onderwerpen in ’t kort bespreken: Maär ik stel hier
bovenal op den voorgrond, d'at ik met deze kleurenfoto’s
alleen wilde aantoonen, dat de kleurenfotögräfie voor de
tropen volkomen geschikt is. Dat ik dus geenszins hier-
mede zou willen toonen, wat de kleurenfotögräfie in de
tropen kän bereiken. Want dat is veel meer dan hier
gegeven wordt, meer ook trouwens dan bij een zoo kort
bezoek met velerlei bezigheden te bereiken was: Wat
de kleurenfotögräfie uit de tropen kan geven, dat zäl
wel in den loop der körnende jaren blijken uit de resul-
taten van hen, die in de gelegenheid zijn rüstig in de
tropen te arbeiden.
Kleuren in den West-moesson.
Er wordt wel eens gewaarschuwd o • teogen het bezoeken
van Java in den regentijd. Intusschenheb ikgeenerlei reden
däar spijt van te hebben. Vooral schijnt het mij toe, dat men
op Java de tropen nog typischer ziet in den natten tijd dan
in den drogen, in het bijzonder omdat ze dan door de
dagelijksch schoonwasschende regens nog sterker contrast
vertoönen met de droge, stoffige, subtropische landen,
waar de bootreis van Zuid-Europa tot aan den Indischen
Oceaan doorheenvöert. Het is goed hierbij te voegen,
dat de tegenstelling van natten en drogen moesson,
wel over geheel Java zeer merkbaar is, dat het contrast
in het Oosten echter zeer sterk is en naar het Westen
afneemt, zoodat b.v. te Buitenzörg ook in den Oost-
moessön nog op verscheidene dagen regen valt. Nu ver-
moed ik, dat de tropische kleuren op Jav a zeldeh glorieuser
zijn dan in de maanden November—Januari. De kente-
ring in November maakt het klimaat voor het gestel
wellicht minder aangenaam, vaak drukkend, a ls : de
regenbuien niet willen doorbreken; maar het ‘ begin
van den regentijd brengt verjonging in de natuur, brengt
verschijnselen van nieuw leven. Dat klinkt misschien
als iets nieuws, omdat de tropische natuur nu eenmaal
eentonig moet heeten en ook werkelijk vrij gelijkvormig
is in vergelijking met de scherpe contrasten, die de
gematigde streken vertoonen. Maar ik durf wel te zeggen,
dat het Middellandsche Zee-landschap in zijn jaarlijksch
vöorkomen veel gelijkmatiger is, dan het Javaansclre.
Het .gevoel van eentonigheid wordt bovenal opgewekt
door de gelijkmatig hooge temperatuur, die in de sub-
tropen zoo veel afwisselender is, en in ’t algemeen door
de gelijkmatigheid van het weer. En nu geven juist de
eerste maanden van den Westmoesson de meeste variatie
in de tropische natuur. Want de regen spoelt het duffe
stof van de boomen en van de wegen, de regen doet de
Og roene bladen weer blinken in de morÖgenzon en verheldert
de fijne variatie van groene tinten in het tropische
löof (pl. 3, 4., iö, 18 en 19): de regen maakt alle kleuren
brillant. Maar de regentijd doet veel meer. Hij schenkt
de atmosfeer aan het landschap, hij neemt de strakheid
weg en de hardheid van de kleuren, hij schept uit rood
en blauw in de wolken en in de heele natuur het rose
karmözijn, purper, paars, lila, violet en indigo en wascht
die kleuren met het geel en groen tot tallooze schakeeringen.
De regen stapelt de witte wolken in de lucht,
verzamelt ze om de kruin der vulkanen (pl. 2, 23 en 24) en
laat de verzachtende schaduw glijden over het land. Hij
hangt de transparante morgennevels tusschen de hooge
boomen en laat de zon fonkelen in kristallen druppels. Maar
veel gröötscher nog is de werking van het water in den
Westmoesson. Dan beginnen verschillende boomen te <_>
bloeien. Sterculia colorata, nog kaal staande, is overdekt
met den oranjen gloed van zijn bloesems en krijgt bijna
tegelijk zijn jonge, groene bladen (pl. 3). De W o e noe ng
(Lagerstroemia Flos-regmae) is rijk versierd met zacht