
tées lancéolées, plus courtes que les épillets j la
çapfufe denticulée fur Tes bords, à peine membrane
ufe à fon contour ; deux ftigmates. La variété Æ
gfl un peu plus petite dans toutes fes parties.
M. Decandoile y rapporte comme une autre variété
plus grande dans toutes les di me niions , le
carex bri\oides, Lam. Diét, n°. 18 ; ce qui paroît
très-douteux d'après la defcription.
Cette plante croît dans les bois , aux lieux fa-
bloneux. 'il ( V. f )
12. Carex atrata. Linn. Carex fpicis androgynis
tribus quiïifve, pedunculatis, confertis , inferne maf
culis} fruciiferis nutantibus; fiigmatibus tribus; fruc-
tibus fubrotundo-ovatis, bréviter rofiratis , bidcnta-
tis ; fquamis ovatis , acutis. Willd. Spec. Plant. 4.
pag. 221. — Schk. Carie. n°. 44. tab. 10. fig. 77.
— Good. Aét. Soc. Linn. Lond. 2. pag. 189. —
Wahlenb. A d . Hoîm. 1805. pag. iéo. — Decand.
Flor. franç. 3, pag. 113..
Carex diandra , vaginis fubnullis ; fpicis ovatis ,
pedunculatis , pendulis ; terminait inferne mafculâ 3
fruftibus compte fis . Smith, Brit. 3. pag. 987.
jg. Carex nigra. Allion. Pedem. n°. 2310. — Sut.
Helv. 2. pag. 255. — Decand. Flor. franç. 3.
pag. 113.
Carex atrata 3 var. V ill. Dauph. 2. pag. 216.
La réparation & la pofition des fleurs mâles &
des fleurs femelles font très-rv aria blés dans cette
plante, tellement qu’ on pourroit accufer d’erreur
ceux qui ne les aucoient point obfervées dans ces
différentes circonftances. On trouve des épillets
portant à leur fommet des fleurs mâles & même
quelquefois hermaphrodites, & des fleurs femelles
à leur partie inférieure. D’autres font entièrement
mâles j mais il efl plus ordinaire de rencontrer des
épillets femelles à leur Commet, mâles à leur partie
inférieure.
D ’après ces obfervations, la plante £, carex
n’gra d’Allioni, ne peut être confidêrée que comme
une Ample variété du carex atrata , remarquable
en ce qu’elle s’élève prefque moitié moins. Ses
feuilles font plus éiroices, & quelquefois courbées
en arc à leur fommet j les épillets prefque
fefliles, au nombre de trois ou quatre 5 le fupérieur
tout-à-fait mâle} les autres femelles $ les capfules
noirâtres, arrondies. Elle croît dans les Pyrénées
& les hautes Alpes. jp ( V . f . ) M. Willdenqw la
regarde comme une espèce trèsrdifferente.
14. Carex arenar.ia. Linn. Carex fpicâ folipfâ ,
ob.longât acutiufculâ ; fpiculis pluribus termïnalibus3
mafeulis , inferioribus femineis ; capfulis marginatis3
membranaceis. Schk. Car. n°. 8. tab. B. Dd. rig. 6.
— Willd. Spec. Plant. 4. pag. 223, & A et. Acad.
Berol. 1794- pag. 37. — Hofl. Gram. 1. pag. 38..
tab. 49 — Wahjenb. Aét. Ho,;m. 1803. pag. 144.
— Goo.d, Aét. Soc, Linn. Lond. z. pag. 153..
Carex ( arenaria ) , fpiculis congeflis, fpicatisg fai
monoids; brad eis feariofis 3 inferioribus foliacé is ■
culmo triquetro3 foliis plants. Smith, Brit. 3. pa«
972..
Gramen cyperoides, minus , repens 3 fpicâ divifl
Loef. Pruff. 1 1 6. tab. 31.
15. Carex fpicata. Lam. Pollich.
Carex ( intermedia ), fpicâ androgynd3 compofitâ-
fpiculis altérais 3 confertis, inferioribus remotiufculis-
fuperioribus & inferioribus femineis, intermediis maf
culis ; fiigmatibus binis ; fruftibus ovatis\3 margins
tis , bifides , ciliato-ferratis ; culmo ereftg. Wühlen.
Spec. Plant. 4. p. 224, & A6t. Acad. Berol. 17^,
pag.. 37.
Carex intermedia. Good. Aét. Soc. Linn. Lond.
2. pag. i f 4. — Schk. Carie. ri°. 9. tab. B. fig. 7i
— Hofl. Gram. 1. pag. 38. tab. 50. — Wahlenb.
A6t. Holm. 18,03,. pag. 144.
