nem deberi, apparet ex argumenta OEdipi Tyranni : IStot Si n
vivo tB a a t oi piB’ "Optigot orotnrxi, Toù; rrpb fû t Tqoiixav 0aaXuç
rvpxtvovi irpocayoptvotTt ;, ¿ifi wort rovSi to î} ôtôpxroç tî; Toy; < EA-
A))»a; StaSoBitroç, y.arcc rolli 'Apj^iAÓ^oy J^gónoy;, xaBdortç Iw ix i •
coif terbi p nat. J a c o b s . XI.
ToTes- avBpurroitn Bvpcoç, TAuvks A tir iin é Trai,
ytverat BvtiToiç, èxotqv Zev? è<fi nfpep/jv ayei.
Sine auótoris nomine hos verfus profert Stobæus in Ecl. phyf.
1. Tit. III. p. 38. ed. Heeren, qui eos ex Theonis Progymn. p.
8. ed. Heinf. Archilocho vindicavit. Eidem tribuit Diog. Laërt.
IX. y \ . p. 585. ubi vovç legitur pro Bvpls, ut etiam Suidas le-
gilfe videtur v. nv^umoi, ubi Archilochum fcepticis annumeran-
dum cenfet propter hunc verfum : ro io; ùiiBpûmtç »¡>y; ytierxt Bm-
roti, oKoiiit Zey; bpi^ot dyn. Ad quern locum Kufterus primum
verfum fic conftituit, ut ap. Br. legitur, melius quam Menagius,
qui ad trochaici metri rationem non attendens, legit : Tok àtB^ù-
itatei (lie vulgo ap. Diog. Suid. et in Codd. Stobæi) toìli, 2 ta. vxt
Aiirriieu—. Etiam Gatakerus erravit, qui in Adv. Mifc. pofth.
c. X. p. 518. E. hos verfus in fenarios mutat. Ceterum in his
et fequ. verfu tanta eft fententiæ limilitudo, ut tres hos verfus
jungendos effe fufpiceris. Confirmât hanc fufpicionem Sextus
Empiricus adv. Mathem. L. VII. p. 399. Kai ’Ap^ÌAo^ó; <pna
rovi àvBeuvovi rotxvrx <pçovi~>, òvoitit Zsy; i(p vptpxv xyit. Ad
vèrbrnn autem expreffi funt Archilochi verfus ex Homer. Od.
2. 135.
to io; yap tó o; ie r it ImxBonut xtB^uitut,
otat tor bpcap a y yet vxrtip dtSpcHt n Beat rt.
Quæ Cicero vertit ap. Auguft. de Civit. Dei V. 8. Sunt bominum
mentes, quali pater ipfe deorum Jupiter außiferas lußrabat lampade
terras. Similia collegit Clarke ad Homer. 1. c. et Gataker. qui
Euripidem laudat in Suppl. 734. fqq.—Pro òxotw Heeren ixoTo»
dedit. J a c o b s . XII.
K ai (pçovsvcrt to i , bxoioiç syxvpsatriv eçyp o u n .
Auâor Eryxiæ in Opp. Platonis p. 397- E- (Tom. X. p. 255.
ed. Bip.) vE^n Jt xxi raAAa irpxypxrx ovru rtxtrx' oiroTot yxp xt
T<><; ùatt o! xçvpiitotj roixvrx xxi rx n jß yp xrx xvrdti ûtayxn ma*.
KaAâi; J’, '¿(py, Soxit pot xxi ro rov ’Ap^iAo^ou arsvotvrBxt’
xxi ppovtva rdix, ôxoioi; texvçtaat ipvpxa.
Apud Stobæum, qui hunc locum ex Eryxia profert in Flor. Tit.
XCII. p. 512. 51. etiam vitiofius legitur : xxi ppottva rot dotxot
•T; tyxvpéuctt i^ypxci’ \iyxvpiuctt Platonis MS. Vat.] ubi tamen
veræ leélionis veftigia facile agnofeis. Valckenarius ad Herodot.
II. p. 141. 98. hæc fic refingenda cenfet r
xxi tpçoteva rot bxotui lyxvçioiat tpypxrx.
i, e. xxi rdtx ciel rx ïpypxrx, oxotoii (ppotiva eyxvgia/a. Rerum
natura fecundum hominum, in quos incidunt, mores mutatur.
Paulo durior verborum ftruétura ; led fenfus plane is eil, quem
Æfchinis contextus flagitat, et quem defiderabat Clericus in not.
ad Æfchin. p. 4 7 . J a c o b s . XIII.
r A a vz ß ^ B v ? yu/> tjty xv/uartv Tapaoverui
zsovtoç, copotpi ^ axpa yvçèbv oçBov itrraT a i vs(poç,
«rîj[ ¿ a ygi/nûüvoç' x i% a v s i t ? coeATmri? (f>oßoç.
Leguntur hi verfus ap. Heraclidem Pont, de Alleg. Homer.
C. IV. p. 12. ed. Schow. KxBxvig 'Açx‘*-°X°s *f ro‘* ©p?*1*0«
¿vttMppîvoi Setvoïi (vide Epitt. Heynii ad Editor, p. xvi.) rbt vb-
Atpot tixxlti SaAcorria xAvSmt, Asyui 2Si orw;* rAa£>c£ . . . . Iidem
verfus, ultimo hemiftichio omiffo, habentur ap. Plutarch, de Su-
perilit. T. II. p. 169. B. oppreffo au&oris nomine. In iis con-
ftituendis Brunckio præivit Jo. Pierfon. in Verifim. II. 10. p.
254. V. 1. Omnia Plutarchi exemplaria ante Stephanum yïavxtopxßSon
exhibent, quod emendavit Theod. Canterus Var. Leftt.
II. 15. p. 94. Ad metri normam redlius dedit Pierfon : TXavx
oçx. Sed feribendum T>.xvX o p a , ut fecit Wakefield, in Silv.
crit. T. IV. p. 206. [Sic dedi e Scholiafte ad Hermogenem p.
404.] Propertius L. I. 17- 6- Adfpice, quam Ja v a s increpet aura
minas.—V. 2. dx^x yvipot oçitot 't. t. Heraclid. yvçtvov àçBot. Plutarch.
et axpx. Hinc Canterus : àptpi ¥ dx^a yvpiot oçBàt ?. ».
Quod Brunckius dedit, oçtpvot, quo auftore nitatur, ignoro ; fed
verius eil ôçBot, quod Theophrailus tuetur in Opp. p. 438. ed.
Heinfii : ixt èvi xoçvpbi ïçoy; tip 0; ’ofibt c ry , x * '? “ '1* d n p ^ f
'¿Bit xxi ’A çx fo °X °f ..........Hinc Wakefield. 1. c. colligendum
arbitratur :
ocovroi, dppi S dxpx r upovi opBot tcrxrxt vsÇoi.
U 3