7 4 4 R. D O D O N A E Ï S T I R H V M H I S T O R IA E
C Decofta radix in pofca dentium dolpfesrnitigat,oref*pmrcolluto. Plinius comitialibUs I
decodam in oxymelice ad dimidias,dari refert. Manhtolusfibinotum hominem M I
puluere huius radicis plutibus menfibus affumpto , a camofo ramice curatum.
P Primes huius fruticisturiones fine afparagos, pnufquam fpmofifiant » muna condm, & I
cibisgratiifimos elTe,audor Diofcorides.
VeRuJco. C i t . m u .
_ T J v M i u s ftirpsRufcumeftjCauliculiaut I
u 1 1 pnriiis pediculi eius rotiindi , lean vm;;- I
tes, & ramofi, femipedem alti : folia parua la- I
tiufcula, Buxi, auc citifis Myrtrnis fimiha, led I
pungenti cacumine mucronata : baccae è mediis I
dependent foliis, per macuritatem. rubentes, I
maiores quàm Alparagi: radices albidæ, tamo- I
fæ/erpentes, mediocris craffitudinis, guttu dul- I
ce quiddam refipientes.
In nonnullis regionibus, velutiin Burgun- ■
dia,& Italia, turn ô£alibilpcisafperisfrequens I
nafeitur: in Belgij hortos transferrifolet.
Primo Vere virentes ac teneros admodum ■
turiones promit, qui edi aliorum Àfparagormn fl
modo poflunt: Autumno femen pèrficitur.
,quafl acuta Myrtus, & pnipn':« fl
à y e j* > id eft, ülucftris Myrtus Graecè diciwr: I
Latinis Rufcum aut Rufcus: Officiais Brufcus: ■
à nonnullis Scopa regia, vt teftacur Marcellus ■
Empiricus vêtus fcriptor : GermaniS Ojfaü|j< I
bom : Belgis âteUenBe ¥>Mm : Italis R u f i n , t o n ■ ■
g o t o f i : Hifpanis G i lb a r b e y r u . Reperiunturvero I
huius fpuriaquædam nominà ac notliæ ap- I
pellationes,vt ptupTa'jyu'Sa, il ie s p w pm i,iM a u p tfa , fl
a y p io v , m iy ie o ç , icjiTa'j.^Aoç, ^ v a y y t A o ^ a i ^ i& i
ygL/H£Uf/.v p'iyi>fàvçu?hQK&P:7t'0Ç> tales alia?.
Inqeniuntur,inquit Plinius lib.xxv.cap.xin. I
qui Ôxymyrûne radicem Acaron vocant: ideo- fl
que quidam- Acaron agrion vOcare malunt. fl
Sed potuitPlinio voeüm affinitas impofulffe,®
t im in ' & pt0 Acaron, quæ vox inter nothas, Acaron aut Acoron legiffb. ■■■■_
w “ “r - Serapiocap.ccx.xxx\aii. Myrtumagriam eamdemcumCubebis effefcntit, rationemI
adducit,quod Galenus Myrtum agriam, hoc eft,Rufcum nqn defcnpfcric, nec Diofcorides ■
Cubebas Qu* vt nullius momenti ratio eft, ita nec veritatem habet : Galenus etemm nui- ■
quam Gubebïrum mentionem facit;& vtfeciffet.non confequeretur idtirco Rufcum Cu-|
bebas effe. Meminit autem Galenus Carpefij., quod Auicénnae interpres cap. gxxxvh. |
Cubebas facit. Carpefium autem à Rufco multdm differens effe, oftendunt ea quæ de hoc ■
lib. primo Dp Antidotis Galenus feripta reliquit. v - - I
carpefium Eft Carpefium herba,inquit,Phu appellato genere fimilis,validior tamen S c aromaticuffl ■
quiddam plus fpirans : plutimum hsc in Sida,vrbe Pamphiliæ nafcitur.tenuia autem qua-B
dam Carpefij fermenta Cinamomi virgultis fimilia funt.Eius duo genera reperiuntunvmiml
i qUOd Laernum, alterum quod Ponticum nominatur: à monte,in quo naicunfur, vtraqucB
noroen habent; fed Ponticum melius eft; quod cùm plurimum haberem permultis medica-|
mentis admifeui, in quibus Phu vocata imponi debuerat. Eft eriim Carpefium, vt dixi.L
fimile, validius tamen, &c qualitatem quamdam aromaticam guftatum odoratumque oe-|
mittens. Hadeqüs Galeni verba. ,, , . n « • ,.nr. I
Ex quibus manifeftè çonftat, Rufcum non effe Carpefium, hoc eft, Auicennæ 'UK'p'l
Sempionu tjs Cubebas;& hallucinatum Serapionem qui taie aliquid fufpicatus fuerit-Sunt vero Ktru j
" u M i ftusfiuegrana qusdam Cubebeno,mine,non farmenta ; verùm nec ilia cum Rufcoqua*!
drant, nec Galeno cognitaextitêre. . . . \
Rotunda fiquidem grana funt.Pipêris magnitudinc, fed oblongo angulo eminen te ,< p u I
caudata, guftu aromatica,8c acre nonnihil refipientia. Y faac Pradtic* fuæ lib. fecundo inte®
grai **■
gratiamimerac: &fimilirer Hali Abbas Pradhca; triam libiècundo, numero clxii. Pofte-
notes Gr*ci,interquos Nicolaus Myreplus, Combpbas appellant.
