turn eft . Prætêrêa hoc eodem anno in Rufinum & in alios forte qui
in Italia Origeni faverent , apertius zelum fuum armaflè tum ex ea-
dem epiftola, turn ex aliis locis Hieronymi eft arguendi locus . unum
jn præfentia proferam, qui quidem ad ea quæ fupra diximus, refertur.
Cum, ut vidimus, corruptam ab æmulis interpretationem fuam Rufinus
cauflaretur, hæc Hieronymus S. Marcellæ laudi tribuit epiftola cxx vii.
ad Principiam : Damnations bæreticorum ( Origeniftarum in Occidente )
btec fu it principium : dnm adducit teftes, qui prius ab eis eru d iti, poft.
ea ab htcretico fuerant errore correpti ( al. & melius correfti ) ; dum often-
dit multitudinent deceptarum ; dum impia npt xpx«t ingerit Volumina, qute
emendata manu fcorpii fid eft Rufini) monftrabantur', dum acciti frequin-
tibus litteris haretici ut fe defenderent , venire non funt aufi : tantaque
v is confcientia fu it , ut magis abfentes damnari quant prtefentes coargui ma-
luerint. Hæc, inquam, fere omnia huic tempori congruere videntur ,
& Rufini perfonam præcipue fpeftare : qui cum fæpius accitus Romam
accedere non auderet , ut aliquo pafto exiftimationi fuæ provideret ,
circa hujus anni finem , nimirum biennio fere poftquam Aquilejam
pervenerat , Apologiam Anaftafio mifit ; cujus initio cauftam quam diximus
ejus fcribendæ non obfcure fignificat. Ea tarnen accepta Apologia
non acquievit Anaftafius , ut Hieronymus teftis eft Apolog. II.
contra Ruf. raim. 15. & 2 0 .,fed vehementius, puto , inftitit, ut Roma ipfe
fe filieret , coramque fe defenderet. Sed hæc ad fequentem annum for-
talfe fpeftant.
26. De Theophilo Alexandrino non confiât quid animadverfione dignum
poft fvnodum egerit hoc anno contra monachos Nitrienfes, quos
fub nomine Origenifmi nominatim damnatos volebat : coniicere tarnen
jure poffumus , audentiorem poft acceptas epiftolas Anaftafii fail um ,
novum & acrius in eos inftauraffe bellum. ad hoc itaque tempus referendum
putamus fermonem ilium , cujus fupra fragmentùm attuli-
mus, in quo monachos répugnantes exemplo fuo & Anaftafii Papæ ad
Origenem anathematizandum hortabatur ; turn ejufdem epiftolam ad Sce-
tenleSjde qua fupra num. 1 1 . Conferatur Poftumiani narratio apud Seve-
rum : ex ea plane colligitur, ut alibi notavimus, ob fententiani latam in
Origcnis libros acerrimas & diuturnas inter epifcopos, quorum dux &
caput Theophilus , & monachos excitatas lites & controverfias. '
27. Annum cccci. aperit epiftola I. Theophili Pafchalis ad totius
Ægypti epifcopos adverfus Origenem , cujus initium , Cbriftum Jefum
Dominum , eftque fub numéro LX X X X V I . : de qua nonnulla ad infti-
tutum noftrum facientia fupra notavimus . Hanc Hieronymus latinam
fecit, Romamque una cum græco textu mifit ; id que primo vere, ut
ejufdem epiftola L X X X X V I I . fuadet, cujus initium eft : Rurfus Orien-
talibus vos locupleto mercibus , & Alexandrians opes primo Romain vere
tranfmitto. quibus in verbis ro primo vere non tantum de epiftola Pafcha-
li anni fequentis , fed etiam de hac priori intelligendum videtur ex
vi adverbii ru rfu s, quod utrumque fententiæ membrum afficit. his adde
quæ num. 3. Per,' chrifliani fenatus lamina, accipite (if gracam & latinam
etiam hoc anno epiftolam. Ceterum monachos Nitrienfes Origenis adfertores,
qui epifcoporum fvnodicis prioris anni decretis non acquieverant, mul-
to minus unius Theophili litteris paruilfe credendum omnino eft : hi
enim , ut ex Severo difcimus, errores ex Origenis libris excerptos ultro
tro ipfi deteftabantur & ejurabant , in eo tarnen perftabant , ut Origeni
