tuendtim cenfercm : nimirum quæ fiatim poft fequuntur, licet tum propter
fcnptoris genium, turn maxime propter librariorum incuriam non admo-
Jlm-irn te r- e co^æreant aptamque fententiam reddant; ex ipfa epiftola
ad 're"5 rluJ-“ data excerPta eflê atque adeo epiflolam Venerii huic
non luilTe fubnexâm quovis pignore contenderem . E t fane fi huic ah
Anaitauo fubnexa fuiflet , primum a Hieronymo laudata fuiflet: deinde
raru <lul epiftolam ad Joannem exfcripferunt , non omififfent alteram
ejuldem. argument! & Pontificis exfcribere : denique ipfe epiftolæ ad Toan-
nem contextus id fijadet , ut patebit , fi ilium attentius perpendamus .
Aigmnentum ejus eft fuper «amine Rufini . nimirum a Joanne confultus
Analtaiius utrum Rufinus ob verfos e grasco in latinum Oricrenis libros
V ft^ytiiiandu-s ^ ed it r refpondet numéro 2. Rufin-um eenfeientite
}uoe diyinam habere arbitram majefiatem, apud qnam f e integra devotionis of.
Jtcio ipfe viderit qualiter fe debeat approbare . Numero 3. de Origene ,
eu jus libros Rufinus verterat, nonnulla in terferit, dicerts , antea le nefeif-
le qms fuerit aut quid fenferit ; poftea tarnen quam lectio ejus Urbi pa-
, .S J .' comperifife ilium fidem apoftolicam & majorum traditionenr
volume diflolvere - Numero 4. redit ad Rufimim, dicitque fe ejus iabo-
rem probare > fi eo anirao verfionem Peri-arehon fufeepit., ut auctoris
errores prodat t contra , fi ejus erroribus affentitur j & eos propinat.
alus , ml aliud agere quam evertere ea qu<e fola , qua-prima■ , qua-apud1
ealboheos cbnßianos vera fide jam inde ab apofiolb in-hoc ufque ■ temp nt'
tenentur. Hue profefio refpexit Hieronymus lib. II. contra Rufin; n. 14..
Cur tramlaturus baretica , in defenfionem eorum pramitlb quafi■ martyris li-
brum ^ ( i ci licet Pam phili Apologiam) & id Romanis attribut ingeris r qttod-
translatum tetus orbit expavit ? Aut certe, fi idea interpretaris ut eum bare~
ticum arguas ; nihil de graco mutes , & hoc ipfum prafatione tefiare -, quod
prudenujfime Papa Anaflafitts in epiflola quam contra te feribit ad epifcopum-
Joannem , fuo fermone complexus efi j me libérant qui id feci , te arguent qui
id frcere noluifli. His adde quae lib. III. contra eumdem Rufinum nunu
20. fiabentur.. Sèd in viam redeamus. Itaquenum. 5.. Anaftafius vigilan-
mam fuam prodit adverfus pravam librorum Peri-archon doéïrinam> pro-
teftatus fe niimquam fufeepturum qua E c clefi am maculent■ , prob at os- mores,
evertant. , aures drcumfiantium vulnerent, jurgia , iras diffenfi&nefque difpo~.
nant. Hac occafione affert quædam quæ in epiftola ad Venerium hae de-
re fcripferat : & fbreaffe^, uc Joannes , ita & Venerium confuluerat de-.
Runni verfione Anaftaftum. Ôua re moti , qualem epijlolam ad.fratrem
coepifeopum nojirum Venerium dîligentiori cura perfer ipt am parvit as noflra tranj—
mijerit y ?x- fubditis- poteris comprobare-, Quæ iCaque fequuntur funt ex epi~
p pap Venerium. Unde igitur babeat■ fecum Ute qui tranftulit , fervetque-
f i l anc confidential}) y non fuperflua laboro formidine, neque inani.labore follicitor..
Duplex, ni fallor, his verbis fubefc féntentia, licet mutila 6c. admpdum
implexa ~ primo x û Rufinus aftera.t fe bono- animo Origenem vertifte. ;
nabeat libi hoc confeientiæ fuæ tercimonium. & hæc gemina fere funt'
ns quæ numéro 2. dixerat ; Confcientiee fua- divinam habet arbitram maje-
ßatemx apud quam, &c. fé c u n d o a d d ît fe non fùperflua laborare formi-
dine r nec inani timoré follicit-ari, peripicientem.nimirum damna quæ ex
dla inter prêta tione imminebant populis- .. Confonant ea quæ fequuntur ,
quæ.‘ itidem ad epiftolam Venerio daram fpeftant : Mihi certe cura non
iïeent, Evangçhi, fidem. circa meos, eufiodire. populos parJefique, corporis msi
per.
per fpatia diver [a- ten arum, quantum poff"urn, litteris convenire, ne qua prof a.
