Gramen Polyanthetnum minus.
ÉÜ
Gramen Polyanthemum maim,
H
Aï
fcitur autem iftud a Diofcoride his verbis: Quod in Parnafo Gramennafeitur, mAvx,?&Scti-
\rtS,fluemulcorum eftramulorum :folia Hedera: fimiliafert: floremalbum Sc odSfatum:
fcmen exiguum, non inutile: radices quinque aut fex, digitalis craffitudinis, Candidas, mol-
BfS fitadroodum dulces. Cum qua deieriptione Gramen a nobis propolitum conueniret,fi
Indices refponderent,qum neque craflre neque Candida: funt. Qua de caufla non legitimum,
fedfpurium genus habendum.
J Cetirumfpurium iltudGramenParnafium adftringentis facultatisnon.expers eft,quod
knot eius nonnihil acerbus fatis oftendit, quale quoque legitimum efie apparec. Nam D iof-.
Borides Graminis in Parnafo nafeentis femen ait valdequidem diureticum elle fiuevrinas
Eiouere, aluum autem Sc vomitiones fiftere.
De Trifolio paten f t . C a p , v i i .
Trifolium pratenlè. PK. A T E.N s » Trifolium caules cubitales aut
1
41omine : nam cura fimilitudinem nullam habeat, propriè 4 dJby.cÔAu ( quodplJ
ïifque viftlm ) efte non poteft. . „ r J * _ _ r Yfuminmedicinahabetnullu:nofculigratiai|
ramen arna îum. aliquam obtinent,& coronis fubinde addunturj
DeGramincParnafo. C a p . vi.
d Graminum genera pertinere videtur,quol
Parnafium vulgo cognominatur. Sunthuil
folia lata, nonnihil acuminata, Hedera: folijs facl
fi milia, fed nequaquam angulofa, minora itecB
&candidiora,djlutè nempe virentia, crumps»«
inter hæc complures dodrantales, graciles, anguH
loficauliculi,vnico ferè folio, eoque,abfqueped®
culo, ipfum ampleâente; in cuius faftigio flofcuW
odorati,candidi,quinque folioru marque indecal
pitula rotunda „acuminata tarnen, inquibusl®
men: radix nigricans fibris multis finnatur. |
In riguis Sc huniidis pratis, folo tarnen graciH
fiepids prouenit, turn apud GermanosacBeigsl
turn & alibi„veluti patentibus quibufdam
hand procul ab arenofis tumulis in BacauorMB
Hollandia. , 1
Iulio menfe cum flore reperitur, fernen poll®
fuccedit. .1 J
SIwÜ H h Germani fef>erl>Inm(in appellant, à fH H
JaP' co Valerius Cordus Hepaticam albam r l°°B
Enneadynamin Gefnero tefte vocant-Cu®_^
ÊjÊÊflSrM Gratnine, quod à Oioicoride Pamaflum die* ■
1 ' fimilitud nem non exiguam habet, arque 0w
fêfâgagf, % m m l Bclgis Gramen PàrnafiumTiominarum. Be ■
W 1 ® Biol
longiores proirfit, rotundos.,lubinde nonni-
hil hirfutos, plurima fui parte per terram ferpen-
tes: folia circa hos.per interuallaex tribusfimul
hasrentibus compofita, quorum fingul^ria, quæ
quidem terra: aç radicibus proxima, rôtundiora
funt; qua: vero fecunddpi caifle's qnalcuntur, ob-
longiora, fit crebro candi'dibfem maculàj-n
1'0/agu, Luna: terè'fimilitudme in naedio habent :
flores in fummis caulibus exeunt ab vmbella
craflioreac breuiore veluti fpica,colore alias in
I rubro purpurei, alias candidi, guftanti dulces : fe-
' meninexiguis folliculis rottrndum : radix longa
St lignofa,teres,in altum delcendit. m <
Nafeitur in pratis ac, palpftribus locis, prasfer-
* tim iis quæ fubinde fluuiali aqua rigafitur.
Seritur fiiinaruis apud Brabantos nonnum-
quam huius generis Trifolium : eft hoc eo quod
in pratis gignitur lætius 8t proccrius.
Floret Maio Sc Iunro, ac reliqua; deinde asfta- 1
tis maxima fiepenumerô parte.
Graeci huiulmodiTrifolium, ÇîqvMov c<>
jpp&K07nloiç fpeo [Upon, Sc non rarô hoirov tov ov
;w/)2»M5»ï/<»çnominanc:LatinisTrifoliumpraten-
fé dicitur: Italis Trifoglio : Hifpanis Trebolx Ger-
manis ÎBifenfftc unD ÿlejjfcÇWumenmoftrisÆlaue-
ten : G'allis Treffle, Sc vetere eiufdem gentis lingua,
Tifumarus ,vt tradit Marcellus fcriptor anti-
quus. Quod in agris feritur, Medicam, imperi-
K cognitionis herbarum ac fimplicium, perperhm nominanc.
J Trifolij autem huius cum folia turn flores refrigerandi ac reficcandi potentiam obtinent.
pturexhorum decofto.addito melle; enema inteftinorum rofiones ac dolores fedare. Sc
pifeidos lentofque adhérentes inteftinis humores educere : ex ipfa vero herba cataplafma
ItililCT iriflarnmnririnihns iinpolli.
^Tafeuntur herbam cûm boues Sc iumenta, turn vtiliffimè vituli & agnelfi : flores apibüs
ptffunt.
Trifoliuna quoque inhorrefcere, Sc folio contra tempeftaté furrigere certu eft,Plinius ait.
De Trifolio bituminofo. C a p. v i i i .
■ J ri f ol i vm bituminofum virgis fruticat tenuibus, magna ex parte ereclis, bicu-
biralibus Sc àltioribus ; vnde longiores enafeuntur pediculi, tenues, veluti ramuli ; in
■ “ibusterna folia,oblonga,veluti in mucronem definentia (quçtamé ante caulem exeunt,
■ otundiora funt) pratenfis T rifolij latiora, maiora ac nigriora, è quorum finubus rurfus alij
F ues prodeunt cauliculi,vmbellas ferentes, Scabiofie vmbellis fiue a-xiaS'iaic, minores, ple-
1 “ coloris cærulei, fine Hyacinthini, id eft, eius quem Hyacinthus refen caeruleus.
T ®enindefubfequitur oblongum,S£ vti Diofcorides tradit, aliquatenus latum, hirfutum,
B B fit ab
i B I 1 I f
1 1 1
Nt ;I
li i I
Hi