ris ea latinitatis fontibus haufèrit. quot enim fubinde in hisprascipue de
Martino libellis occurrunt voces, nedum parum la tin *,. fed prorfus exotica!,
ut energumeni, catecbumeni , exórcizare, & alia hujufmodi ? At htec jam-
diu apud chriflianos in ufu erant, & quafi Ecclefis audoritate confecratje,
Efto. cur veró idem de exfiufflandi verbo 'non dicamus.,. quod apud Eccle-
fis Patres antiquiflimos occutrit , 6c in- baptifmi potilfrmum casremoniis
frequentiffimum erat? Nihil frequen-tiiis, ut obfervat Rofvveidus in Ono-
maftico ad calcem libri Vitas Patrurtv , in Sandorum geftis. damonis ex-
fiufflatione, infiuffiatione, infput-atione. Exempla.apud ipfum plura leoere ell ,
& in Du-Cangii Gloflario. Obfërvandum porrö in ejufimodi exemplis tum
infputationem, tum exfufflationem contemtum gravifiimum , & detefta-
tionis atque exfecrationis fpeciem- prastulilfé.. Inter fëmibarbaras formulas
Andegavenfes,. caput L V I ’. quod exhibet formula m dilfolvendi matrimonii
y Sc incipit: Domino, non dukijfimo-, fed- amarfifimo&■ exfufflantijfimó., jo-
eali meo illo iUa. Alcuinus in epiftola de cseremoniis baptifmi, Antiq.- Ca-
mifii Ledionum .tom. II. pag. 54.5. De exorcifatione. Exordfiatm, id-eftadjuratur
five iricrepatur Diabolus---- ut recedat a Dei natura ( leg, treatura ) .
De txfittfflatione. Exfuffiatur itaque, qui tali dignus eftignominia, de f n't or antiquus^
&c. Ex quibus verbis apparet manifefto, exliifflatióriem- ab-exórcizarione di-
flinguendam contra ea qüos Vorftius. notayit in-hune Sev.eri locum, nam
exorcizatio eonftabat quibufdam. verbis feu precibus-,, ex-fuffl-atio- . geftu oris
& inarticuiata fere fpiritus eraiffione. Obfërvandum pr-osterëa cura eddem
Rofvveido exfufflationem & iiifitfflationem faspe cUm defputaüonë con-
jundam , immo promifcue aüquandö- acceptamr fililfe . Sane Evaerius
Ponticus interpres Vitas S. Antonii, cap. x». dixit fpittacuhtm. ingemhfavi ,
ubi in grasco eft imftinne, infuffiavi. Ex-his-colligo Sevferum vfel atténdilfe
peculiarem exlècrandi & deteftandi fignificationem ex ufii fïii temporis,
non ex linguas latinar indole v-erbo exfiufflare adfixato', vel potius exfuffla-
tionis fimulque inlputationis- geflum defignare. ipium voluilfe ea una
vulgari voce , cui prasfatur veniam . Eodem- fere pado Prudentius de
fancta Eulalia Hymno scsri-v*?«»» TIL
Martyr ad ifla n ihil, ƒedenim
Jnfremit, inque tyranni oculos
Sputa ja c it: fimulacra debinc
Dijfipat.
• -Pag- 1 39- Hnea r J. cum quit palfore potius out vefie qttam fide hxrericus
afiimaretur) Adde iis quas in hunc locum ex Hifloria Sacra notavimus,
fimilenr admodum fententiara Hieroriymi in percelebri epiflrola ad Etiflo-
chium de Virginitare ftrvanda, num. 13. E t quam viderint patteutem atque
triftem, miferam , monatbam & Munich<eam vacant: & confequenter ; tali enim
propofito jejunium barefis efi. Vocem porro monacham habet ex Erafmi , uts
puto,editione Martianoeus; alii non- agnolcunt; qu$ tamen huic loco con-
fentanea admodum videtur r erat enim tunc Roma convicii genus id nomi-
nis, feminas prtecipue accommodatum . quod nos docet idem Hieronymus
epiftola CX X V I I . qu® eft ad PrincipianV, continetque Marcella epitapbiumy
num. 5. Nulla eo temporer nobilium feminarum mverat Roma propofitum mo-
naeborum, net audebat propier rei mvitatem , ignominiofum , lit tunc putabatur ,
& vile in populis nomen ajfiumm. Prasterea fimilitudo vocum monacham & Ma-
ni.chaam fuadet ut ex eis altera per errorem. a librarirs omifla fuerit. Ma-
nichsos autem didos Prilcilliani difcipulos exploratum eft. Pav.
