»iftarum damnationem fpeftantes a Hieronymo ante illud tempus Utinitff-
w donatas : puta quæ nunc funt Tub numéro L X X X V I I . , L X X X IX .,
a t ' j ^ a^as fbttafle quæ interciderunt. fêcundb, Hieronymi verba ilia,
A liu d operum ejus nefcio me tra n flu life, intelligenda efle non de quibusli-
Theophili epiftolis , fed tantum de dogmaticis operibus ad Origenis
blafphemias refellendas leriptis ; inter quæ encÿclicam noftram non com-
putandam duxitHieronymus-, quia nec admodum prolixa eft,- nec in eo.
quod dicebamus argumento ex inftituto verfatur. Expofitioni fid ei aTheo-
philo editæ & a Hieronymo iaudatæ, nec dum tarnen ad fe pe-rlatæ Ru«
finus fe ultro affenfurum pollicebatur : Hieronymus contra obiicit , male
cum ad incerta confentire-, qui certis fibique cognitis Theophili operibus,
cujufmodi erant epiftolæ fynodica & Pafchales duæ, non affentiretur. Horum
tantum meminit , quæ quamdam Expofitionis fid ei for mam præfefere-
^an^ > ceteras Theophili- epiftolas quæ ad propofitam difputationem non
Ipectabant, confulto omifit , licet probe fciret a fe verfas . Nam , ut de
reliquis^taceam , quid habet epiftola generalis , quamobrem expofitio fid ei
dici debeat ? Quod n. 2. & 4. aliquot crafliores ex libris Origenis errores
«xcerptos recenfeat ? At id nec data opera fachim, quemadmodum in fyno-
dica & PafchaKbus, ut- iidem errores reféllantun; fed'- tantum uteos inN i-
? ie r vnodo fuiffe patribus recitatos obiter exponat : nec-Rufinus eo in-
■ digebat, aut id exfpeflabat , ut fibi Origenis blafphemiæ oftenderentur
quas ex Theophili epiftolis jam vulgaris antea didic'erat , ftimmaque cum
exlecratione fiierat profecutus- Ita Hieronymus lib. II. contra Ruf. n. 14.
L eftts nuper papa Theophili epifiolis , in qu'ibus Origenis exponit errores, d ic i-
1« r obtura f e awres funs , auäorem tanti mali elara coram omnibus voce da-
mnaffe &, dixijfi• , ufque ad illu d tempus fie ignora f e quod tarn nefaria fcripferiP ..
Itaque referendum eft lingillatim ad expofitionem fid e i, cujus Rufinus me-
Jd quod a Hieronymo dlcitur, A liu d operum ej'us nefcio me tranfii
tu h fe . . Verum ad Rufini mentent alfequendam & ad Hieronymi- fenten-
uam llluftrandam præftabit integrum locum producere qui in quæftionem-
cadit , & item alteram, ad quem Rufinus , notante etiam Tillemontio
Tefp'exit.. hie eft libro I. contra Ruf. n. r z. S i quidquid contra Origenem &
jH la to re se ju sd icitu r, in t r diflUm puiass,ergo-fg epiftola papa-Theophili &
Epipbantt fS aliorum epifeoporum, quasmuperipfis jubentibus tranfiult, te petunti
■ te lacérant-. Primus vero locus ex lib. III. n. *6, fic habet : Scribis quoque
me litten/ indicafe (K v e n - Apologia I, in epiftolæ- fpeciem inferipta fuit
Pammachïo & Marcellæ-, ut ex initio libri I. & potiffimum ex fine IL
colhgitur, eamque Apolôgiàm-Rufinus alibi ftib ea appellâtione laudàvit.
.-de n. 13. ejufdem lib. Ill', contra R .u (.fqm d P apa Theophilus expofi-
tionem fidei- nuper ediderit, qua ad vos nets dum pervenii : f ÿ polliceris quod'
qmdquid ille fcripftrit -, tu fequaris ( forte fequiris ) . Ego me^hoc ftrip fife non ■
noyt-y nec- ijtiufnodi umqttam epiftolas d irex ijfe. Sed tu a d incerta confentis, &
his qua-quail a futura fuit -, n e fiis, ut cert a declines, & ad eorum non tenearis
qJJenlum-. .D u a s, fymdieam & Pafcbalttm-, efus,epift 'olas contra Origenem illiu f-
que difcipulos , & alias acùûerfùs Apollinarium & eumdem Origenem per hoc
ferme biennium interpretatus f hm , & in xdificai-ionem Ecclcfue legendas noftrie
lingua-bomimbus d id i. aliud operum ejus nefcio me tranftuUjfe'. Ex- horum. ita-.
