328 NO TIT IA
geftrato Athenis archonte, et Servio Tullio Romae regnante.
Locus clafficus exftat in Plutarchi Solone, fin! p. 383. edit.
Reitkii. Plura vide apud Gorfinum. Weffeling. ad Herodot. I.
30. ubi celebratiffimum illud Solonis cuna Crosfo colloquium, a
Bruckero hift. philof. tom. I. p. 444. et Frereto Comment. acad.
Infcript. tom. VII. p. 144. immo jam a quibufdam antiquioribus,
perperam adnumeratum fabulis, memoriae proditum eft, et a
dodo interprete vindicatum, fufpicatur, Solonem non ftatim a
latis legibus, fed illis annorum lapfu ftabilitis, itineri fe tradi-
diffe : at, fi Larcheri et Coriini rationes ftant, et, uti equidem
reor, funt firmiter ftabilitae audoritate hiftoricorum veterum, ne
opus quidem eft illa Weifelingii, alias acuta, nec improbabili,
fuipicione. Dubitatio enim illa etiam inde orta eft, quod annus
mortis ponebatur in anno fecundo aut quarto Olymp. LIV. qua
regnare cceperit Croefus inter Lydos. Sed de mortis tempore
adfatim difputatum eft a viris dodis, et vide, quae infra libr. H.
cap. 14. §. 16. in fedione de legumlatoribus graecis, inter quos
eminet Solon, de ejus meritis erga rem publicam Atticam, legibus,
earumque fatis et praeftantia differentur. Hic agam de Solone
poeta. Adolefcens, quod pater munificentia, (ut Hermip-
pus narravit,) atque largitionibus adtriviffet opes, contulit fe ad
mercaturam, et tarn quaeftus, quam multarum rerum ufus et
cognitionis cauffa per orbem vagatus eft. Ex vita autem mercatoria
putarant quidam ei hsefiffe amorem vitae mollioris atque
poefeos interdum licentioris, quam ut philofophum decuiffet, uti
refert Plutarchus in Solone, vol. I. p. 318. edit. Reifkii, et de
ftudio illius poetico varioque illius genere plura adnotat ; idem
pafiìm fpecimina aut reliquias artis poeticae dedit, in bis p. 382.
duo verfus, in quibus Solon, jam fenex, fatetur, libi grata effe
Veneris et Bacchi Mufarumque munera. Enimvero et in car-
minibus litavit fapientiae multafque egregias ac philofopho dig-
nas fententias inclufit veriibus. Atque veteres laudarunt faculta-
tem Solonis poeticam, quorum teftimonia adtulit, et ipfe de illa
eft copiofus Taylorus ad Demofthenis orat. de falfa legatione, in
qua elegia Solonis eft fervata, tom. II. p. 203. et p. 356. fqq.
edit. Gantabrig. in Reiikii vero adparatu crit. ad Demofthen.
vol. I. p. 453. fqq. Referto praeter ea a Cicerone et Dione
Chryfoftomo inter difertos homines. Scripfit autem fecundum
Diogenem Laertium lib. I. fed, 6 1 . (ad quem locum A£g. Me-
D E S O L O N E . 329
nagius p. 37. fq. Obfervatt. dode uberiufque agit,) Leges, condones,
(í»i/¿ijyopí«íj) eid fe quoedam exhortatorio, (£*í íccvrov vmB>¡
m5,) elegías, de Salamine, de Atbenienfium república, ad quinqué
millia verfuum : Præter ea tambos, (item Trímetra, fecundum
Ariftidem in orat. nrifi tov Tra.^cctp^ty^a.roi, torn. II. p. 397- e "
Jeb. ubi primum verfus ex trimetris, deinde ex iambis adfert ad
fui ipfius excufationem atque defenfionem,) et epodos: quamquam
Menagius fatetur, fe, præter Diogenem, neminem noffe,
qui laudaret Solonis epodos. Poema, Salamis infcriptum, quod,
narrante et judicante Plutarcho in Solone p. 328. verfus conti-
uét centum, fane quam venufte fcriptos, eft nobilis illa elegia,
quam, infaniam fimulans locumque præconis adfcendens, me-
moriter recitavit, animofque civium ad Salamina Megarenfibus
eripiendam inflammavit. Athenienfes qiüdem, pofteaquam diu-
turnum bellum de illa, Marte iniquo, gefferant, adeo ceperat
confilii tædium, ut ei, qui de recuperanda Salamine verba faceret
vel fcriberet, poenam minitarentur capitalem. At Solon illa
arte et vi carminis, (cujus initium dedit Plutarchus m Solone p.
328.) præcipue magnitudine quorumdam verfuum, quos Diogenes
Laertius I. fed. 47. adtulit, adjutus ab amicis, præfertim
Pififtrato, cives tam graviter incitavit ad iram et furorem, ut,
lege illa abrogata, curam belli atque imperium a civibus tradi-
to n acciperet et infulam redigeret fub poteftatem Athenienfium.
vid. Plutarchum et Diogenem Laertium locc. memor. et ad
pofteriorem notas Menagli p. 26. Solon igitur, quo et tutior vita
ejus effet,\ t plus aliquanto reipublicæ prodeffet, furere fe fimu-
lavit, ut verbis utar Ciceronis de Officiis I. 30. 12. Elegías, feu
i n , quibus Philocyprum, (quem quidem audor vitæ Arati nun-
cupat-4Cvw§ài<o^a,) tyrannum, quum in Cypro verfaretur, mire
celebravit, memorant Herodotus V. 113. ubi vid. Weffeling. p.
434. et Plutarchus in Solone p. 370. qui verfus adfert, in quibus
Solon meminit conditæ urbis, quæ antea dida fuerat Æpea, ab
illius autem nomine Soli. Ad viro%KUi refpicere videntur ea,
quæ Fabricius ex fcholiis MSS. ad Dionyf. Thracem p. 99- cod-
Holften. oræ fui exempli adfcripfit: fcholiaftes quum laudalìet
Odyff. r. verf. 267. fq. rovxo il, inquit, xoù SáXw» ¥ ~
■ b v xix ú re p c tí d o t ir a ^ u m o é a * ’¿/¿p tT p o i, k m t ji X * Ì t r l
Tov ç v f y o v ^ v x ^ y o S c r i t ¡ » I ^ r p s v a i n c u . O / x o ia ç
Kçèi S ’HcÍoJoí, koÌI «AÂ01 ttoAAoî T«» ooput.