Chryfoco
me.
2.
JR. D O D O N A E I S T I R P I V M H I S T O R I A E
StcEchas citrina, & lanuginofa: flores in fummo cauliculorum
in diflbluta iiicondicaq; veluti vmbella, odo-
ratos, exiguis bullis fimiles,colore luteo (pk<n.
dentes, qui priufquam plenc maturuerintcol-
ledi, colorem Sc pulchritudinem non matce-
1 icentes.diuretinenc: radices graciles acnieras.
Nafcitur locisafperis &:fabulofis&:incoiil
uallibus, frequens mxta Rhenum, pnefertim
inter Spirant Sc Vormatiam.
Iuniomenfe Sc poft Solftitium floret.
Germani, quod in regionibus qua: Rheno
vicinae funt, ptoueniat, iXljeinblumm nuncu-
pant: Item&3ünglm / SSJfoumMume / étw
unfruut: Belgx aijiju bloemen / jiBottm erupt:
LatinèTincariam : Officina: Stoechademfiuê
Stichadem citrinam: Fuchfius Sc Tragus Elio,
chryfum faciunt. Nihilautern,autommno pa.
rum cum eo conuenire,ex iis quae fuperiore
capite feripta funt palam eft . Ageraton effe
etiam funt qui fentiat, propterea quöd flos bul-:
larum inftar globofus lit, & non facile autcitó
marcefcat: iiquidem flos 7io/mipo\uyct-
<A)C,ideft, bullae modo tuberofus eft,&diuti(Ii-
mè in lua coloris fpecie conferuatur:fed folium
Agerati, Origanifolio ftmile eft: tale autem
nequaquam Stccchadis citrinae, quod diximus
oblongum& anguftumeffc ;vnde etiam non
effe Diofcorides Ageraton, euidens eft. Nobis
Stasehas citrina cum Chryfocome, qua: &
Chryfitis, fimilitudinis plurimum habere videtur: breuis Iiquidem eft herba,coma aurei colons,
eaque diuulfa&corymborumfimilitudinem reference, radices tenues flint &nbra.
qualem omnino Chryfocomen effe Diofcorides feriptum reliquit:Xpumxaptti,ait,fX£S'm
cwiQayjaTovjiygt xopim Kopv/j&onSsiybusiim/ uosaorcp'pl^uM Jdi7iïcui,^(7Ï!rlui>co( iMiSoggv iA7\gaio;,yu-
<m[£pa Sx dTntvrf, xuonpq ïam Sous. id 'eft, Chryfocome herbula eft dodrantalis, comam ha-
bens corymborum fpecie,fimilem Hyffopo; radicem hirfutam, tenuem, vtVeratri nigci,gu-
ttu non iniucundam, Cypero fimilem.
In qua defcriptione occurricobfcruandum,^crum Sc Jegitimum antiquorum Hyffopum,
corymborum quamdam fimilitudinem fumiqis cauliculis ptoferre; atq; eadecauffa vulga-
ris vfus Hyffopum, nequaquam effe genuinum: vtpete quod flores non in corymbisaut corymborum
fpecie ferat, fed fecundum cauliculos iuxta lingula foliola edatj Thymbrs videlicet
modo, cuius haud dubiö fpectes,& maiorquidem eit. -
Scoechadi autem citrinae Sc aliam fimilem óbferuare contigit herbam, ramulis a radice
multis, tenuibus, foliis anguftis, aliquantulum, led minus multö quam Scoechadis citrine
albicantibus: floribus in vmbella luteis, non tarnen globofis, fed medio orbxculo florum
Chaiiixmeli iimilibus, led minoribus.
Quo loco fpontè exeat comperturn non habemus,in Belgij hortis a nobis vila eft.
Anonymos quoque SC abfque nomine eft.J
Eliochryfi fpeciem anguftifolram nonnulli faciunt.
Ceterdm Stcechadis citrinae flóres in vino deco&i,potu ventris lumbricqs expellere fe-
runtur: Sc cum lixiuio pediculos Sc lendesdelere.
* Chryfocomes radicem, Diofcorides air, excalfacere Sc adftringere, conuenientemAcfle
hepaticis Sc peripneumonicis: fumi &cum hydromelite decodam ad, vteri purgationes.
jDe S a n to lw A . C a p . x x v i i .
V R E i colons corymbos Santolina quoque veluti Eliochryfon & Stoechas citrina pro*
2 * . fert, odorata eft, Sc coronis non raró admifeetur. Eius aliquot funt genera.
Prima caudice furgit lignoflo,ex quo virgulat,ramulorumiriftar,tenues, cubitales compju-
rima:,foliis circumdata: paruis,oblongis,anguftis,denticulatis: è fummo virgularum,fingbli
eminent orbiculi, ex breuibus ftamiriibus tardi, Tanacetrfloribus, Sc mediisdifeis floruia
Cham*'
iChamæmeli fimiles,fed tatnen aliquantuliim latiôres,colore lutei,qui in femina obfeuri copions
permutantur : radix lignofa. Hit ipfe frutex cauliculis 6C foliis albicans, uauiter cum
Igrauitatequadam odoratus. . . , .
I Huicfuniliseft & altera fpecies,foliis tamen longionbus, virentionbus ac minus candi- 2.
I . 'TeSa tohlfbreuiffimisuenuiffimis.&Ericæprdximis: floribus luteis,&aharÛfimiUbus. L
I. Quarta foliis eft minus denticulatis Sc Cupreffdffmilioribus-.flonbus perinde vt aliatum. 4.
I, Qumtæcauliculinon erieuntur,fed prpeumbentesper cerram repunt : foliadcnticulata, p,
Içratfiora,&£ lanUginüliora magis canefcunt : floresin corymbis aurei,aharum bantolmarum
■ fimiles.
I .In Belgiq omnes peregrins: funt, neque alibi quàm in hortis reperiuntur. Primum genus
Bamiliariffimum, reliqua rariora.
K; Florent Iulio Sc Augufto. _
I. Appellantur hae omnes vno Santolinas nomine : Belgæ vulgô Æpp?t« nôminaïu. Chamæ-
ifypanffim plerique faciunt; fed de Chamæcypariffo adeo breuis 8£ fuccindus eft Plmius,vt
l.ex eo horum fententia nee reiici nec probari queat. Hallucinantur autem non parum,qui
“ .Santolinam Abrotanum feminam effe volunt. Abrotanum fiquidem femma folus elt ma-
wouLuiuiain.ADrotanumteminameuevoiuut. ----- -- ,
! ris,Seriphij.videlicetfimilihus,I /~ mu fed /* 1 procerius,&1_:_OrfM.fruticis iin/'ie modo -arborefeens.irKfirpIffPriSi SiUltOlin^Santolinahumi- Illllllli.
jilioreft, & non Seriphium,Ied proximius Ericam folio exprimit. Plus fimilitudmis cum
. Abrotano femina Eliochryfon habet, folio namque Abrotanum refert, odoreque ei vici-
[.num eft, non tamen Abrotanum, fed fui generis herba. . ; ,.
I Eft autem Santolinæ fernen, guftu amarum, potentiacalidum .ficcumque tertio or e.
|(Ventrislumbricos fumptum intciimit, S c aduerfuscofdemefficaxeft.
I Plimus Chamæcypanffum herbam ait ex vinopotam, contra venena ferpentium om-
■ luum, fcorpionumque poliere.
er Z Ç T I R .