XXXIX.
'E(>ew t iv ' vf.Civ aivov, ù Krfqvktot],
à^vv/aevri tn iv rc ÌA r i'
ttÌB ’j ik o ì m i a7rox,(>i3'etf
jaovvcs av e c / j i t iv\v.
re*) a p a k w T tv ^ xep^aA vi (rvvqvTSTO
ttvkvov £%ov<ra voov.
Hoc quoque fragmentum fervavit Ammonius 1. c. xaì waA 1»,
O T av 7\iyn’ \Epeu t i v ” y. a. a K. a. cry.VTa.Xri. sir imQigti' niibixo; ....
Secundum verliculum excitavit Schol. Pindari Ol. VI. 154. ad
Verba rjvxópuv Moicrav cy.vTccXa. CKVTaXrit ex Toy trvpSi^yy.oToit Ai-
yovatti, ù; xaì ’A g%ÌAo^o;’ à^vv/aivri crxvruXv. Tanquam exem-
plum brevioris veriiculi Archilochici eadem verba profert Demetr.
de Elocut. V. p. 4. de quibus Ariftophanes Grammaticus com-
mentarium fcripfiffe videtur fecundum Atheixjpum L. III. p. 85.
E. pvripovsvuv a v r»; ’AgicrTopavij; b y^uppxTtxbt; ev tu Wfji tS; ayrnv-
/¿itri<; cxvraXng trvyypappan. Unde fortaffe derivata funt* quae de
fey tala leguntur ap. Etymol. M. p. 720. Senfum didti aperire
conatus eft Diogenian. in Proverb. Cent. III. 25. et Erafmus
Chil. II. 2. 1. in Trijìis Scytale, ubi laudat Plutarch. VII. Sap.
Conv. T. II. p. 152. E. ùxxà pyv, b NeiAo'|evo; itpn, ryv p h tou At-
Siotto; Inlra^iv oyilv ay ti; a?.Xo 7rXY,y x yjv piyr.y cx'JTaXrv ttrpoa’tvnov
xar ’a^ìAo^o». [Ad v. 3. alludere videtur Ariftides T. III. ed.
Cant. p. 511.]—V. 4. la^aTtiiv, in locum folitarium. Illuftravit
hanc vocem Bergler. ad Alciphr. I. 26. Hemfterhuf. ad Lucian.
T. I. p. 394. Toup. ad Theocrit. T. II. p. 328.—V. 5. ¿AuttdI
xEgiaA?. Ex hoc loco vulpi epitheton t?; xegi'aXvt adhaefit.
Plato Polit. II. p. 124. F. [365. C.] t»jv Si roil trotpararov ’A^y\~
Xo%oy uhuimxa ¡Axteov Éfóoncr.&£v xtgyaiiav xaì oroixiAtiv. quem locum
explicavit Ruhnk. ad Tim. p. 257- Elio Chryfoft. Orat.
LXX1V. T. II. p. 399. ed. Reifk. y y.EpSaXy Sì aKunrif; ìrl^a ti;
eetti nap a 'Apxp^Xtf> ubi alii etaSga ti; yv legunt. Allian. H. A.
VI. 64. y ctAinrrfe oronjpòv £vóv È erri v, eVSsv toi xaì xcpSaXeyt ot Wonj-
r a ì y.ateiv (piMi-o-iti a lry t. Bafilius in Orat. de Leg. poèt. p. 107.
ed. Grot. xoAaxsia; Sì xaì Swima; Syul-óp&x xaì r ?; ’A^iÀopjoy
¿XuffExo; t o xtpSaXéot t e xaì oroixÌAov QyXacropEv. Vocem xtpSv, dé
vulpe ufurpatam, a xe'^o; derivabant Grammatici. Vide He-*
fych. in xipSaXsótppw et Ruhnken. ad Hefych. T. II. p. VI.—Ce-
terum vix neceffe eft moneri, hanc et præcedentem fabulam ab
Archilocho Lyricis intextas fuiffe. In illa de vulpe et aquila
fuam cura Lycambe, dolofo homine, focietatem fignificaffe videtur
; ut fufpicor ex Philoftrati Icon. I. 3. p. 766. ubi cum fabulam
ab Homero et Hefiodo negleftam effe negaffet, addit
— ipviXwre Sì xaì ’A ^ x ^ X V Éffll Avx‘*¡/-@7,'t- ^AC0BSXL.
Bovç etruv v¡[¿iv s^ y a rtjç ev 01x 1*1
xopuvbç, tp yu v ïajpiç.
Etymol. M. V. xopuvó;. b ■yaygo; xat v^avxpv • . • Agj£iAoj£o;
goti; ... Hefych. xopuvbç. m f y *■ ra S ?0^ Hinc denvatur
verbum xopanat, q u o ufus eft Philippus Ep. L. J a c o b s .
XLI.
,;I o t ì ì x a r *¡x*¡v xvptaToç re xavepiov.
Etymol. M. in ’Axy. i ôÇlryç. o!lr*>çrnç°s (hæc ex codd- accef-
ferunt). va<,à TO Îxu ÿxy, 2 y^aivEi t»iv ò ^ ry ra . ’Apx^oyof T-ttvj
xeot’ yxiv x¿pc«To; xvaAov. et iterum in Hxi. il iM W toS
’ApviXovo;' "icrry xar rixyv xlpaTOS xanpov. Vide Valckenar. ad
Herodot. IV. p. 367. 54. W$i niñatos de litore videtur diftum.
Poëta jubet aliquem ad litus, in ipfos ventorum undammque
fines, accedere. J a c o b s . ' X LlI.
VEAn o p a l, 7roAÀovç [¿ev a v r a v iSeipiQç x a ta v a v e ï
q£vç sAAáf¿7rcúV.
Plutarch. Sympof. L. III. Tom. II. p. 658. B. rh, Si ÎMov ârap-
•iráói» paXXov íx Tm trapatuv to votele Sta ryv nvputrw' irpò; 0 xai
TÒv ’A çx^W d^xs'vai (pycrixS;’ "EXirop.ai . . • Hunc locum re-
ípexit Hefychius V. 2eÍ?io;- ó ÜAioç, xaì ò Toy XV„1^ à a r^ — T^iot,
xvvò; JRnv.—ÏEÎpiov SoÇoxA?; tov ¿o-tçSov xvya' b Si A ^ aX 0^
ÏAioV Tj3yxo; Si navra r à aerrpa. Sic hunc locum conftituit
Toup. in Emend, in Hefych. P. IL p. 470. Idem in Fragmento
Callimachi CXXIV. acute correxit oeÎMpà ti Ssipíoy (vulgo vrí-
Tçoy) «Axaç EXEITO. Ex Archilocho profecit Lycophron de Aja-
cis cadavere : ixfcppatrpivov vixw É » qUem
comparavit Grævius in Leitt. Hefiod. ad vE?y. xaì ‘Hpi. 417- De
Sirio pro fole pofito conf. Euftath. ad Od. p. 471. 25. Salmaf.
ad Solin. p. 305. Ut hic Sirius dicitur xaravaUttv, fie ap. Ti-
X 3