,334 I N S U L P I C I U M S E V E R U M
Infignis virtute viri A quo ctaribr tuck
Gloria per tantum teftem.firmata patent r Sic..
Ejus vero mores pingit Ammianus. lib- XX.. Quod vero acidic Severus f e-
Cundum facuhim, id ejus ftilo. familiäre , immo vitas. inftituto confèntaneum
fuit. lie fupra de Martini parentibus, fecundum faculi dignitatem non in-
fimis, gentilibus tarnen, fäculum autein. ell hebraifmiis pro mundo , de quo
fæpe monuit Vorftius. Nee prastereundum quod fequitut, Martinum cel-
lulam , in qua corpus fervi mortui jacebat , ingreffum : cella enim feu cellu.
U fervorum cubicula fignanter connotant ., fie cap. X V I I . fervus alter a
dæmone correptùs nulla profern modo, ex cella in qua erat potuit..
Ibidem linea 17. una omnium voluntas, eadem vota, eademque fententia:
Martinum epiicopatit ejj'c dignijjt mum : felieem fore tali Ecclefiam facerdote. )
Habemus in his verbis expreffas formulas acclamationum quibus populus
aliquem depofeebat fibi epifeopum ; quemadmodum quæ fequuntur, Con-
temtibilem eifc perfonam, indignum ejfir epifeopatn, voces flint reclamantium .
Hujufmodi autem acclamationes & reelamationes Irequentes fuerunt apud
Romanos in theatris, in foro, in curia 7 in ipfofque dehinc facros con-
ventus chriftianorum irreplërunt. Vide quæ Bernardinus Ferrarius. lib.II.
De ritu fâcrarum coneionum cap. X XIII. & feq. notavit de acclamationi-
bus , quibus auditores piaudebant' concionantibus in' ecclefia - Ne autei'ii
ab iis acclamationibtis, quæ in epifeoponnn clci'tione fieri i ole bant , re-
cedamus ; prædariffimum hujus moris tefiimonium' Habemus apud Au-
guftinum in Eccleßaßicis geßis- ab ipfo confettis in defignando fibi fuccef-
lore Eraclio, quæ gefta Habentur inter ejus epiffolas fiib- num. CCXIIIi
& digna fane funr, quæ- integra legantur. nos paitca delibabimusæ DI-
GNU S E T JU STU S E ST ,d iffum eff vicies . B EN K M E R IT U S , B EN E
D IG N U S , ditium efi quinquics. D IG NU S E T JU STU S ' E S T , ditium
eß fexies: &c. Apollinaris Sidonius- lib. IV. ep. X X V . narrat, ut difeor-
dante plebe, Joannes quidam repente ordinatus fiierit dijfonas inter• partium.
v'ockS) qua differebant laud are non ambientem^ fed necaudebantculpare
laudabilem j fiupentibus fatliofis , erubefcentibar malir, acclamantibus bonis y re-
clamantibus nullis. vide & ejulclem eplfl. IV. lib. V I I ., adje&amque- ipfi
epiftolæ concionem. Græci etiam , eifdemque fere quibus Latini formulis,
epifeopo ordinando acclamabant. Fhiloftorgius lib. IX. cap. io. ir0\\oi li
ircepovvos i f <rn Av/fippi'Xa xcthiïp-Jffti d v ri nS AEIOX dvtßdav' ANASIOX .*
non D IG NU S acciamarunt fed IN D IG N U S . Adds Eufebium Hift. Ec-
çlefiaft. lib. VI. cap. X X IX . narrantem Fabiani Papæ eleftionem miracu-
lofam, & Valefii in eum locum notam.
Illud porro prss ceteris Martino vitio vertebatur, quod crine deformis
effet j quern locum eleganter & ex fiiorum temporuin moribus expreflit
Paullinus, qui epifeopos aliquos inducit
Ridentes gaudenda fib i, quod nulla verendam
Gratia comfi(f ’t faciem, quod crine recifo
Proferret tot urn Domini frons libera fignum,
Lumina nec premeret tremnlarum nube comar urn.
fcilicet epifeopis ejus temporis comam nutrire religio non erat, licet Paul-
lus fecus fenferit omnibus viris faciendum.
