Jjíe <PíÁof¿[¿y¡£écc, on [¿r¡£ecov e^e^AAvStil] 200
tÍj J 1’ ^Epor ¿}fJLco^Tv¡(re, x a ) ''l/Aepoç étnrero x a ?Coç
yeiyo^ew] ríe. Típarct, Seólv t sç (pvÀov ìovcty\.
TAimjv e£ àpxflç n¡Ar¡v e%e<, jjJe X ÍX o yx fi
(a o Íq a v ev AvSpwTTouri xèù a S a v a t o k t i S 'eoi tri,
7TCt()SevÎ0VÇ T OAPOUÇ, ¡A B i^ fA A T A T , è^A 7rà,T A Ç T£y 205
Teç\piv re yXvxegqv, (piXoTtirÁ re, /AeiÁi%,ítiv re.
[Tous- Je 7TetTriç TiTtjvctç e7ríxXr¡criv XAÁeetrxev,
7Ta î£a ç veixeíav ¡loeyctç O vpavoç, ovç réxev avtoç.
(ßoitnce Je, t i t a i v o v t a ç À t a ( t S a X i v \ fjoéyu pé^At
èpyov, Tolo ’¿7reiTA r/tnv ¡aeT07n<rSev etretrSai.] 210
N u | < ^ erexe trrvyeçov Te Moçov, x a i K í ¡^ a fjoéxa iv a v ,
x a i Q a v a t o v ’ rene J ’ ' ’T t tv o v , b t i x t b M (pvXov 'Ov eipuV
ou Ttvi KoifAt]Sel<TA Se'ct, réite Nv£ e^eßevr/j.
¿'evreçov a ù M u / a o v , x a i ’0'¡¿u v ciXyivóetrcrAv,
‘Ecr7repwAç a iç f¿r¡ÁA 7repr¡v x X vtou ’í I xbavoI o 215
%pv<reA x a X a [AeXoutn, (pepona, Te iïévtyeA xaqtrov'
x a ) MoÎçaç x a ) KtjpAf eyeívATo vt¡XeoTToivouç,
fervat V. D. quod 'A^oiir» <pt- Xojw.91 Jèj nufquam legitur, nifi
apud Gramma ticos, qui hujus
loci mentionem fecerunt, pro
quo femper Homerus et alii
deinceps poetae habent (piMftet- neque aliter infra 989. ubi
adeo nonnulli alterum reponere
volebant. — Quin et alterum
cognomen a Cypro dutìum
forte ne memorare quidem po-
tuit Hefiodus, qui paullo ante,
deam in mari natam, et tum pri-
mum Cytheram, inde etiam Cy-
prum adpulifie dixerat. Simi-
lia fere Lennepius ad Coluthum
p. 94. Dedi cum Trine. yuro
Ear. I»! nro»Tt> Bar. Aid. nui
<piXoj/.vihix Bar.
202. yetvu.ft.siir) Bar. et mox
scyiv. yitoftsvr) Aid. Junt. Trine.
207-—210. Obelo notat Wol-
fius. Ad hanc Etymologiam
plus femel alludit Euftathius.
Grammaticus in Etym. M. p.
760, 40. « \ Te stu/v w ta p * \t o n ro cii^ V H OlOVH 04 TElVOVTSq T U q XJEkfiOiq
£t’i ro xoi]/at r a a i io i* rov warpoc
Kpovov.
212. 213. Spurios cenfet
Heynius. a rtvi Aid. Trine.
2 17 . 218. 219. Hi verfus fi
fcripti funt ab Hefiodo, ut funt
profe&o, necelfe eft ab interpo-
K X a S a re, AA yeirtv re, x a i ' AtçottoV A ire ß g o r o ln
y e iv o u e v o m JiJaum e%etv c o y a S o v Te xaxov re,
At t Àviïpav re S e u v Te 7TA(>A$A(rÎAÇ etye7rovcreli 220
eûJkVore Xr¡ycv<rt S ea ) ê'eivolo ypXoiOy
TTqI v y ATTO Tùù &ci)Ci)(Tl XAXVfV 07TIV, OÇ TIÇ AfAApTYj.
TiXTe Je X A I N époeartv, z f y M Svr¡Tol< n ßporoltn,
[Nu£ ¿AoJJ* [ASTA TtjV ’AffATVIV TB}IB X A I $lÁ ¿T y¡T A ,\
latore efle vv. 90^. 905. 906.
ubi Parcas Jovis etThemidis fi-
lise dicuntur, quae hoc loco No-
6tis. Antiquitas interpolationis
intelligitur ex Apollodoro,; qui
earn fecutus eft I. 3. p. 7- ’E *
ftiv QspttS‘0; t!5? Ovguvov Zei/g ysv-
va M oigac, K X « S « ,.A ¿ y ta s v , ’ A -
rpoirov. ubi Th. Galeus ad no-
ftram fententiam accommodate
fcribit: Diu eft, cum fufpicatus
fum, illud opus (Theogoniam)
non eile unius hominis. Ex
his verfibus primum affert Sto-
baeus Eel. Phyf. p. 9- ubi >)Aeo-
I m 8 editur. Monftri fimilis
leftio eft vAiontovovtf, quam Grae-
culus Grammaticus, Jo. Diaco-
nus, non folum memorat, fed
etiam, quod ftultius eft, explicare
conatur. Jam etfi nihil eft
dearum recedit, ut dicendum
fit, vel non adoptafle hoc re-
centiores, vel textum vitio la-
borare. W o l f i u s . Verfus 220 —222. a Rhapfodo infertos efle
nullus dubito : dubito nunc an
2 17—219. et ipfi ab Hefiodo
profeéti fint. Nam praecefierat
Mópo? et Kj)§, nunc fubjiciun-
tur Mollai et Kipeç, ferions ingenii
in vulgata leótione, quod quem-
quam offendere pollit, fufpicor
tarnen ab Hefiodo fcriptum efle,
»»)Xiro7roi»ov;. v. Orphei Arg.
1362. R u h n k e n i u s . Hos ver-
fus habet Stobaeus Phyf. I. 9. p.
1 1 . ubi mXsoTrohov;. MjXsowoiKa;
Bár. Junt.
218. Schol. Pindar. 01. VII.
118.
220. Quod Mo (§«<? hie muñas
datur, fceleram pcenas exi-
gere, a folito charactere harum
foetus, et Moîpat memo-
rantur infra 904. ex Jovë natæ:
ut adeo nunc illos verfus relin-
qui malim, quam eos, qui hic
inferii funt. H e y n i u s .
222. Stobæus Eel. Phyf. I. p.
9> w |iv ùitooaaiTt. 223. Nsptsirtv. Diaconus le-
gifle videtur Méft-fyt» : interpretation
hoc puto deberi, qua
Nemefin explicarunt Grammatici,
ut Euftath. ad II. p. 9 17 .
Neméfin tuetur quoque Hyginus.
W o l f i u s . 224. Guieto, alienum <I>iXó-
rn ra. tentanti, monftrum vocis
AoXótijt* excidit, quod, omnes
fi concurrant arufpices, vix expient.
At demiror, eum, qui
tot bonos et germanos verfus
proferipferit, hunc ineptiflìmum
et manifefte infititium ferre po-
tuilfe. Quis enim credat, He-
fiodum tam parum libi confti