$62 K. D O D O N AEX S T I R P I VM H I S T O R I Ä E
ni«.
Spavt um
btrba.
Gramen pfaicrtfe VII;
lil 1
G r am e n E r io p h o r o n .
m
m
ÎH »
Nafeuntur frequentifis in gratis ac locis paluftribus, non raro tarnen 8i in montibus ,8! I
quibufuis ahjs incultis aùt defertis locis virent. , , , , I
Hare genera Theophraftus mae, hoc eft, herbas notninat. Eft tarnen Si rroa, eodem an-1
öore,generaliter omnis herbaà radiée foliata,noiH:amofa,quxcaule fernen fert,vtfrumen-|
ta.&piéfaqueolera. : • ü ' I
Huiufceraodi autem Gramen Latini generali ac communi Grammis nomine appellant«
Gallis De l’herbe dicitur ,Gcrmanis ac Belgis <©ias.
Pafcunturid boues Si iumenca, cùm viride,tum ficcum 6i iam feenum factum.
Inutilium Graminum non exigua quoque eft turba. Quxdam hornm in locis exeuntpa-|
lufttibus, riguis, & plurima parte aquas habentibus, alia in aridis Si apricis. „ I
Inter palultria aut potiùs aquatilia, Si vnum eft quod Eriophoron re&è appellatur. Ha-|
bet iftud pauca perquàm angufta Si obtonga folia Gramini iimilia, inter qux médius exi ■
teres-& loams ftylus, îunco lxuore 8i forma fimilis, ad cuius fummum mollis candi«!
dependet lanugo:radixhuiusvti aliorum fibrofa. ; |
Plerifque humidis 8i defertis Brabantiç, Hollandiç.Si Germaniç locis, huiufcemodi wa-|
men reperitur ; prxfercim Iunio ac luljo menfibus, quando ex ipiis iunceis ftylis lanaoiH-l
cans dependet.
Germani ©îaifcnflat^ appellant.' J
Ex eorum vero numéro ,qux in apricis Si aridis locis exeunt, minimum quoddamac -m
nuiflimum eft, fubihde vixpalmum altum,cui pro falijs iunci finit tenuifli mi,inter quos gfr|
niculati Si tenuiffimi iîmiliter culmi exeunt, dodrantales ,aut breuiores, mollem, lanu|WJ
fam, mconditamque fpicam, aut potiùs çoëw fiue iubam proferentes : pro radicibus W»j
funt capillis ùmiles. . ,
Nalciturnoninpaluftribus, fedtenuiacmacrofolo,locis aridiflimis.
Spicxfiueiubx IOtaioSi Iuliomenfibus emicant. .L:;‘ . ' r ill
Gramen quisdixerit iiinceum, propter earn quam cum tenuiflimis iuncis folia i1® I
tudinem habent. , • , ml
Sparti aucem herb®, qux in Carthaginienfi Hifpimid gignitur ,fpccies fortequxdan . u
nam Si huic Sparto, pro rolijs, ftyli iuncei funt, lenti, oblequiofi, ad omnia vitilia vtiW !
locis quoq; gignitur aridis: Plinio etenim auctore,Sparcum iftud,iuncus propriè eftaridi o f
PE M P T A D IS Q . V A R TÆ LIB. I l l I.
De Gramine Leucanthemo. C ap. i i I r.
S 6 3
A d Gramintirii genera pertinet Si Leueant"
Gramen Lencanthemum. .
XlLthemum gramen : cauliculos id gerit à radicibus
multos, tenues;teretes, crebrö genicula- -
) tos, facile in terrain,niii propè nafeentibus fru-
» ticibus fukiintur, procumbentes : folia ex fin-
1 gulis geniculis bina , contra fe pofira, angufta,
»oblonga,dliriufcula, Graminis tarnen breuiora.
