O B SER V A T IO N E S ALIQUOT IN P R A iC ED EN T IA
E P IG R AM M A T A ,
/ 1 ) Prima haec quatuor epigrammata, ut apparet, non ad bafilicam S.
Martini, fed ad ejufdem fpeftabant ceiiulas, quas idem in Majori-mona-
fterio inhabitaffe creditps eft . De his cellulis apertam mentionem tacit
Paullinus libro VI. Vitae Martini, ubi narrat , .ut quotanms Turonenüs
populus una cum epifcopo trajeSo Ligeri flumine ad eas vifitandas Ihm-
ma cum relioione fe conferre folerep Pafchaß diebus : & ^ne folemms
ille concurfus°occafionem his verfibus ibidem collocandis dediffe videtur , •
rudibus illis quidem, impolitis, nec profodiae legibus ufquequaque adftri-
a is , fed ad captum popuü, prout illa ferebant tempora , & ad pietatem
fovendam maxime accommodatis. led audiamus Paullinum, qm haec ha-
bet verfu 349. dc feqq. t _
Obfequium folemne pio ( lege , pius ) deferre quotanms
Adfuevit populus , reducis cum cir.culus anni
Inflaurat repovans fanlla myfleria Pafcha.
Invitat propria venerqtio plurima cella ,
Qua tarn pracipup patuit fida bofpita SanEo ,
Angelico pojfejfa viro : prona ora madefcunt
Flelibus , & lacrimis Sanlii vefligia quarunt ,
Qu# loca cpntigerit pfalleps , qua prefleril orans,
Hwc meminiße volunt, in quo libaverit c[fas,
Immenfa exiguo laxans jejunia guftu :
Calefli auxilio excubiis qu# cella quietem
Foverit, atque brevem membris largita foporem ,
Sublimem vigiti recrearit imagine meutern.
Huc populum conga udet ovans perducere Paftor .
Transfretat exceptum numerofis puppibus agmln ,
F t flullus.fub claß'e latent. huc fexus C? atas
Gmnis adejl, vacu<e refident cujtodibus ades,
E t cunEis alterna fides penetralibus adflat.
H * c eadem refert .Gregorius Tur. üb. I. Mir. S. Martini cap. a . , qui in eo
a Paulüno taipen aliquanto difcördat: narrat enim ut vifitata Martini'
cellula tranfmitteret popuius in nltpram riparn , in qua bafilica Martini
ßta erat, eaque occafionefa£tum vult miraculum, quöd ille contra indi-
caf .contigiffe cum ad Majus-monafterium navibus contenderent. Sed haec
extra orbitam, Idem Gregorius lib. II. cap. i 9• de Arido quodafn presby-
tero hsec habet: Aridus vir religiofus ex Lemocino ( num Lemovicino ? )cauj[a
tantum devotionis advenit , & beatum fepulcrum orando deofculans , ad mo-
najlerium fanlium amne tranfito pervenit. qui dum fingula loca v ijita r e tq u <e
vir beatus aut orando aut pfallendo fapilificaverat, ac ubi vel fejfo cprpori
fomnum , vel inediß .deficienti cipum p r f buerat, &c.