Pag. 1 6. linea 9. leilioite propbetica ) Le-Brunius tomö II. Obferv. de
Miffie
O B S E R V A T I O N E S
Miffæ facrificio pag. 35. citât Sulpicium ;Severum Vit. S. Martini cap. 7.
ut oftendat olim in Milftrum folemniis Prophetas legi folitos fuifle : fed
obfervare debuerat leêlionem propheticam hoc loco effe pfalmum quemdam:
nec de Mifla heic mentio eft j faltem aperta .
Ibidem linea 16. At que it a babitum efi , divino nutu pfalmum bttnc ieilum
fuijfe &c. ) Doctilfimus Mabillonius in Elencho difficultatum in ecclefia-
ftica hiftoria oeetttrentium , occafione arrepta ex electione S. .Matfhiæ ,
quærit : Nonne per facros .codices fuit fors ilia , qua eleilus eft S . Martinus
contra Defenforem ? Quod hoc loco quafi dubitando propofuit, alibi, icili-
cet PræfationeinSæc. I. Ord. S. Benediâi num. C V I. , fidenter afTernit:
fic Rofvveidus nota quadam in Paullini epiftolam , quæ juxta no.viffimam
editionem eft X X IV . , ad ea verba Deftruat inimicum & defenforem hoc &
alia exempta recenfet divinæ voluntatis olim inv.eftigari folitæ per fortes., hoc
idem exemplum producit Cahnetus in Differtatione de hoc arg.umento ,
nnnmun ut adftruat licuifle aliquando uti for.tibus in eleftione ep.ifcopo-
rum. Meum non eft hoc 'loco de hac quaeftione ex inftituto agere hoc-
unum .dicam ,perperam Martini eleftionem in medium proferri ad .eumano-
rem, fi umquam fuit, adftruendum . Nam primum, MartinuS jam ax-
tea a fahiore parte fuerat ele&us , paucis licet repugnantibus L quorum
dux Defettfor : lecundo, leftio Pfalterii non ad eum finem habita fuit,
ut inde augurium fumerent '( quod in fortibus captandis præcipuum eft )
fed ut de more ecdefiafticam pfalmodiam , præcinente leftore , perfol-ve-
rent : poftremo , quod incidiffet cafu lector in teum "verfum -, id a plebe
habitum fuit divino confilio ordinatum , quo cunctis liqueret Deum
Martini eleftionem ratam acceptamque habere . Aliud itaque omnino >eft
Dei voluntatem per fortes quætere ÿ aliud divinam voluntatem certis;qua-
fi indiciis defignari., nobis nec quærentibus.. qui integrum -‘Seven locum
attendus infpexerit, rem, ut puto , apertiffimam fafebitur..
.Dcfenfor ille Martino præ ceteris infenfus ,Andegavenfisiepifcapus fuifte
creditur; nequeenimalius in antiquis Gallicarum ecclefiaïum inonumenris
occurrit. Vide Sanmarthanos in Gallia Chriftiana , Tillemontium & nlios..
Ibidem linea 21. Idem enim conftantijfime perfevembat , qui prias fuenat.
&c. ) Confer Dialogi II. caput III. Novum id fortàffe fuit 6c a Martino
primum ufurpatum , quem tamen deinde rhulti fequuti fuerint , præci-
pue qui ex ejus monafterio ad epifcopalem gradum evehebantur , aut qui
alicubi monafticum vitæ genus antea fecuti fuerant . Sane Sidonius 4 e
Faufto ,. qui cum Lirinenhs mona’fterii effet abbas, ad Rejenfem caihe-
dram FfOmotus flicrat, hæc habet lib. IX . ep. III. N il ab abbate mutatus
per Sacerdotem; quippe qui nova dignitatis obtentu rigorem veterirdifeiplime non
relaxavpri's. Is vero inos adeo .in Gallia invaluèrat, ut Cæleftinus Papa
ah. C C CCX X V I I I . datis litteris ad epifeopos Viennenfis & Lugdunen-
fîs provinciæ, vitioverterit Gallicanis epifeopis, quod veftes monafticas af-
feurent : idque ipfe fatetur originem habuiffe a monachis , quorum fane
complures ea ætate ad epifeopatum evehebantur.
Pag- 17. linea J . monafterium fibi ftatmt, Sic.) Primum uni Martino in-
fervifTe hoc monafterium, notavimus fupra ad pag. 7.7 quod tamen haud