Sunt huic cauliculi tenues in alas multas diuifi,
cubitales : folia tenuiaydiffeûa, numerofa : flores
infummo, medio lutei, forinfecus vero candidi;
ambientibus videlicet luteum ipfius floris multis
exiguis candidis foliolis, quorü fingula angufta
funt Sc forma oblonga: radicestenues & fibroiae.
Exit paffim in arms vnà cum fegete, &C vniuer-
fa: Europa: familiare efl.
Colhguntur flores lunio poriffimum menie.
Camomillam Officinç nûcupant:vulgô Camifl
lt& Camomilltblocmt: Germam kamillen: Hifpani
Mancania^MaceU: Itali Camamilla: Gaili Ca-
momiUe : Bohemi JOt'rniamï. Veterum efl ya.^.1-
uaAov liue C hamæmélum > & Anthemidis genus,
quod ab ipfis câdidis, floris medium circumdan-
tibus orbem, foliolis, A.stWrSvtfs* dicitur. Sunt
y , etenim
m l
•i M i l l
H l
fljH