DE PAAUW.
PAVO GR1STATUS.
Van, al de bij ons ingevoerde vogels kan zeker niet één, wat schoonheid
van vederen betreft, met den Paauw gelijkgesteld worden. Het is echter met den
Paauw gégaan, zoo als met vele andére vogels: zoodra zij algemeen bekend worden,
verliezen zij .een groot gedeelte der waarde, waarop men ze stelde, toen zij
nog tot de zeldzaamheden behoorden. Waren de Paanwen minder spoedig over de
geheele aarde verspreid geworden, of ging hunne voortteling in gevangenschap
met meer moeijelijkheden gepaard, men zou van deze zoo fraaije vogels ongetwijfeld
nog veel meer werk maken, dan thans het geval is.
- i De Gewone Paauw (P. eristattis) is een der oudst bekende vogels. Salomo’s
Schepen bragten, volgens het Bijbelsch verhaal, den Paauw uit zijn vaderland
naar Palestina óver. Wij kunnen echter bezwaarlijk aannemen, dat de thans bij ons
levende Paauwen afkomstig zouden zijn van de door Salomo ingevoerden. Het komt
ons dan óók* waarschijnlijker voor, dat de Paauwen eerst na den tijd van Alexander
den Groote meer algemeen bekend zijn geworden. Immers werden zij ook door
dezen vorst levend naar Griekenland overgebragt, en zij waren gedurende zijne regering
de voorwerpen eener bijzondere bescherming. Geen wonder dat de Paauwen.
onder deze zoo gunstige omstandigheden, zich spoedig vermenigvuldigden, en wij
meenen het er dan ook veilig voor te kunnen houden, dat zij eerst van dien tijd af
langzamerhand in Europa zijn verspreid geworden. In sommige streken van Zuid-
Euröpa worden nog Paauwen in verwilderden staat aangetroften, b. v. in de Krirn;
hoogstwaarschijnlijk hebben zij daar reeds geruimen tijd geleefd, en zijn zij mede
afkomstig van de door Alexander den Groote ingevoerde voorwerpen.
Bij de oude Romeinen, in de middeneeuwen, werd de Paauw als een fijn
wildbraad gegeten, en op de festijnen dezer volken werd hij als een zeer kostbaar
pronkgeregt opgedischt. Tegenwoordig echter dient de Paauw nog maai
alleen als sieraad, en wordt zijn vleesch, in Europa althans, niet meer gegeten.