■ Galega.
1
'O n o b r y c h i s .
Quidam Onobrychim à veteribus nuncu. |
patam efle iudicant, alij.Glaucem,nonnuUi p0.1
temonium elTe volunc : veriim omnibus jnoil I
tamPetr. And. MatthioUis in fuis commenta-1
rijs, quàm lingùlarum defcripÿones à Diofcoti. I
de memorix mandats, ac fcripto tradition. I
tradicunt : quemadmodum &C ijs, qui Gaiety I
Polygalon efle autumant, Sc Galegæ notnenà I
Polygaloluxacumjipfa quoque Polygali ddcri-1
ptio répugnât : altior enim & maior Galega eft I
quàm exiguus frutex palmum tantum altus,di-1
et pollit.
Galegæ aucem huic Sc alia quædam, altera I
Veluti Galega, fimilis reperitur,quæ caulibus-1
folijs, floribufque eam xmulatur. Cauliculis I
hæceftcenuibus: folijs oblongis inexiguosca. I
preolos definentibus, Atacho iimilibus:floresin I
lpicis ex purpura cærulei lunt: fîliquæ verô par-1
uæ, làtiufculx, Sc lèminain his parua,Viciæmi. 1
nota;radix durabilis quoque naturæ pluribus I
•annis, primo Vere regerminat.
Nai’citur fubindein fentibus circa margins I
-agrorum, frequentiùs autem in pratis fccusfof- I
fas,fluminum ac riuulorum flue torrentiû ripas. I
NoftriïBiiac©itfra/hoceft,Viciam filuelbem I
-appellant; Galegam autem filueftremaut Ger-1
manicam non impropriè quis ipfam nominane. I
■ ritmam Galegæ quædam (pecies videtur.
Porro Galega,vt Baptifla Sardus, &alijfcri-1
ptum reliquêre, ad omnes peftilentés morbos, I
contra ventris lumbricos, Sc venena aflumpu I
efficax eft: remedio quoque eftyaduerfiis anima-1
lium venenoforum cum morfus, tum ictus, & I
•fucco epoto & herba contufa plagis impofita. I
Pueris etiam conuulfis, accomitiali morbola-1
.borantibus, fuccus dimidiæ vnciæ pondo fum- f
ptus prodeffe fertur.
De Ontbrychi. C a p . x v h .
Qv a m Qnobrychim hoc loco nomina-1
mus, caules profert àradice multos, cubi-1
taies, non fua quidem fponte ereâos, (èdpro-1
cumbentes ,&per terram reptantes: folia Ga-j
legæ fimilia, tenuiora ramen, fubtus albicantia,
ex pluribus anguftis in acutum- deSnentibns, I
>coaceruata; flores in longiufculis fpicisdilute]
rubentj frubtus echinatih int,aiperi,plaid,ac|
fubrotundi.
Plerifque fuperioris Germanixlocis exit; dl-1
1 ca Curiam, inquit Gefnerus, in pratis abundat: |
»in Bohemix agris fecus ferobes, per quas pluma |
. delabitur aqua,frequens cil: apudBrabantosacj
Flandres ab herbarum ûudioiîs in hortis ('
inde feritur.
Augufto cum flore Sc fructu reperitur.
A'vmu/asi recentioribus herba elts à veteribus I
•autem àioëpux^ dicta apparet i quæ enin>®|
Onobrychi apud Diofcoridem aut PliniumK' |
periuntur , ea omnia huic maxime conue®t |
viden-l
videntur.Scribit autemDiofcörides quidem uc: O’roSpv^le oßoia iMupmpa."
I sAor iffl-sSw/aiaW «36; tpo'Mxoutj ui/.pw pY^uv. tyvinii h uaS-uypois äpyo%T<moi$- hocefti
[Onobrychis folia habet Lenci fimilia,- longiora: caulem dodrantalem,florem pjucemceum,
[ djceui paruam : nafeitur in humidis &C ineukis. Plinius verb huue in modutn: f Onobrychlsfolia- habet.Lentis,longiorapaulö florem rubentem jradicem exiguam Sc.
bracilem: nafeitur circa fontes.
r Quxomnia &fingulä dumfjsvhancherbam habere eüidens eft; Quamobcauflam Sc
kam veterum elfe Onobrychim,minime dubium eile videtur.
