a s X ’R I N G A ^C in c lc s . S T I N X , Z E E -?L E E U R , l IC
jang, de raiddelfte Vinger agt Lynen, de agterfte twee Lynen op ’t hoogfte. De Vingers zyn
ällen'afgezonderd. De Wieken bebben negen Duimen vlugts. De Kleur is van boven ro s,
uw en zwait bont, zo wel op den Ko£, .als over ’t L y f , maar aan de Stuit bruin, met
geelachtige faalve maantjes, op zyde wie. De Sjaartpennen zyn Aschgraeuwachtig wit, de twee
middelfte eenigszins puntig, bruin met geel gezoomd. Van onderen is het L y f geheelenal wit,
de Hals en Borst wat geelachtig, van boven grys. De Slagpennen zyn zwartachtig graeuw
met witte Schäften; de Meine met witte Franje en de binnenften byna wit of Aschgraeuw.
De Bek is, gelykerwys de Booten en derzelver Nagelen, bruinachtig zwart
A A N T E K E N I N G E N .
Offchoon dit Vogeleje niet volkomen overeenftemme met de bepaaling deezec Soort, door
L mnjeus (*), noch met de befchryving van den Heer Brisson; geloof ik ecliter, dat het hier
behoore. Immers my wordt van goederhand vetzekerd, dat fer aan onze Stranden van voor-
komen, die aanmerkelyk grooter zyn van Stuk. Bellonius verhaalt, dat men, van zynen
Zee-Leeurik, vyfof zeshonderd dozynen, op eenen Saturdag, in de Winter, in Vrankryk zag
aanbrengen. Des moeten zy zekerlyk troepswyze vliegen, gelyk Brisson meldt. Men hieldtze
'er voor lekkerder dan de Veld- of Akker- Leeurikken. Anderen verhaalen, dat zy niet alleen
in ons Wereldsdeel, maar ook aan de Kaap der Goede Hope , in Amerika en op de Westin-
difche Eilanden, ja zelß in de Oosrdyke deden.van Afie, en dus bykans over den geheelen
Aardbodem voorkomea Pnophoudelyk zyn ze in beweeging en kwispelen geduurig met de
Staart. De onzen zyn, in den Herßttyd, hier in ’t Duin gefchooten.
f g Trinca Eoilro, Pedibusque n i t r i i, Loris albis, C o lo r e Uropygloque grifeis fufeisque. Linn. Syfi. Nat, X IL Gen. 87* Sp. l i .