Pag. 140. lines z. a â ii:'Ccdcfiam tantum orationis-, gratia.) Hoc nimirum
erat quod epifeopos Ith'a'ciànæ partis follicitOs habebat, ne fie ab eoruni com-
munione advcnicns jMarti mis ahjlinerct. Neque tamen, penitus ab eorum le
communione feparavit eo pado fandus. v i r .fe d mitiux aliquanto cum
ipfls-agendum ratus, eprum tantum, communionem in Milfas,Sacriftcio de—
clinavit... Eodem fere pada cum Conftantinopolim perveniflent Fratres
I.ongi,, Joannes-Chrvfoftomus^ telle Socrate libro,vi, Hiftorias Eccl. cap.
9 ., viros quidem illosr honorifice ex.cepit. , $S a pr-ecum communione minime ex—
clufit : fiacrorum■ vero myfieriorum communionem- indulturum fie negavit, antequam
caujfa cognita-. h 'nqii qsd trä-(lege d'xs lie. enim habet. & Sozomemis Socra-
tts compila tor, eamdem-rem narrans libro yr-i. cap. 13 ...’isù ‘h mice «Xe) ™s..
ttslpKt, rd Vx, iuiiruct.:' xeimvlccv Je ntne, an.-dqni. eepo Ji«-
Xwqiui ict<mSac.(ui iuiiit. contra cap. x i w. ejufdem- libri, rogante eodem Joanne
SandumEpiphaniura u f in- epifcopalk domo fiecum manere vellet ; ills nec
manfiur-um fie cum eo, nee-, precaturum efifie dixit, nifi, &c._“’îs'.
om'u%«Stxi. Vide Sozomenum eadem. narratitera...
: Ibidem, tinea 3- bas Principales petitiones bahehat ) Nimirum quas Impe—
ratori exhiberet,. ut in Notis moauimus-. .Sic Prineipalis cognitio apud Try?
phonium , leg. ultima Digeft. Ubi pup. educ. Principalis auttoritas Papi-
niamis leg. 5°* Higefl. De hered. Principal in arma Paterculus.lib. 2, Principale
culmen- Ammianus MarceHinus lib. xiv.- cap. t-.
Ibidêur tin. 1.4. multis -bonifque atlibus-praditusc.) Notavimus in-Brixien-
fi lib-ro feriptum artibus.. quam ledionem- confirmât Ammiani MarceliinL
locus ex-libro xvi. cap-.lx. Mufioniamts tamen Prafciius P-rator-io multis v.
ut ante diximus:, bonis artibus-er-üditus. >t-fied venalis-, & c -
Ibidem-linea 18. Interea--epifeapi 'quorum communionem Martimts non-imbat^.
trepidi ad regem concwrrunt, &c.) Iidem .epifeopi in. S. Ambrofium , communionem
fecum inire abnuentem, iitftigarunt Maximum.; fie enim idem de-
fe Icfihitzepiftol&LVI.' Pvfipa cum vider» me abfiinere ab epificopis-qui- communie
about : efi, vel qui ■ aliquot, divios licet" a- fid e , ad necemrpetebant, cammotus.
ab eis-jùjfit me fine morn regredi. Præclare itaque obfervat Severus Impera--
torem epificopis- ( Ithaciaais-) nimio-favore ebnoxium fuiife .
Pag. 141 .lirr. 13. bareticosjùre dàmnatos marejudieiörum publicorunrpotius quam<
infeftatiombusfacerdotum) Narrat nimirum- Severus Hift. Sacroelib. II. cap. LI.
ut demum ïchacius.(iterariemmjudiciumnecejfie'erat,) fubtraxerit .feab accufa-
tione PrifciUiani, videns quam invidi'ofium fibi apud epifeopos foret ,fi 'accufato
1 lege cum- MS; Vatkano accufiator ) etiam pofiremis rerum capitalium-judiciis
adfiitijfiet, ac tum a Maximo aliusaccufator. appofitus fiierit Patricius quidam-,
fifei patronus ; quo infifiente, per git. Severus , Prifcillianus capitis damnants
eft. Quis porro fuerit Theogniihis ii-le epifeopus, qui fe unum.Ithacianis
objecerit, ignoratur-. fandiffitnura -tamen.,virum fuiife oportet: neque enim
credibile fit quod de.eo volebat Max-imu-s intelligr , odio- eum feciffe dijfi-
dium : nam .nihil aliud eo.pado cortfequi poterat:,°aifi ut adverfariis fuis
in fe quidquid.libuiflec patrandi oppprtunitatem daret . .
Ibidem lin. j,j. Boftridfc Eelicisr epifeopi ordînqtiov par abatur yjdnfiijfimi
fane