Ceterum Rufci radices .quarum prsecipuè vfus, temperate calid*funt,ac effenthetenui-
tate mediocrkerqnoque refiocaures. Vrinam ciunt, renumcalculos, acarenulasexpellunt:
vrjnxftiMicidio fucoutrunt, dccobto earam ex vino affumpto. Eadem Diofcorides dc foliis
ac baceis,qu*pr*terea&menles pellere,capitis dolores,acregium morbum fanate ait.Pro-
funt verb & radices ad craffbrum pulmoni peiSorique lnhxrentium humorum facilem ex~
purgationem,ac concodlionem eorumdem promouent.
D oHiffogLoß#, C a p . v.
Hippogioffum. ' I T i P f o c i o s s vM caulicalos erigit do-
JL Jl dramales, rotundös: folia circa hös" oblongs,
lata, acuminata, fed non pungentia, Lau-
rinisquidemfimilia,fed multo minora; maiora
verb quam Rufci, è quorum medio neruo alterum
exitfolium acuminatuetiam, fedparuum,
nec Rufci folio maius: deinde &bacca Ochri
raagnitudine, colore per maturitatem rubens,
qu* ipfo exiguo foliolo quafi tota fubinde cpn-
tegitu r: radix albida, longa, Sf fuauis odoris.
In Liguriae Alpibus, ac Pannoni* fuperioris
montibus reperitur:Bellonius circa Athon mon-
tem valdè frequentem effe feriptum reliquic.
Sub Aucumni tempus fruclus matntus eft.
Graecis Jwój.Ara*yo» dicitur: ä nonnullis Verb
S c ix fc jy fa xw o i1 i ab aliis y i s m y h a o s w : a recentiori-
bus Bojiifacia, V uularia, Biflingua, Lingua pagans,
Vitforiola. Eadem verb Sc S a ty r n a At
J p e t a , S c $a<pm I J h i a , ab Ida Troadis monte, quas
& Alexandri Troasdida eft.
Nec refort quod Diofcorides de Hippoglofi-
fo vnb loco, alio verb de Lauro Alexandrina
fcripferit; aut qubd Ruellij verfiohabet, femina
inter folia exire; äut qubd talem iconem, Ruel-
iianae nempe interpretationi refpondentem,
Macchjolus exhibuerit, fruclu videlicet in lon-
gis pediculisècauliculis inter folia dependente.
Nam de ynaftirpe quandoque fub diuerfis ap-
pellationibus , fepararifque iocis Diofcoridem
agcrc,& alibi oftendimus: veluti cap. de Tuffi-
laginc. Rtiellij am w eotmeffioneai noil fideiem &: ipfe Matthiolus poftea agnouit,
Graseum exemplar habet, i(jtp7rbv v v imgqiq {(cilicec (puMo/c) spt/S-po^ hoc eft, frutStum in mediisfoliis
cubentem . Q u o d &C hefe habere Theophraftus etiam ceftis,qui Laurum Alexan-
drina'ro &,Rufcu sn lib. ki j . ’é fa y u ïfo ó q g .pra.,hoceft3fruéium folio ferentia effe refert« Prater
fxe duonec a l i a n o m i n a n s , innuere voiens, non reftare epiphyllqcarpa alia.
Quodfententiam noftram adftruitj&Hippogloffnm Laurum Alexandrinam due I d x a m
€fle conffrmat. Hne vero etiam facie, quod inter appellationes Lauri Alexandrin^ nomen
^ y \ o ) T T v v afferiptum quoque lit. MatthioliVerofalfam effe iconem3§i ad infidelem Ruel- MatthioU
Jij verlionem excofflltatam, ex his qua: haótenus feripiimus fatis apparer. Nifi fortaffis, quam f a Jatcon»
'icone exhibet,illa lit, quse ä C.Cluüo in Obieruationibus P annonicis pto tertio Polygonato
depingicur, cuius ßcnosPempt. iii.lib . i.eap. xxi. niemiflimus j quod tamen veriffmile
I baud videtur: nam Matthioli icon, licet fortaffis aliquo modo, non tamen fatis refpondet.
vt ilia fit,qua. expreffam voluit, tarnen Laurus Alexandrina nequit effe. Laurus fiquidem
Alexandria Diofcoridis, aTheophrafti Lauro Alexandrina non differt. Nam & hancin
i^ediis foliis frudum ferre Diofcoridis Grxca&: emendataex.emplariapaffim habent. Mi-
jrum autem quod cum ipfeerroremRueliianxinterpretationisanimaduertent^talemico-
[Bcmin fuis Commentariis relidam vokierit. ;
Ceterum Hippogloffum fiue Laurus Alexandrina a. Germanis quideni >$apff*rorattf / ei
dicitur: Belgis Conö&cnblaöt; Hifpams L e n g u a cU t4»4//<^AngUs ^oubiyonge.