per fummam fraudem afficlos, ejufque operibus infperfos ab hæreti-
co aliquo mordicus contenderent. Hac, ut puto , pertinacia vehementius in
eos inflammatus Theophilus , feu quod , ut aliis placet, hoc prætextu implacable
in Fratres Longos & Ifidorum præconceptum odium explere
omni conatu moliretur, aliquas hoc anno in eos fynodos coegit. Nam fu-
periori anno damnatus quidem Origenes fuit, & librorum ejus cunftis lectio
interdi&a J nihil tarnen in quemquam nominatim decretum. itaque in
epiftola Pafchali hoc anno ineunte data monachorum nomini parcitum
eft : dehinc in eos aperte pugnatum. Huic itaque tempori aptari poflint
quæ Palladium, ille qui yitam S. Joannis cognomento Chryfoftomi dia-
loao fcripftt, alius a Palladio Helenopolitano epifcopo qui Lauliacam
♦ 1 edTdit hiftoriam, refert fub finem cap. VI. * : Theophilus mittit litter as
ad vicinos (Nitriæ puta) epifcopos , 43 jubet quofdam e primär Us a monte
43 ah interiors eremo expelli , eofque pracipuos monachos , minime addita cauf-
f a . qui monachi cum fenioribus Alexandriam cum defcendiffent , or ab ant Theo-
philum , caujfam ut dicer e t, ob quam condemnati e je Clique ejfent . Ille autem
fanguinolentis oculis draconum infiar intendens , torvum taurino more intueba-
tur ; modo quidem lividus , modo pallidus , modo autem amare fubridens .
ab immodica ira abreptus , Ammonio viro grandavo omophorium manibus ipfe
fu is iniicit in collum , cum malis ejus plagas inflixißet y <& pugnis nares ejus
cruentaffet , inclamans his vocibus y Hatretice anathematize Origenem y cum
nihil effet propofitum de Origene pneter poftulationem Ifid ori cauffa . Talis
enim ira e fi, veluti canes y c<eca d i Ha fâ faHa^ p a rit. Igitur fic fan gu f
ne afperfi & fine refponjo reverfi ad fu a monafleria y propofitum v ita infii-
tutum perfequebantur y fcripturarum fcientia ingenium acuentes y per ^ a s
falus acquiritur \ Uhus infaniam eo curantes minus y quod■ nullius mali fiibi
confcii ejfent. H is non adquiefcehs Theophilus mittit ad vicinos epifcopos y 4$
adverfus monachos cogit concilium , neque ad defenfionem vocatis ipfis y nec
fa ffia illis dicendi potefiate . très viros ex pracipuis excommunicat y veri-
tus fimul contra multitudinem pcenam decernere , pratexens dogmatum perver-
fitatem y <£? quos plufquam epifcopos honor aver at ut magißros propter v i-
tarn y doffrinam 4$ atatem y eos non puduit appellare praßigiatores y eo quod
erga Ifidorum optime ajfeffii ejfent . Tillemontius concilium hoc contra
monachos nominatim coa£tum confundit cum ilia fynodo 3 in qua antea
folus Origenes damnatus fuerat : itaque earn tum alibi, tum Articulo XIII»
Vitæ Theophili huic anno accommodât . Ejus tarnen fententia & ex
diftis abunde refellitur , & apertiflime oppugnatur auftoritate potifti-
mum Severi, nec non Profperi, ac Gennadii , quas alibi produximus.
fane hi duo poftremi fvnodum , quam Alexandriæ coaftam fcribunt ,
nihil in monachos fingillatim decrevilfe notant . Severus vero , ut fæpius
diximus, tum plures fynodos in hac controverfia habitas aperte
dicit , tum ex Origenis le&ione interdira (quod prima fynodo faftum
oportuit ) difcordiarum inter monachos & epifcopos originem repetit .
priori itaque anno Origenes damnari debuit , hoc qui obftinatius illi
faverent . Sed rurfus Palladium audiamus y qui poftquam narra vit, ut
excommunicatis monachis primariis , quinque ex ipfo Nitriæ monte ,
alioqui minime eo honore dignos , alium epifcopum , alium presbyterum
i. Opp. S. Joannis Chryfoft» T. XIII. pag- iV