der Abodriten met naame Mistau ten
hoogfte verbitterd was, ter oorzaake
die zieh door den voorgemelden Mistau
by Heriman, Hertog van ’t Naast-
gelege Saxen, als aan wien zy bey-
den Synsbaar waaren, voorheen zynde
aangeklaagd, zieh in vyftien talen-
ten zilvers hadt zien verwyzen.
Dierhalve beiloot die wegens dee-
izen ontfangen hoon, zieh des Hertogen
Synsbaarheyd onttrekkende,
tegen den zelven de wapenen op te
vatten,. en verzogt des, als alleen
te.zwak zynde, den voorgemelden
■Wigman om hem tegen des.zelfs Oom
dehehulpzaame band te hieden. W elke,
mids die niets meer wenschte (i.j)
dan om aan den zelven eenighinder
te können toebrengen, zieh des ook
ftraks hy deezen afgevallen Sclaaf-
ichen Prins vervoegde , doch eer-
lang.opk weer binnen zekere ftad.door
de benden van. Mistau. eerst berend,
en eyndelyk door Hertog Heriman
zynen Oom ten volle belegerd: zag.
Doch uyt welke belegerde plaats,
het zy ( 2) hem het geluk, het Zy hem
zyneaangebooreloosheyd by.dit toe-
val te flade kwam, hy ontvlugtte,
in den ichyn als o f het was om de
noodige benden tot hulpe der aange-
vochte Stad by de Deenen te gaan
verzamelen.
Dan hinnen weynige dagen had-
den de belegerden gebrek aanipys en
hunne paarden en vee aan voeder,
zulks veelen ziende den oorlog zoo
ongeregeld door volken begonnen,
welken van hunne jeugd af in den
kryg als waaren opgevoeddierhalve
beflooten het ftuk des aangevangen
krygs by de Sclaven niet recht met
ernst, en dat weer door den Hertog zelf
aldus beftooken te weezen, om aan
zynen Neef Wigman den heylftand,
dien hy by de Sclaven eertyds ver- .
looren hadt, door den te wege gebragten
ondergang diervolken, thans
weer in zyn Vaderland te bezorgen.
Doch wat hier van z y , de belegerde
ftedelingen zagen zieh (3) door
het gemelde gebrek van eetwaaren
en den ftank der van den hon-
ger geineuvelde beesten, eerlang zoo-
daanig gedrukf, dät zy zieh aan
des Hertogen beicjieydenheyd moes-
ten overgeevenj welke dierhalve des
gevangen: :gekreegen Konings ge-
bied,: aan des zelfs by. hem verpand-
den Zoon opdroeg, de daaringe-
vondene krygsknechten van. W ig man
op verfcheydene wyzen deedt
ftraffen, en eyndelyk de Stad zefve
aan zyne benden ten roofgaf.
Wigman hoorende het overgaan
der Stad, en de opgevolgde, wraak -
neeming over zyne aanhangeren,
verbondt zieh, uyt het Noorden ie-
_ dert zynde weergekeerd, met‘ de
Vulonifche Sclaven om den Vorst
Mi-
( 1 ) Witicbind. Annal. Lib. I I I . fol. 660. Ille
vero nihil jucundius ducens, quam aliquam mo-
lestiam inferre patruo, cito cum fociis adest Sciav
o . U t autem fuscipitur in urbem . Wigmannus,
flatim urbs obfidione vallatur, ab inimico. Ductus
quoque exercitus a Duce urbem obfedit.
(2 Ì Ibidem. Interim cafu nesc io, an prudenti
confili©, Wigmanntis cùm paucis urbem est egres-
fus I quafi ad extràhenda Ubi. de Danis | àuxilia.
Paucr dies intererant, dum viftus.bellatoribus & pabulum
jumentis defecerant. Fuerunt étiam qui dice-
rent Sclavum quidem fpeciem belli gesfisfe, non ve-
rum bellum: incredibile omriimòdis fore , hominem
a puero bellis asfuetum, bellicas res tam male pras-
paratas habuisfe : fed id confilii machinatum Du-
cem, ut quoquo patto posfct nepotem vinceret, ut
faltem in patria falutem recuperaret, quam inter paganos
penitus. perdidisfet.
(3 ) Ibidem. Fame itaque urbani & foetore peco-
rum aggravati, urbe egredi funt coatti.1 Dux‘ Sclàvum
aufterius alloquens , de perfidia & nequam ejus attibus
arguii, hoc quoque ab eo responli accepit. Quid
m e , inquit,<ieperfidia arguis ? Ecce qüos nectu,.nec
dominus tuus Imperator vincere potuistis, in ea perfidia
inermes asfistunt. Ad hiéc dux conticuit, .eum
fu<E ditionis regione privans, filio ipfius, quem antea
obfidem accepit, omni ipfiushotestate tradita. Milites
Wigmanni variis pcenis afflixit, urbis praedam fuis
militibus fionavit, fimulacro Satùrni ex are fufoquod
ibi inter alia urbis fpolia rèperit , magniim fpettacu-
lüm populo pííebuit, vittorque in patriam remea-
vit. SpÜ -J.-. S t ' ...
