Ariftophanes, ut in veterum poëtarum locis facere folet, hunc
quoque Archilochi verfum in fuam rem convertit, in Nub. 1241.
« tfT o i, iu .» tÒ i' A i a f ò l i [¿e y o c v x a t T où< S eo Ù ç, E/x o u x a T a 7 rg o > fe i. Comici
loca, in quibus idem verbum occurrit, cum aliis collegerunt
Intpp. Thomæ Mag. p. 506. Noftri verfum non prætermifit
Valckenarius, verbum aaTairpot^tc^ai illuftrans ad Herodotum p.
213. eumque ad perfidum Lycamben referendum fufpicatur.
Egregie x u r e n ^ a r o reftituit Wyttenbachius Pfeudo-Plutarcho
T. II. p. 10. C. o v p iy v ix t t y ó s y e 7r a m A £ ç x a r e n p o t ^ c t r o (vulgo k c i t -
lìr g a ^ a T o ) * 'Gra.vTUv o tv T o t o t e t t ì i^ ó tT U V n o t i T t c t y .T i& t y t em x u h o v v T c o t )
àn-iyfaTo. Auàorem, haec cum fcriberet, de Lycambe cogitaile,
verifìmile eft. J a c o b s .
XXIX.
’E pdirjuoviJtj X d p iX d e , toi yeAotov'
d o r c o v ol /¿èv Kct,rÓ7rt(rS'ev Vjarcw cï ¿e rrolAol'
eçécj 7T0Àv (ptÀTciS■' s r d i ç a v , r e t t e t i c lk o v u V
<piAeg<y TTvyvov ttsp eo v rd [ ¿ vi ¿e ¿ t d A e y e r ô~a i .
Servavit Hephæft. p. 48, 50. Horum verfuum primum et ter-
tium reóte, fi quid video, junxit Giib. Koen ad Gregor. p. 10.
ubi ytAoto» illuftrat. Quartum vero verfum a Brunckio
non immerito cum verfu 3. conjunÉtum effe, apparet ex eodem
Hephaeftione p. 27. Idem notavit parodiam Cratini li t oïf ’Ag-
X '^ X 01^ *
’Ecacr^tonii?) BaSiWWE, rZ v ùapoXtiut,
De Charilao, cujus voracitatem Archilochus paffim perftrinxit
carminibus, confulendus Perizon. ad Ælian. V. H. L. I. 27.
J a c o b s .
XXX.
’'H / JlfÎA cM C O V , X d t 7T0V TtV d A A o V j fM U T * I X lX W d T O .
Hunc verfum profert Clemens Alexandr. Strom. VI. p. 73Q.
j2. eumque ex Homero derivatum cenfet II. I. 116. ùa.oó.pny»,
p i ? a v tÒj à ta iio (xu t- à tr i tv mXXÌiii. In Archilochi verfu Sylbur-,
gius t ip i r h a x . 0) verius putabat 3 non tamen ignarus gloffae ap. He-
fychium : y ytó ya et.—’A/*j3haxe7p. à^agrib. [Bentleius :
*< forte leg. ào-y. vide Etymol. in i r y . " Hermannus, fi bene me-
mini, o t y y conjicit.] J a c o b s .
XXXI.
,AE p^co’ £tvitv[io v y&Ç Çvvcç d v B ’^uTrotç Açrçs’.
Clemens Al. 1. c. p. 739. 7 . qui comparât Homer. II. S. 309.
(vtoç ’EvuaAtoç, xçei rt xratéotree xaTÉxTa. J a c o b s .
XXXII.
N ixv\ç è ' èv S ’eôtirt 7r e if> d rd .
Ap. eundem p. 739. 12. Diftum eft fecundum Homer. II.
Z. 102. aûràg uTrsg^s» Nixîjî wsigar’ p o tra i it àSatàrotrt diottri.
Simile eft ap. Meleagrum XXI, 8. é» còl x«ì neigara xaì
S ta ta r ov. J a c o b s .
XXXIII.
’AAA’ dAA o ç dAÀca ¡ c a ^ t t iv lu i v e r d i.
Ap. eundem p. 739. 20. ubi comparato Homericum Od. 3.
228. aXAo? yà,p aAAoicriv àtr,p Ì7rtT£gwET«i Ègyoïç. Eofdem inter fe
verfus comparai Sextus Empir, adv. Mathem. XI. 3. p. 699• ubi
habetur fie :
aXAoç aXKcü in ' Eg y to xct^iyt iaivsrai.
Hunc verfum attigit, ubi interiorem verbi ìccitio-Scti fignificatia-
nem enucleavit, T. Hemfterh. ad Hefych. T. II. p. 4. Alia,
quae hue faciunt, vide ap. Valckenar. ad Herodot. I. 18. p. 22.
26. et, qui fimilia comparavit, Gatakerum ad M. Anton. VIII.
p. 253. J a c o b s .
XXXIV.
O ok d v [tygotart y ç d v ç èover qAe'ttyeto.
Athenæus L. XIV. p. 688. C. rò> iì roti /¿vpov itópctrt mpurot
\Ap%iAopgoç XEj^gtjra» X éyat' avk olv . . . «AAajjotï i etpy’ eirp/.vçio'-
ftétoii; . . . . Hinc Euftath. ad II. Y. p. [1300, 3 9 = J 1413, 32.
pjLvçov il, (patri, bto/jeem TrgiSroç 'Apxthoypt; iygyaarca. Hunc verfum
Pericles ad Elpinicen, Cimonis fororem, accommodaffe narrat
o ap. Plutarch. T. L p. 369. ed. Bry. [p. 167. E.] Prifcis temporibus
Graeci non ¡¿¿pot;, fed iha.ia utebantur. Vide Salmaf. ad
Solin. p. 665. F. Spanhem. ad Callim. p. 6 ll.—Sequens ffagm.
male reddidit Athensei interpres. Senfus eft : Coma ejus et peßus
ita unguentis erat delibiitum, ut nel Jenem amore incenderei ; quod
non fugit perfpicaciffimum Gilbertum Wakefield in Silv. crit.
IV. p. 43. ubi io-fcvenriAÌty corrigit : quod verum videtur. Hunc
Jocum procul dubio in animo habebat Rhianus Ep. H,