At Onobrychis, vt Galenuslib. De facultat. iimplic. medicament, (criptum reliquit,
L-ebciendi digerendique vim obtinet, proinde folia eius virentis, etiamnum impoiita ad
Lorem cafaplaftnatis phymata digerunt ;arefatte verb fl in vino bibancur, ftrangurias fa-
mant. Quin etiam fudores elicit, cum oleo inunblum.
F Qu^Sode Onobrychi Diofcorides quoque his verbis perhibetiVim habet herba phyma-
b dilcutiendi trita Sc impoiita 5 cum vino verb pota ftrangurias fanät; cum oleo autem illita
jfudores mouec.
• De altem Onobrychi. C a p . x v 1 r i.
O .n o b r y c h is a l t e r a . ;
m m à sm M
limi l
K d Onobrychim- fuperiore capite deicri-
ptam proximè açcedit alia , réméré incer
Securidaoas relata. Sunt huic multi à radice cubitales
cauliculi, procumbentes ac humi profer-
pences : folia è multis congefta veluti Lentis, fed
quàm Onobrychis fuperioris latiora: flofeuli veluti
Geniftæ, minores, eleganti colore rubent,
fpicatim digefti : fuccedunt fruiftus afperi, fpino-
fi, plani,clypeolis exiguis ftmiles ;in quibusfernen
minus quàm Geniibx : radix fatis alte de-
mittitur.
In horris Belgij apudherbarum ftudioibs con-
pici interdum contingir : qua in regione fponte
7nafcatur,aut qualibus locis gaudear, nondum
cognouimus.. 1
Falluntur qui ad Securidacç genus referre ftu-
s dent. Securidaca nomen habet,quod femina eius
angulofa fecurim xmulpntur : talia autem huius
non finit. Çum Onpbr-y.chi fuperiore plus habet
affinitatis : quamobrem Sc alteram idcirco Ono-
. brychim n,uncupauimus.
Non défunt verb qui velint Helenium effe weUmum
Ægypüum iDiofcorides enim duo defcriplit He-
^^Tleniajvnum Inula &i Enula cam pana vulgb dici-
tur ,akçrum aje Crateuam referre in Ægypco gi-
gni, herbamque efle cubitalibus ramulis, Ser-
pylli modo per humum repentibus , folijs veluti
.Lentis, fed longioribus{Sc ad caulic.ulps mukis;
radice lutea, digiti parui craffitudine inferids
tenui, fupenus crafla, cortice veftita nigro, 11a-
! ; . •- | fcique in maritimis cpllibijique,
Meminitvero&TheophraftusHelenij quod efle refert, & lignofum,& vni- Hrhr.hm
|er(a fua natura cum folijs ac floribus odoratum. Tbtcphm.
: fäcit&mentionem Helenij Plinius lib.xxi. cap.x. quod ait fruticem efle humi fe I jH f c S ö
pntem, dodrantalibus ramulis,folijs fimilem Serpyllo. Sint aucemhæc vnaveldiuerfie
^peSjrelinquimus diligentids perquirendum : hoc tarnen addendum, ft inter fe conue-
l laht, non pöffe Onobrychim alteram, Helenium Crateux efTe,cdni odorata non lit.
De Terra glandibta, C a p . x i x .
{ T È R à æ ' glandes exilibus Sc infirmis cauliculis exeunt : folia tenuia & paruula, oblon-
I. B1? Se tenuibusadnàlcuntur pediculis, qui in vkiculas definunt, quibus propè affiften-
c°fflple£luntur atque apprehendunc : flores fummis caulibus, pifo fimiles, fed minores;
ex pur