Mizaka, mids die een ( i ) vriend
van Keyzer Otto was , met hulpe
dier volken, te beitooken. Zulks
die Sclaafiche Prins , door den on-
derftand van zynen Zwager den
Vorst van Boheeme, een talryk leger
zoo te voet als te paard tydig by-
een kreeg, en dus, met het zelve
Wigman zynde tegengetrokken,door
zyne voetgasten hem ftraks van voo-
re deedt aantasten; dan dewyl dit al
deynzende geichiedde, en Wigman
de gewaande vlugters met veel yvers
naazettende zieh van de Zynen te
ver verwyderd hadt, liet hy den zelven
door zyne ruytery, naa ’t doen van
eenen grooten omweg, ook van achteren
aantasten. Zulks Wigman mids
dit uyterile gevaar zieh flraks tot de
vlugt gereed maakte , dan hierom
door zyne ten itryd gevoerde mede-
makkers, dit voorneemen bemerkende
, niet min van verraad dan van hlo-
heyd zynde (2) beticht, fteeg hy van
zyn paard, en vervoegde zieh te voet
by zyne alsnog in ’t gevecht gewik-
kelde voetgasten, ’t gene hy dan ook
tot laat- in den avond toe met veele
dapperheyd flaande hieldt. Onder de
gunst der opvolgende duysternisle
nogthans zieh te voet hebbende op de
vlugt begeeven ,. bereykte h y , niet
weynig zoo door de langte des wegs
fa & £*3É e 0 g s gi ^ 0 ^g- e -s-seèo e 0^ &15
/ i ) Wìtictì. Amai. Lib. III.fol. 660. Audiens autem •
Wigmannus urbém capcam, fociosqiìe afflittos , ad
orientem vèrfus iterum fe paganis immerfit, egitque
cum Sclàvis, qui dicuntur Vuloini, quomodo Mificam
amicum Imperatoris bello lacesférent, quod eum minime
latuic, qui mifi’t ad Bolùzlkum regem Bohemorum :
gener enim ipfius crat: accepitque ab eo equitum duas
acies, cumque .contra eum Wigmannus duxisfetexerci-
tum, pedices primum ei immific, cumque ex jusfu Duci
» paulacim coram Wigmanno fugerent, a càstris _
longiùs pro^ahicur, equitibus a tergo immisiis, &
figno fugientes ad reverfionem hostium revocantur.
QQ Ibidem. Cum exadverfo &, post tergum pr$-
meretur Wigmannus, fugam inire tentavit. A fociis
igitur arguitur feeleris, quia ipfe ad pugnam eos in-
ftigaverit, fidensque equó, cum ne.cèsfe fu erit, fugam
facile inierit. Coattus itaque equocesfit, pe-
destris cum fociis certamen in iit,- eoque die virili-
cer pugnans armis defenditur. Jejunio autem & lon-
I I : Dee/.
als het gewigt zyner wapenen zynde
algemat, eyndelyk zeker voorpleyn;
alwaar hy nogthans in den opvolgen-
den morgen flond van de hem naa-
gezondene vyandlyke benden eerlang
ontdekt wierdt, welken, W ig man
kennende aan de deftigheyd zyner
wapenrustinge, hem des met
veel ernst tot het afleggen der wapenen
aanmaanden, onder belofte van
hem onbeichaadigd in handen van
hunnen Heer te zullen ilellen, ten
eynde hy vah den zelven verwierf,
dat die hem weer den Keyzer zynen
Ne ef overleverde.
Doch Wigman in dit uyterile, nog
aan zynen hoogen (3 ) adel en voorige
dapperheyd gedachtigd, betuyde ,zicb
geenszins aan dat fchuym van V volk,
maar wel hunnen Koning Mizaka z e lf
te willen overgeeven. Dan als de Sclaafiche
(4) Grooten zieh daarop iiaar
Mizaka, om hem van dit beiluyt te
verwittigen, begeeven hadden, be-
ilonden de rondom geichaarde ge-
meenen, onverduldig van hunne
weerkomst te verbeyden, des Graa-
venvan Holland beknelden Vader van
alle kanten zeer ilreng te bevechten,
by welk vöorval die ook weer van z y nen
kant zieh zeer dapperlyk verweer-
de en des vericheyden van ’t leeven
beroofde. Zulks als Wigman aldus
zelf
& £0 £ 0 £ £ £'0 £ g a a-a & & es §1||É| & 1 1 & u
g io r iv ia , qua per totam noftenr armatus incesfit,
mane cum pàucis admodum aream cujusdam fesfus
intravit. Optimates autem hostium cum eum repe-
risfent, ex afmis agnoscunt, quia vir eminens esiet,
interrogatùsque ab eis quisnam esfet, Wigmannum
fe esfe profesfus est. A t illi arma deponere exhor-
tati funt : fidem deinde fpondent, falvum eum domino
fuo præfentari, hocque apud ipfum obtinere,
quatenus incolumem Imperatori restituât.
(3 ) Ibidem. Illé lîcet in uîtima hecesfitate fit con-
fti,tutus, non immemor pristinæ nobilitatis & virtut^s,
dedignatus est talibus manum dare : petit tamen , ut
Mifacce de eo anmncient, illi velie arma deponere, illi
manum dare.
(4} Ibidem fol. 66r. Dum ad Mifacam ipfi per-
gu n t, vulgus innumerabile eum circumdat, eumque
acriter impugnat. Ipfe autem quamvis fesfus, mul-
tis ex eis fufis, tandem gladium1 fumit, & potiori
hostium, cum his verbis, tradidit.
E e e