quam Sandis Pagnini, & Ariæ Montant ,
aut Malvendæ, Mercerive diligentiam imita-
r i . Dix i, nie te paucis hic moraturum, quare
fi plura fcire defideras, confute magnum
hujus artis Magiftrum Tullium in Oratoreat-
que ample, & ut folet, ornatifiïme ipfum hoc
pundum verfantem, accurate perlegito. Quia
vero propofitam ab eo methodum quidam Interprètes
fequi noluerunt , vel a fie qui non
potuerunt, alios in arte magis peritos ab ip-
fis eufa coegerunt recudere, novifque curis
fadas ab illis verfiones refîcere . Confulefis
Dionyfii Petavii ad S. Epiphanii verfionem
prolegomena . Unum addam , quod Tullius
minime animadvertit , fed nec fubolere po-
tuit, opido longius diftare Syriaca , quam
Græca Latinis; & Gracas quidem fabulas ad
verbum Latinè expreifas, idem Cicero me-
minit, feque longam Epiftolam totidem ver-
bis tranftulifle affirmât , utque par eft de tali
Interprète opinari, elegantiifime ; id autem
in Syriacis, Linguifque huic affinibus nullus
Interpres , quantumlibet difertus præftare fe
pofle confidat, quin fimul in pedeftre, & populäre
, quandoque etiam putidum dicendi
genus proiabatur. Prsterea in qualibet Lingua,
omnium autem maxime in Linguis Orien-
talibus, voces incidunt, qüas fine periphrafi
in alium Sermonem nunquam tranftuleris;,
quod feite notavit S. Bafilius ad illud voca-
bulum primo Genefis n am a Merahephet, cujus
notionem, quum exponere unico verbo
conântur Interprètes Gracus, & Latinusdi-
feerpunt. Et B. EPHRæm àd vocabulum
»•RîS- l 5- Nabal, in qu<5 interpretando feribit, variaf-
fe fui temporis Interprètes ob propriæ quif-
que Linguæ inopiam; contra ob fuæ copiant
Syrus Divi Pauli meutern pclicite déclarât
i. Cor. io. *n Verbis: Surget Corpus Spirituale , hoc
adjedum interpretatus vocabulo
Rubonojo, quod rem ipiritualem non natura,
fed attributione quadam, & improprie talcm
fignificat.
Hæc autem à me dida fie habeto, non
quod ipfe præfumam, nihil vel in hac parte
à me hadenus péccatum, fed ut, ficubipec-
cafle me deprehenderis, culpam mihi cura
dodiffimis Interpretibus efle communem in- ® T!t® A '
telligas, & nihil ex omni parte efle beatum ;
Dédit alterum quippe Pater, é f alterum negavit. s *"
Poftremum ne bis peccafle videar, fiVi- Homrîu.
ris optimis bene de me in adornando Opéré
meritis, meriti pretium fimul atque memo-
riam interire finam, beneficium , quod redde-
re non poflum, teftabor : nimirum inops, fi
bonus eft Vir , etiam fi referre gratiam non
poteft, habere certe poteft, fique habeat, cre-
ditur retulifle. Hujufce porro officii partes
primas me debere fateor Illuftriffimo, &Re-
verendiffimo Domino Stephano Evodio Aflè-
mano Apamæenfi Archiepifcopo, qui Vati-
canorum Codicum, quos fuprâ memoravi,
ufum mihi expedivit, & quæ opus fuit, fua
ipfe manu tranferibere dignatus e ft, fed, &
qua pollet eximia literarum Orientalium pe-
ritia, & facra profanaqüe eruditione præfen-
tem Editionem fummopere juvit. Deinde—»
admodumReverendo Patri Julio Vitellio Soc.
Jefu Collegii Màronitarum de Urbe Reâori
meritiffimo, qui plures ex ejufdem Collegii
Bibliotheca Codices opt:live note mihi uten-
dos dedit humaniffime. Poftremum Reveren-
diffimo Patri D. Emanueli Alipio Ccenobii
SS. Marcellini, & Petri de Urbe digniffimo
Abbati, à quo Arabica S. EPHRÆM1 Ada
in Tertium Tomum rejeda : Lexicon item
Syriacum locupletiffimum : r.ecuon Syriacara
utriufque Teftamènti verfionem ex Vaticano
codicc tranferiptam accepi.
Pteteritum in hoc cenfu Jofephum Si-
monium Aflemanum non. eft quod mirere ,
quum hujus Clariffimi Viri in promovendis
Orientalibus literis conatus, & pro Ephre-
mianorum Operum Editione labores: precla-
ra infuper gefta in gemina Legatione à Sum-
mis Pontificibus ad Ægyptios , & Syros Ma-
ronitas demandata: Edita denique in maximum
Reipublicæ Liter aria’ commodum volu-'
mina, Alpes tanta celebritate farte tranfvo-
larint,tranarint maria, Ægyptum, & utram-
que Syriam impleverint, ut, prarfente Leone,
ejus veftigia hoc in loco quærenda non ef-
fent .
SE-i
pertinentes, & ea quae Gteci a-vnizoPom, &
avaxo'AxSa nominant. Qua: quidem etfiora-
tionem plerumque ornent, frequentiffime_>
etiam vehementer obfeurant. In Latinum sermonem
Grxcos Scriptores vertere aggreffus
aliquando Cicero, nonnullas illuftriorum Rhe-
torum orationes, & Platonis Timoeum quum
tranftuliifct , fubduxit manum , infuavis , &
illiberalis curæ pertefus.