Carex ( intermedia ) , fpiculis congefiis, fpicatis:
infimis terminaliqui femineis> intermediis maf culis \
culmo triquetro, erefto. Smith, Brit. 3. pag. 973.
Carex ( di ft ich a ) , fpicâ compofitâ , fubdiftickâ ;
fpiculis ovatis 3 imbricatis , androgynis , folio Ion-
giori inftruftis; culmo. triquetro. Schreb. Spicii. 63.
— Holm. Germ. 324. —-R o th, Germ. 1. p. 393,
& vol. 2. pag. 426.
Carex leporina, var. y. Gort. Flor. helg. 247.
Carex ( multiformis ) , radice non repente ; admis
triquetris , afperrimis , ereftis ; fpicâ compofitâ} androgynâ
, rufâ ; fpiculis inferioribus turgide ovatis,
fummitate fpiett confertiflorâ. Thuill. Flor. pan if.
édit. 2. pag. 47^.
16. Carex leporina. Lam., non Linn. Flor. fuec.
On a long-terns confondu cette efpèce avec le
véritable carex leporina de Linné , qui fera décrit
plus bas fous le nom de Laiche des lièvres : celui
ci a reçu le nom de
Carex ( ovalis ) , fpicâ androgynâ, compofitâ ; fpi-
culis fubfenis, fubrotundo-ellipticis , altérais, fd‘
approximates 3 inferne mafeulis ; fiigmatibus binis j
fruftibus ovatis , marginatis , bidentatis , ciliato-jtt*
ratis. Willden. Spec. Plant. 4. pag. 229. — Good.
Aél. Soc. Linn. Lond. 2. pag. 148. — Willd- Afl.
Acad. Berol. i794/_pag- 58, — Smith, Britan. )>
pag. 968. — Holt. Gram. 1. pag. 38, tab. 5 1 ."
Flor. dan, tab. 11 i j . — Decand. Flor. ftanç. ]•
pag. 1 io.
Carex ovalis. Schk. Car.. n.°. 29. tab. B. fig. 8*
Carex leporina. Wahlenberg, A6t. Holm. r8oj-
pag. 145. — Hudf. Flor. angl. 404. — Lam. D:d.
n°-. 8 , 6’ fynonyma.
i Çarex nuda..Lam. Flor. franç, 2. pag. 17L.
,9. Carex vulpina. Linn. — Decand. Flor. franç.
3. pag. 10$.
Carex (vulpina), fpicâ androgynâ feompofitâ;
■ fpiculis numtrofis t ternaum qainaàmve aggfegatis ,
oblongi's, confertis, fip e rn e mafeulis ; fiigmatibus
binis ; fruttibus o v atis , bidentatis , comprejfo-trique-
■ tris, patentibus ; brafteis fetaceis. Willden, Spec.
Plant. 4. p a g - i i1 -
Carex vulpina. Good. A6t.'Soc. Linn. Lond. 2.
pag. 161. — Willd. A6t. Acad. Berol. 1794. pag.
29. — Schk. Car. n°. 10. tab. C. fig. 10.— Hofl.
Gram. 1. pag. 43. tab. ç6. - - Smith, Britan.' 3.
pag. 97C. — Wahlenb. A6t. Holm. 1803. pag. 144.
‘ ■ Carex ( fpicafa ) , fpicâ compofitâ ; fpiculis andro-
ïgynis , ovatis, acutis , numerofis , approximacis 3
Jubdiftichis, fejfilibus. ? Thuill. Flor. parif. édit. 2.
pag. 480. Excl. fynon. Pluken.
La variété ß fe rapproche beaucoup du carex
flellulata. Je doute cependant que ce foie la même
plante. La fynonymie citée par M. de Lamarck n’y
I convient point parfaitement.
L 17. Carex hybrida. Lam. Tout me porte à croire
[ que. cette plante doit être réunie au carex divifa3
dont voici les caraétères & la fynonymie
Carex ( divifa ), fpicâ androgynâ , compofitâ ; fpi-
ïtulis fubfenis, ovatis 3 fuperne mafeulis, interrupts ,
Ycoarftatis ; fiigmatibus binis ; fruftibus ovatis, biden-
tatis, comprejfis ; brafteâ foliaceâ , erect â , ad b afin
IfpicuU inférions, longitudine fpice. Willden. Spec.
iPlant. 4. pag. 233. — Good. Aét. Soc. Linn. Lond.
2. pag. 157. tab. 19. fig. 2. -— Hudf. Angl. 40j .
— Smith, Britan. .3. pag. 973. — Decand. Fl Or.
franç. 3. pag. ioy. — Wah.enb. A6t. Hoirn. 1803.
[pag’ , '
I Carex divifa. Schk. Carie. n°. 11. tab. R. V v .
fig- élv
Carex marginata. Gort. Flor. belg. 247.