( 2 ) Errores manifeftos emendavûnus, ut beu in eh eu tum hoc, tum in
tertio verfu , & alioshujufmodi :de quibus dubitayimus ,plac,uit iis , non re-
jefta codicis leffione, noftram tantum apponere conjeffuram : quibus vero
nullo paffo mederi valuimus, nunc indicare contenti erimus. hujufmodi lun t
in hoc primo epigrammate, verfu 4 ., defiderandus bomo, ubi fecunda fyllaba
laba vocis defiderandus, quae longa eft natura fua , brevis ratione carmi-
nis effe deberet : tum verfu 6. Martinique Deum nullo modo ferri poteft,
nifi dicamus Martinique primum fcriptum, fecunda itidem fyllaba male
correpta. Sed hæc erat tunc temporis in carminibus pangendis multorum
licentia , feu verius imperitia . Gregorius Tur. H. F. lib. VI. cap. ultimo
de Chilperico I. rege : Confecitque duos libros, quafi Sedulium medita-
tus , quorum vcrficuli debiles nullis pedibus fiubfifiere pojfunt : in quibus dum
non intelligebat, pro longis fyllabas breves ponebat , <ÿ pro brevibus longas fla-
tuebat, dec. Quod verfu feptimo flendo fecundam brevem habeat, id perfas-
pe etiam a melioribus chriftianis poetis factum. Chriftianus Daumius ,
qui Lipftæ anno cxoinclxxxi. Paullinum Petrocorium cum Notis Jureti ,
Barthii, Grononii, fuis edidit, in Prsefatione ad lectorem ; Gerundiain do
frequentijfime illis brevia funt : loquitur nimirum de profodia poetarum
chriftianorum . fic in penultimo fecundi epigrammatic verfu non male
eremita fecundam brevem habet : nam eodem Daumio ibidem monente,
Accentus item Gracarum vocum fecuti, fui faetdi more , ex brevibus longas ,
ex longis breves efficiunt , ut in Aratus pro Arâtus .... contra Euripides pro
Euripides.... Idola pro Idôla , Eremus pro Ere mus. Quintus .verfus ter-
tii epigrammatis uno verbo abundat in MS. Nos quoque vallatu preeclaro
alarum fanile tuarum , Occurrit Sc genu fecunda .correpta : dec.
( 3 ) Hæc fub mendo cubant: num Iegendum fit? afl , vel .atque ingens ,
ambitiofa vir.is ? fed nec fic fententia perlpicua evadit^
( 4? Hoc , ni fallor, prtneipium eft alterius epigrammatis a fupefiore
diverfi, dc elegiacis verfibus conftantis. fed in eo deeft poll Ingrederis ie~
liqua pars pentametri cum initio fequentis hexametri.
( j ) Verfus hie, omnino corruptus, fic aliqua ex parte emendari pof-
fit: In fide 3 ut ipje ait 3 fie sua falus erit , vel falvus .cris.
( 6 ) Debuit nimirum pifta hoc loco repræfentari bafifica Hierofolvmi-
tana . Ibidem fane thronus Jacobi apoftoli , primi ejus urbis epMcopi, fer-
vabatur tefte Eufebio Hift. Eccl. Jib. VII. cap. 19. Tum de columns hæc
habet Hieronymus ep. c vn i. n.9. Oftendebatur illi ( num illic?) columna ,eccle-
fue porticum f tßinens, infeiia cruore Domini, ad quam vinlius dicitur flagellums
. monflrabatur locus , ubi fuper centum viginti credentium animas Spiritus
SanBus defcendijfet . quae poftrema verba etiam ideo deferipfi , quia re-
fpondent iis quae in épigraphe hac indicantur.. Quod vero mater omnium
ecclefiarum dicatur ecclefia Hierofolymitana, fano modo intellioe , nimirum
quod antiquitatem ejufdem feu aliarum originem , tum honorem
ei ab aliis exhibition , de quo canon VII. Nicænae primae fynodi , non
vero quod jurifdicUonèm dc poteftatem fpeftat. vide Baron, ad an. 325-
Ceterum hac ipfa appellatione decoratur a Patribus oecumenicæ Conilan-
tinopolitanæ fynodi fub Damafo anno C C C LX X X I. celebratae , in epi-
ftola fynodica quam Theodoretus récitât üb. V. cap. 9. Tw Sc ye ptrrpis
inraoxy <mt e'uuMiomy iris tv h'pe-yc?..«;;;, x. v. a. Hierofolymitanee autem Ecclefia ,
qua mater efl omnium Ecclefiarum, dec.
( 7 ) Hi funt verfus Panllini Petrocorii , quos habes jam diu impref-
Sulpicii Severi Tom. I . D d d fos