zaden van laa« hij .‘den ^njnd^gö)eij( doch ‘ook lïS-iif
[gzpelc^rijzij^\Oj^ ^ ^ ^ .fiijp^k-ijafg.Mii/ e ^ l e5.^ P otoi] nulligen zij alim^dau,
a*s f'- mets t$ ;kftJ f i ^ ^ ^ K 'r l f 'l < k ( 'i I ziju zi|
d. \li_jj.if, i in., n ■ iViw Jmr^Jify^W1,' Kn ,,i,.<'if.J.'.T'uJij .£?)), »*
d0°rA ? g # heên e n cWèuveikon cW B g S ^ Ë *e \\ fq*, dat Jut!
-<. ii /in zulk. Iiiij w_l_ zijn^|rU^yuSligtfËhi’t vJi'eM ^w bi) h u a B j l i P B l l
k ^ i Ï T ^ °ndel ,Jun ‘»Ijk^^li iD i ' ^ M oliiidei daad a l l e i T j | I ' ^ ^ ^ e n | i ^ S 5
Flijk, maar toch zijn ^ o m u ^ j ^ 'e J ^ c ï d jÓ '^ n a a i d f f lH B f c ^ ’^ Jttilu ja .Q p ^
tden jUitkijk.^.iai.bij zij nimmer hunne qgenvveihgheid Het,
nab] -^@ fflLlkfn ni I j l f f l p f )
^ ■ g t e giwn,r$>lang zij ! « z i < n / i d i ^ t i e n |
f onttco^keir, ui nemen zij ^ l « B ^ f i | j | ^ ^ ^ ^ ^ t p j 5 i l o i ] f ( » n toldat
<lu^ gwaai a ew(ien,Jj£|®k fnm |} je s tjg ^ h zij
' 1,1 1 11 'I *,MI'' ;H Ji l^ri'iinliil lu_ ili ii J i I I feen;V
hfcW'i^napvoimi;\^i]d . ij tanii h)k> o* d^M^ ^ ^ l i w djfimc .de! rukte
banïen_van-^ongekUikki’-H i dt n j f a j*c irf&it e n j j a i atfeh
v^^^areHg-d %ri van binnen Tmét|lnia^lie8](iêd.
^ j^e %e?&£ zijn l | | | vuil grijtgbf gi-oenachlrg, j ^ & c | ^ ^ d&f& i puipei bi iiini-
vlekken, hier-en daai om» de j>rhaaj ^efipiVnb, zij arf^den \ml$>
i e ^ ^ j ê ê t j^ ^ v d n ^ j s r p i^ I ^ r e n s^'ootb'i-.5^
De-Appelvink b r o e i l j \ y e e i n a a i i C d e f t ; i o o p D e j<mgeri:’l)Slen
aanvankelijk een 'meefugéelachtigen kop, t ó r ^ |lR i ^ a r t . :?! * £ j k- hun . m l, kt
en hunne onderdeele^bruiii gevlekt zijn. Zij nessen' g e k e ft,
snavel',‘fdie aan hunne, ouden^ j n 'zpn p o t^ lijk ^ uiterlijk l ^ p D e ’^ek
ts;naar evenredigheid jeer,klein emweêk, e ti'ró e fe t^ rst V’a n ^ p l ^ d p ir grootte,
krachten hardheid tofe Daarom voeder? zij 'zich aaftfankehjk ïfifcV zaderftnlachte
vruchten, en daarom .ook kiezen* z i j ^ e n s e n , . ak eefi- » j ë ^ è k t e n
en lëraalckelijkveM^rbVenkost. Men meent-datde ouden nidtdde V u c h t^ a ë r .
de pitten eten,, dat zij de harde sfèèódn Krakelen het vleesch dér v rü c hK eM 'p e h :,
Ik heb,-steeds gemeend daaraan te mogerr twijféknvdaaKde v‘oör#ërpen, iHeik in de
kooi hield, nooit-eenigé-poging aariwendden, om eene'kersenpit te Viïhrijzelen daaK
entegen gretigde vrticht alknabbeldén én de pit door-eenistérkd'dfükkingvaHbeide'
kaken.de kooi uitwrérpeü. Ik gaf hun pitten, doch zij föertfëti' z t ó a a n ; alleen
penneer ik Im fflH ^^S&af, na zelf de^ pitten gebroken te hebben, nuttigden zij
Khê&kei ïjr, ilodi ^ ^ » o o k dan nog duijlflijk de-voorkeur aan de sappige vrucht.
v Hun zang i> nieK zra tiiie lo d ieu ^ ^® Vrij'; vrolijk, en wordt snel achter elkan-
deijdlgci^nmelUyriet; rlP p ru liik een stolteavnd zamenhangsel. van als ware 'l uit
den buik ™^Eedn,ag-tiXyai hte ml\ovif,e^^M^i ge\ meeid door een slepend, zacht
ra» korl*‘g»MBK?. Iu deffl,Jtoifccphl ë h ■ ü 1 ra&sa^aflneer zij zingen willen, bootsen zij
id/vari': |lc^m euy^ti«t‘liv,t‘ .zbëff alepende gekweel van den
■Goudvink^egaMiu^iu ^ra<mt-T’-lmioneren rij dun 7an0, wanneer zij eenmaal
.>an/ ’tMjwnzihgfcn ïaki jï^Wverigui^ zipi het^ koppige, ligtgeraakte vogels, die
:' R i esiifffenwëidiiVg^^a 11 e I and,ere Woigfnoofe'n de pooten stukbijten,
het beter is, ze alleen op te sluiten. Men kan-hun bijna- alle soorten van
^dtle^errJTü'LTiTmiev * u!^ In idemiejd \ iiKvoed^rl' In|iit zeer veeltot hunne
'oVige'ruimdlièid^/yjl i f - ' y n soms,'dóch gewoonlijk^>
i^lt n e ) e f V i’j..(n tijd uiW>.^OTi|kSeHv itt^uer oe muis,^alvorens ze in