Carex ( fchoenoides ) , foliis angufio-longijfirhi s ,
I culmos fetaceos debiles &quanübus ; fpiculis aedro-
\ gyms 3 rnfis 3 ovatis 3- paucioribus , approximatis ;
brafteâ fetaceâ. Thuill. Flor. parif. édit. 2. p. 48c.?
h 18. Carex bri^oides. Linn. — Schk. Car. n°. 32.
tab. C. U. fig. 12. —- Hoft. Gram. 1. pag. jô .
Hab. 47.
Carex ( brizoides), //;ica androgynâ , compofitâ ,
mtbdifiichâ ; fpiculis fubqui nis 3 altérais , curvatis,
I oolongo-lanceolatis, inferne mafeulis, approxirhatis;
Ifiigmatibus binis ; fruftibus ovatis, marginatis, bifi-
Willd. Spec. Plant. 4. pag. 233. — Wahlenb.
JAB. Holm. 1803. pag. 14-y.
I 2.0. Carex muricata. Lam. — Leers, non Linn.
- ,^e<tte efpèce n’eft point le carex muricata de
Linné, qui a les épillets chargés de fleurs mâles
au fommet, tandis que dans celui-ci ce font des
fleurs femelles ; elle a reçu le nom de
. Carex ( flellulata ) , fpicâ androgynâ, compofitâ ;
fpiculis fubquaternisy remotiufculis3 inferne mafeulis;
fiigmatibus binis ; fruftibus ovato-acuminatis , bidentatis
y margine ciliato ferratis, hori-pontdlibus; fquamis
ovatis y acutis. Willd. Spec. Plant. 4. pag. 236.
Carex fiellulata. Good. A.6t. Soc. Linn. Lond. 2.
pag. 144. — Willden. Act. Acad. Berol. 1794.
pag 43. — ^Schk. Carie. n°. 34. tab. C. fig. 14. —
Hofl. Gram. y. pag, 41. tab. 53. — Smith , Brit.
[ 3. pag. 966. — Wahl. A6t. Holm. 1803. pag. 147.
Carex ( echinata ) , fpiculis fubovatis , fejfilibus ,
■ remotis y androgynis, inferne mafeulis, fuperne femineis
; capfu/is fimplicitcr mucronatis. Hoffm. Germ.
326. — R o th , Germ. 1. pag. 395, & vol. 2.
pag. 431.
Carex Leerfii. Willd. Prodr. n®. 95.
Le carex muricata de Linné fe rapproche beaucoup
du carex vulpina , var. ß 3 Lam. 3 il fé car acté
rife ainfi qu’il fuit :
Carex ( muricata), fpicâ androgynâ 3 compofitâ ;
fpiculis ovatis, fùpern 'e mafeulis, approximatis; fiigmatibus
binis; fruftibus h ori^ ont ali b ils} ovatis3 piano*
convertis, bidentatis, bafi marginatis, margine ciliato*
ferratis. Willd. Spec. Plant. 4. pag. 2 3 4 . Linn.,
non Leers nec Lam.
Carex ( muricata ) , fpicâ oblongâ, fubdècempo-
fitâ ; fpiculis diflinôlisy cap fulis divergentibus, ote
fijfo3 radice fibrofâ. Good. Aét. Soc. Linn. Lond. 2.
pag. 158. — Willd. Aét. Berol. 1794. pag. 42. *—
Schk. Carie. n-°.; 13. tab. E. Dd. fig. 22. — Hofl.
Gram. 1. pag. 41. tab. 54; — Smith , Briran. 3,
pag. 974. — Wahl. Aét. Holm. 1*863. Pag- 143.
Carert cânèfcens. Leers, Herb. n°. 712. tab. 14.
fig, 3.
Carex fpicata. Hudf. Angl. 405. — L igbtf ,,Scot.
X. pag. 548..
0. Carêx lalmcèà. Schk. Carie, n®. 14. tab. Ee.
fig. 91.
Gramen cyperoides, fpicis mihoribus, minufque
compaftis. Scheuch, Âgroft. 488. tab. 11. fig. y.
' Ses tiges font hautes d’un pied, fouvent beaucoup
plus, rudes,.triangulaires i fes feuilles linéaires
, prefque planes, rudes, aiguës, prefque de
là longueur des tiges 5 les épis compofés de fix à
douze épillets fefliles, un peudiftans, furtout les
inférieurs} les braétées prefque de la longueur des
épillets, quelquefois plus longs; les écailles ovale
s, aiguës j les fleurs mâles fituées au fommet de
l’épillet3 les capfules ovales, convexes, un peu
divergentes, furmontées de deux pointes.
Cette plante croît en Europe, dans les bois
humides, ( V . v .)