que eomparatione locorum vides primo , cur Hieronymus neget fe nolle
I“ * *P ftriptum , cum in allato loco-libri I. ipfe nullam expofitionis fid ei
a I lieophilo mper édita mettnonem fecerit, fed tantummodo-epiftolariun
Theo-
Theophili , Epiphanii & aliorum epifeoporum , quas mipèr tranftulerat ►
ubi nuper de epiftolis potiflimum aliorum epifeoporum , quas ultimo loco
nominavit, intelligendum puto. Vides fecundo > expofitioni fid ei quæ fru-
ftra a Rufino exfpeftabatur, Hieronymum opponere primo fynodicam , fe-
cundo Pafchalem anni CCCCI. , poftremo Pafchalem anni C C C C I I .,
quas omnes Rufino compertas ponit. & fane de fynodica deque Pafchali
I. nullus eft ambigendi locus : neque enim alias ab his fuiffe credendurm eft
quas lib. II. n. 14. leftas Rufino teftatur Hieronymus . De Pafchali II. idem
videtur ftatuendum : nam libri Apologise I. nonnifi primo vere anni CGCCIL
ex Palæftina inOccidentem migraffe videbimus infra > eodemque tempore
Hieronymus Pafchalem II. Romam mifit. ad Pammachium ôc.Marcellam .
itaque fieri facile potuit, ut idem qui Aquilejam libros apologeticos R^"
fino attulit, attulerit etiam hanc Pafchalem IL Vides tertio expofitioni f i—
dei aTheophilo ex Rufini fenfu nuper édita ,, quxnufpiam exftabat, Hieronymum
opponere veras ejufdem. epiftolas tres , quas per ferme biennium,
fcilicet ab anni CCCC. pofteriori parte latinas fecerat . Vides denique par
fuiffe j ut Hieronymus tres illas epiftolas hoc loco enuntians , non modo
earum argumentum indicaret, fed etiam. unamquamque earum fuo pecu-
liari & proprio nomine appellaret, nec non juxta ordinemquo prodierant
quoque verfæ fuerant, eas recenferet, u.t omnem in eo errandi anfam Rufina
& cuilibet legenti præcideret . quæ omnia a Hieronymo cumulatifiL*
me paucis illis vernis præftita funt ; adeo ut ejus féntentiæ vim quodain-
modo inferre fit, fi quis contendàt , aut fynodicam poft Pafchalem I.,
verfam fuiffe, aut to per ferme biennium ad anni uniusfere fpatium coartet,,
nimirum ad tempus illud , quo Pafchalem primam Hieronymus vertere
potuit ; aut denique fynodicam intelligat ^ quæ fynodica. non eft fed ency-
elica, quaiis nuper vulgata. | . . . . - ..
14. Poftremum quod mihi obiici poffit, illud efle vidéo: fynodicas epiftolas
non eas tantummodo appellatas ab antiquis quæ ab aliqua fynodo
datæ fuiffent y fed aliquando etiam quæ ab uno quopiam epifeopo ad alium
epifeopum :. minime itaque obftare , quin jure fynodica difta fit a Hiero-
mo epiftola encyclica, licet ab uno Theophilo feripta appareat extra fyno-
dum . Sane Du-Cangius in Lexico mediæ & infimæ latinitatis poft- vulgarem
fynodica vocis notionem has præterea notât : Synodica preeterea d i-
Ha- epiftola quam pontifices recens elêffii ad alios pontifier mittebant, in qua f idei
fûoe- rationem exponebant\ quod quidèm maxime obtinuit in Summis Pontifici—
bus patriarchis. allegat teftimonia aliquot , dehinc fubdit, Vicifftm epi-
fcopi recens creati, pnefertim patriarchs ac metropolitan} , p er fynodicas pariter
apud Summum Pontificem fid ei fuce doBrinam profitebantur, de quo more Gregorius
Magnus lib. V. epift. L X 1V . , Gefia de nomine A ca cii, Liberat-ust diaconus cap.
18. & c. H i fee fynodicis refpondeba&t Summus Pontifex aliique Patriarch# aliis
lit ter is , quibus aut re cens eleBorumfidem ample B i, f i fanam , vel refpuere , f i
hcereticam faperet doBrinam , teftabantur. Anaflafius in Gregorio... A dde Libérât
um d i a con um cap. 18. . . . S . Hieronymum lib.- I I I . in Rkfin. cap. 5* C?
epift. L X X I . (quæ in noviffima editione eft L X X X V I I I . ).Theophilum
. Alexandrinum epift. L X V I I . ( nunc XC. ) inter epiftolas Hieronymi , &c Quin
etiam ea referipta fvnodicæ pariter nomenclatura donantur ab eodem Liberato
cap. 18. Ubi ergo ad plenum dete&us eft Acàcius hæreticus ■, Pàpa Felix
in : epiftolis fuis fynodicis ad Acacium fie pofüit : Peccafti, ne adiiciàs,&c.
\Jndè conjicere licet. fynodicâS-hujufmodi litteras appellatas non quod in fyno--
doj
'■ ui, ‘-I"-. I
- liiufU,
...l Ä f e i l
i s m
l l f S i
' liiijlf I
, J Ä ’