Flofcuii fummis eaulibus erumpunt plurimi,
finguli fuis iniidentes pediculis, candidi, ex aliquot
exigu is Si anguftis foliolis congelli,Leucoij
floribus minores ; quibus pereunribus, folliculi
fuccedunt oblongi , in quibus fernen paruum
Miliofimile : radices tenues Si geniculatx, làtè
veluti Agrofteos ferpunr.
Secus ferobes, agrorum aggerés, locis frute-
. tofts ac opacis crebrö reperitur.
Floret Maio Si lunio.menftbus, 8i non rarö
ferifts quoque.
Rcccntiorum plerique Eufragiam faciunt, Verdin
perpéràiri; multùm enfin ab Eufragiadif.
sferr. Germani 2lugouro|îgw|j : Brabanti <©o»
B l jm t r o o f t g m a nominant : cum HQgevettoyoyca au—
tem Diofcöridis fimilitudinem habet nonnul-
lani,quod a nonnullis KogJaêiovov, à Thcophrafto
verô Kgjtraîoç appellatur. Nam folium quidem
habet Miagrio, quod à Diofcoride Melampy-
ron quoque dicitur, haud multùm diffimile.ve-
rùm minus : cùlmos etiam geniculatos, ab radi-
ce vnacomplures,Si feinen exiguum : conue-
niutit etiam natales, nam frutetoüs quoque ac
opaGis locis prouenit.
Cratæogonon autem, vt Diofcorides ait, folia habet Melampyro fîmilia : caules ab vna
'idicemakos,geniculatos: fernen Miüofimilemafciturin vmbroiisacfruticofis,vehemen-
ÿr autem acre.
Porto,v't Theophraftus tradir, »gpiSibç nafeiour «azrsjo AÎvw nueMov, hoc eft, veluti Linum
îiticeum, Si fruâifm camquam Milium ferr.
I Plinius autem Cratxogonon non Melampyri folio,autLinôpyrino:fedfpiexTritici
jmile effe prodidic, iloii abfque eri'ore : qui vti fatis euidens eft , ira Si fufpicionem mouet
Çheopliralli quoque locum cörfupturn ac vitiatum elfe, ac pro co,quod legitur, dicarip V
t«'ww,legendum efte,âWs/j fuAd^rivest : præfemm cùm Lini pyrini, vel apud Theophra- i'rZTmr.
[turn, vel alios etiam auétores, ne nomen quidem vfpiam reperiatur. V
t Ceterùm CratXogoni, vc Galenus inquit, herbx fmetus Si acris guftanti eft,Si vtenti ad.
Bodum fimilis Milio.Traditu m eft à quibufdam, Diofcorides feribit, feminis’ Crareogoni
fotionem efficere, vc mulier mafculum pariat, fi poft menfium purgationem, priufquani
|oncipiac,ieiuna ter in die,trium obolonun pondo,in cyathis aqux duobus,per dies quadra-
|iuta bibat, ûmilicer Si vit, totidem diebus, deinde cum ea codât.
De GraminePolyanthemo, G a p . v .
[A ce e d i t Graminum generibus Si Polyanthemum r Gramen, quod folia pratenfis Graminis minora, tenuiora ac breuiora prôfert : cauliculi inter hxc exeunt dodranta-
ps jfolijs vidui; in quorum fummo flofcuii in exigua,vmbella compafti, in candido leuiter
|Mpurafcentes, Leucoij flonbus finguli minores : radicenititurcenuiSilpnga.
! ‘vepenmr in pluribus per Germaniam, Bohemiarri, Si Silefiamdfccis in agris, àc non rarô
F t i Rhenum ac Mofaimatque vno quidem loco maius ac altius,alio verô minus ac liutiïi-
IUA * ^ *n P^’fthbus nonnullis, haud procul à mari in Zelandia.
1 P menfe in multam xftatem floret.
ramen appellari poteft Polyanthemum, à florum multitudine, alio nempe deftitiitum