Sed enim vero ut hæ, & hujufmodi difficulties
ab iis , qui Graca vertunt, plurimum
nec fane immerito exaggerentur, nulla meo
judicio illam æquare dicetur, quam ex literarum
vocalium ellipfi nafei diximus in Syriacis
; iis quippe fubtraâis, unde fiet vox î
nifi fingas loquentia fine voce elementa, uti
ratiocinantes fine mente feras, Poetæ finxe-
runt. Quamquam in hoc peccafle primos literarum
Inventores Chaldæos , nil mirum,
ars naturam imitatur, utraque paulatim, &
per modica incrementa enititur ad fumma ;
eft tamen quod miremur, & jure miremur,
Chaldæos, & Syros, qui eodem Alphabeto
ut fermone utuntur , in diuturno illo impe-
r io , quo nullum diuturnius fuit , feribendi
artem, aut ab ipfis inventam, aut fi placet, à
• Phoenicibus acceptam, perficere minime co-
natos, fed in ambiguis dubiifque notis con-
quievifle.
Porro fi qua de Carmine Syriaco dicen-
da forent, ( nam poftrema hujus Tomi pars
tota metrica eft ) fatis doCte, & erudite ex-
pofuit Cl. Aflemanus Tomo primo Bibl. Orient.
In Ephrauno, & Balæo ; paucis hie proinde
te morabor. Syriaca Poefis ab Hebraica pa-
rum vocibus, minimum metro diferepat, utraque
antiquiffima, & magno Temper in honore
habita eft velut Sacrorum Interpres, Cu-
ftos Religionis, Nuncia Divinitatis ; Syria-
cam tamen , feu Chaldaicam Hebraica anti-
quiorem efle verifimile eft , quum Hebræi à
Chaldæis originem duxerint. Neutra Sylla-
barum quantitate verfum définit, fed numéro.
Septimam Syllabam verfus non excedit,
nec a quartadeficit . Sanâus EPHRÆMUS
v Heptafyllabo plerumque ufus eft , Tetrafyl-
labo ter repetito S. Jacobus Sarugenfis, qui-
bus etiam fua ambo tranferipfere nomina,
Balæus pentafyllabo.
Cæterum quum Græci Sacram Hymno-
diam tandem aliquando ad odto Tonos rede-
gerint, & intra hos limites hodieque fe con-
tineant, Syri per tonos feptuaginta quinque
fupta ducentos vagantur , quos libri Eccle-
fiaftici fparfim exhibent, dumproprios inferi-
bunt fingulorum Hymnorum frontibus : nec
Veto aliam agnoviffe Syros canendi regulam
probant noftri Codices , in quibus leguntur
fub initium fingularum cantionum Hirmi, ut
Gteci vocant, à quibus tropatiorum feu ftro-
pharum in ea Ode canendarum confequen-
tia , & feries ducenda eft.Stephanus Syro-
rum Maronitarum Patriarcha in Opufculo de
Tonis Syrorum conatur, eos ad fexclaflesre-
digere . Prima, inquit, verjibus bimetris confiât
, fecunda trimetris, tetrametris tertia, quarta
pentametris , quinta exametris ,fexta variât‘,
membrifque fimplicibus, & compofitis compingi-
tur. Deinde univerfam Syrorum facram Poe-
fim ad certos titulos reducit vélut carminum
fpeciesquas Cl. Aflemanus loco fupra laudato
tetigit ex parte , & omnes ex antiquis
Codicibus fibi oblatis recenfuit nofter Patriarcha
. Sunt autem tredecim , & omnes
conveniunt, ut aliqua metri lege decurrant,
diferepant autem modulatione, nonnulli etiam
argumento. Quod cum Groecis, & cum Latinis
confiât , Hebræis Syrifque commune .
Quod ad Orthographiant pertinet ; ficubi in_>
metris Stcllula occurrat verfibus fuperaddita,
fi fubjedum pundum habeat, ftropharum fi-
nem indicari feito ; fi eo careat, ad verfuum
folummodo diftindionem fuifle adjedam puta.
At tu , candide Ledor , neque enim_.
plus te detineo, ad hanc Iucubrationem fic
accédas, ut intelligas, pro mea me tenuita-
te conatum explere ambas optimæ interpre-
tationis partes, fummam videlicet fidem in
exponendis fententiis, & in exprimendis verbis
curam. Quum autem non inepte didum
f i t , omnem virtutem efle mediocritatem ,
ineptiffime profedo reprehenditur Interpres,
qui etfi fententias fententiis religiofiffime_>
exæquet, verba tamen verbis Ledori non
femper annumeret. Quare tanquam impor-
tuni, inhumanique repellendi funt Cenfores,
qui in privati Dodoris verfione earn Inter-
preti libertatem negent, quam in transfe-
rendis Divinis Scripturis fuo Interpreti æquif-
fimo judicio indulfit Ecclefia. Multas hie ex
vulgata Bibliorum verfione perjochas profer-
re in promtu foret, fi vel locus caperet, vel
illæ ante oculos non eflent, in quibus Interpres
ab Hebraica, Chaldaica, Græcave phrafi
difeedit ; iunt contra a lia, in quibus, dum
verba confedatur, fenfum mirum quantum
obfeurat ! Qms enimvero intelligat ilia Pfal-
mi 91. Bene patientes erunt , ut annuntient, ex
Græco ad verbum exprefla : Et ilia: AccepiHi
dona in hominibus, Pfalm. 67., quam opido con-
fultius eandem perjocham Apoftolus, immu-
tatâ Sententiâ , mutatis verbis tranftulit : &
S. Matthæus Hebraicos Textus citans, voces
invertit, neiènfum perverteret. Quamobrem
quum B. EPHRÆMI Opera Latina facerent
Zinu.s, & Voffius S. Hieronymi methodum in
vertendis Divinis Scripturis , ac traducendis
Origenis Lucubrationibus fequi maluerunt,
quam