i l l
4 4 .8
De PapauerecornicuUto maiore. C A P. XVI 11.
P ap ave ri s corniailati très rèperiuntur
P a p a u e r c o r n i c u î a tu m maius. fpecies,Se magnitudiné & floris colore differentes.
‘ J 1 *
Quod maius eft, reliqua Papauera candidis Sc
a mbitu infradisac lacimoiis folijs fatis retert;non
ramen læuibus, fed nonnihil lanuginofis ,inftar ,
ferè foliorum Vetbafci : caules inhrmiores bre-|
uiorefque in pluies alasdiurduntur : flores Ochrr<
colore luteo pallent; quoi excipit non çapitulum, I
fed tenue obiongum tncuruumque corniculum,
liu'e liliqua, in qua femen nigricans : radix fubeft _
oblonga, cralfior ; in nonnullos quandoque re-<j
ftans-annos.
V ulnerata herba fuccum prçbet luteum, & gu-^
, ftatu (hllilaginem refcrt,vbi lux fpontis eftjin ma-
ritimis videlicet, arrdis, Sc fquahdisquçamat lo-
cis:in bortis fucco illo magna ex parte deftituitur.
Iunio ac Iulio flores illi exeunt.
Grxcis fuixav xApy.-rmc, , Latinis Papauer cor-t
niculatum , ab Oribafio& Aëtio Plinio
Papauer Paraliurri, Catullo Papauer luteum,'
alijs Papauer marinum,atqueinde HifpanisDsr-
mlderas marinas. Sunt Sc quibus /stmcov àyejia, id
eft, Papauer (ilueftre; à nonnullis quoque, Diol-
coride telle,Glaucion,propter foliorum fimilitu-
dinerm Àtqüe hinc in Omcinis olim Memitha:
Memichafiquidem Arabibus Glaucium eft:Ger-
manis ©tii ablltwgfn / ©ccleti tjuci: Gallis Pauot
cornu : Italis Papauero cornuto.
Vim autem incidendi Sc abftergendi, Galeno audore, accepit.
Radix -, inquit Diofcorides, ad dimidias coda m aqua & pota, coxendicum dolores&l
iecinoris affedus fana’re poteft; his etiam qui craflas Sc dçgyimSii reddunt vrinas, prodeft. ■
Semen acetabuli menfura cum aqua-mulfà potum, aluum leniter purgat : folia cum old
tritaargemas iumentorum fanant Sc abftergunt.
Dealijs cornicuUtù Papaaeribtts. C a p . x ix .
Pr o x i M V M fiue alteruffl corniculati Papaueris genus, priori tenuius àc minuseft,S|
folijs Eruce modo altè incifis, nonnihilq; pilofls: cauliculi eius tenelli & ramofi procun-l
bunt: flores minores intenfo fatis colore rubent,dilutiùs tamenquàm Papaueris erraticiil
corniculum minus eft,cuius cacumini operculum fubinde, aut veluti latius capituluniinfî-1
det: femenin hisexiguum nigrum : radix verô oblonga.
T ertium huius generis Papauer, etiam fecundo exilius, ac folijs tenerioribus, in minutu-l
las videlicet particulas difledis : flofculus minor,cçrulei purpurei coloris nigrx Violæa:riiuJ
li : radix tenuis longmfcula.
N on in maritimis,fed procul à mari hxc genera reperiuntur. Angélus Palea Sc Bartholo-|
mseus ab Vrbe-veterum,qui in Mefuem commentati funt,offendifle fe ifta tradunt in Arra-1
gonum Sc Caftellx Hifpanix regnis, locis mediterraneis, in ag-ris & iuxta viaf um femitas/i-l
pore fallilag'inem nequaquam referente.
Vtrumque corniculati Papaueris genus habctur, neurrum Anemones.
m, Exiftimatur à plcrifque rubehtis floris Glaucium elfe. Nec in totum à verifate aliénavi-|
detur fententia : nam, vt Diofcorides ait, Glaucio foliafunt Papaueris corniculatifioifcf
fed AnmpcoTigÿL, id eft, pinguiora, yafsÿ.'ÎQeXg. , humilia flue in terram procumbentia, gn®I
odoris,guftuque amariora,fuccus verô multùm croceus. Atque huiulcemodi fuccoPaj>all®l
iftud cornicuîatum haud deftitui,teftes funt P.Pena Sc M.Lobeliüs: amarius'quotlu£ ,1
• ëfle poteft,vtpote falfllaginis guftu carens. Qux fane affinitatem cum Glaucio (fi non i<M I
magnam oftefldunt. I
Ait Diofcorides, nafci Glaucium ad Hierapolim Syrix ,ïed Sc alibi quoque reperin qu“l
prullip® J
P ap au e r c o r n i c u îa tu m r u b r u m . P a p a u e r c o r n i c u îa tu m v io la c e u m .
f æ i
1 m
■
f w
prohibet ! Sc fortaflé nonnihil etiara immutatu.
Ceterùm corniculatorum iftorum duoruna
Papauerum noftroquidem fæculo nüilus, quod
fciamus,vfus;atque idcirco de viribus acfaculta-
tibus nihil, occurrit aftercndum.
Glaucij autem fucci ad ocularia medicaméta
initio vflis eft,cùm fit réfrigéras: Diofcor.audor.
Al
De Hypeceo. C ap. x x.
Papaueris corniculati généra quadamte-
nus etiam pertinet quod Hypecodn dicr-
tur : folia huic quàm tertio corniculato Papaue-
ri tenuiora minutiffimis iqcifuris diuilâ, colore
Siafpedu , tum & figura graueolentis agreftis
Rutx minimæ làtis fimilia : cauliculus breuis cft,
flofculus odoratus, perpufillus, lutei coloris, è fe-
nis foliolis, duobus maioribus, reliquis perquàm
exiguis: comicula fuccedunt recurua, articulataj
A Æ n. in his femen flauefcens,quadrangulare:radix ob-
i WffipzÆè longa, fibris non carens.
ln aruis Sc iuxta agrorum margînes plerifque
locis repcritur, veluti nonnullisHifpaniæ,& in
Gallia quoque Narbonenfî , præfèrtim iuxta
O i Nemaui'um Coloniam.
T'aori>wov,Sc à nonnullisTVo?isaii,tefteDio(co-
'ÿJâgë? ride, dicittir. Latini Hypecoi vocem rètinent.
Cur pro Cumino fllueftri hçc fit habenda herba,
nulla occurrit ratio : pro hac tarnen ad le miflam
Màtthioius refert, fi nos non fallit pidura.
Natura autem & facultate refrigerans Hype-
cou eftj&Papaueris fucco fi mile:audor Diofcor.
p 3 De
U .
H B v | l l l
« 1 4 1
:ill
« i
i i
È ! ; il l i
lirai
il I
H
II
l l l p i
l i l l
i l l
V i | l|
1 1
» 1 Hl
1 111
I I
liH
ill
I B rSs!|il ’f.
I l i Mjplij