71 ae interpret ationis origo fubrepat, qua devot as mentes immifia fui caligine labe~
fatlare conetur. Quae fequitur fententia1, itidem ex eadem epiftola fumta
eft , non tarnen iifdem omnino verbis : Illud quoque quod evenijfe gaudeo
tacere non potui, beatijjimorum principum noftrorum manajfe refponja , quibus
unufquifque Deo ferviens ab Origenis lettione revocetur, damnatumque fententia
principum quern leftio reum prof ana prodiderit . Concludit denique quee ex
laudata epiftola producit , quaeque ipfe de Rufini verfione fentit , his
verbis : Hattenus fententia mea forma procefferit. Numero tandem 6. & ultimo
hortatur Joannem primo 3 ne .quempiam propter Rufinum vanis
fufpicionibus perfequatur : quibus verbis Hieronymum praecipue .ejufque
monachos refpexit: fecundo^ ut omni fufpicione fepofita ipfe per fe per-
pendat & jndicet, num Origenis doftrinam Rufinus prohaverit , ejufque
erroribus prasbuerit aftenfum.
Z7- Hasc porro fingillatim notafle non fohim ad dilucidandam hanc
epiftolam inferviunt , qua; nullo pado intelligi poteft , nifi diftinguas
quae ei ex epiftola ad Venerium inferuntur , & ad expifeandam fententiam
alterius ^piftol« Venerio miffa; , fed etiam ad tempus qujo utraque
feripta fuit ftabiliendum. nam cum Venerio nuntiaverit Anaftafius Im-
peratorum referiptis vetitam fuifle Origenis le&ionem , qua; referipta hoc
anno circiter medio dari potuerunt ab Arcadio fneque enim > ut fupra
obfervavimusj alia hxc funt ab iis quibus Hieronymus feribit de Alexandria
& Aigypto Origeniftas pelli >uflos ) aliquanto poll Anaftafiuin
id refeiffe & Venerio fignificaffe oportet . cumque idem Hieronymus
Apologise I. circa finem hujus aut initium fequentis anni feriptae li-
hro II. num. 14. , epiftolae ad Joannem Hierofolymitanum data; aper-
tam mentionem faciat: Papa jtnajiafius in epifiola quam contra te feribit ad
epifcopum Joannem j eamque eidem Apologia; fubnexuerit; ilia media aefta-
t e , ha;c autumno ineunte commode feribi potuerunt.
g8. Interea Rufinus Jibros contra Hieronymum duos a fe feriptos *
etfi nondum vulgayerat ? Romam tarnen ufque miferat, & amicis ac fa-
vitoribus fuis legendos dederat. De his Hieronymus a multis certior fa-
&us, quamquam nondum ipfos libros legiffet, refellere ea qua; in eis fi-
bi obiici audiverat, conftituit duobus itidem libris (qua; prima ejus Apologia
diciturj Pammachio & Marcella; inferiptis . * Haec porro Apologia,
Sulpkii Severi Tom. /. R r ut
1 & s. f H ie ro n ym us lib . I . contra R u fin , n. j . e x x v i . quam is laudat in margine, M a rc e llin o &
nec non lib . I I . n. 3y .a ffe r it tre s cont
Anapfychiae ad A fr ic am d a t a , hos lib ro s m inime
r a fe iib ïô s a R u fîn o fe rip to s : num ig i tu r
M a rc e llin o buic in fe rip to s fuifle ap e rtifll-
te rtiu s pe r iit ? Videnda quæ no tàvit T i l le -
me d e c la ra t: ita enim habet n.- 1 . § jjjo r l i b r i s
.montius N o ta L X V . in H ieronymuin pag. 649.
(n em p e A p o lo giam coutra R u fin um ) r eo r
& V a lla r fiu s in Præfat. tom. I I .
f a n S lum p a r e n t em v e ft rum h a b e r e O c e a n um \
2 Supe riores omnes editiones non M a rc e llam ,
d im e n im e d i t i f u n t , m u lt is I f u f in i l i b r i s
fed M a r c e l l in u m praferebantjnotave ratqne T i l-
( poftrema base vo x l i b r i s abundare vide tur ,,
lemontius Ma rc e llinum eum omnino videri
imrno penitus - expunoetvda ) a d v e r fu s c a lu -
T r ib u n um , qui anno c c c c x i. C arrhagin e c elebri
m n ia s r e fp o n d e t tt e s . Hun ce r ro rem emendavic
i l l i collation! præfuit . C e t é c r i t e ft a d r e f f ê h
P . M a r tian ^ u s ‘ fecutus M S S . lib ro s . -Saue
P am m a q u e C f a M a r c e l l i n , d o n t l e \ d e r n r c r éft-
Pamma chio & Marcellas data eodemque tempore
f i e lo n to u t e s 'les a p p a r e n c e s c e t i l l u f i r e T r ib u n ,
q u i p re ftd a e n 4 1 1 à l a g r a n d e c o n fe r e n c e d e C a r t
h a g e : c a r i l p a r o i jt q u e S '.. J e r o m e a v o i t u n e
u n io n p a r t i c u l i e r e a v e c lu y V i t . S- H ie ro n . (j.
c i .p a g . 2 4 7 . Verum epiftola L X X X I I . 3 nunc
fu i t etiam epiftola quae eft fub nume..o
L X X X X V I I . : & ex ejufdem Marcellae E p i -
ta p b io , feu epiftola c x x v i i . , probe ctfnftat
quam acricer contra Origenem tic R ufin um
ip fa p u g n am it *