ca tripollicaria, ab ano, longitudinaliter adnata, crassitie inte-
stino subaequalia, apice papillari nutante, inferius adtenuata. Coe-
cum aliud Azygon glandulosum tenuius , 4W/. distat 8ï pc'11. ab ano.
Cystis oblonga in hepate.
268. CHARADRIUS Cinclus.
C. subtetradactylus, corpore nigro albo ferrugineoque variega-
to, pedibus rubris.
Morinellus marinus Brownii, an Cinclus Turneri? Willughb.
orn. p. 3 i 1. Calesb. Carol. I. p. tab. 72. Junior avis.
Cinclus Moeringii.
Morinellus canadensis, Edward, av. II. p. et tab. 141, *
Arenaria, Brisson. orn. V. p. i 32.
Trynga Interpres, Lin. syst. XII. I. p. 248. sp. 4*
Coulon - chaud, D’aubent piet. tab. 856. ~ Buffon. orn. VIII.
p. i 3o. tab. 1 o.
Hebridal Sandpiper, Penn. Zool. brit. II. n. 200. Lighfoot.
Flor. scot. n. i 52. tab. 3.
ß. Arenaria cinerea, Brisson. orn. V. p. 187. tab. 11. fig. 2.
The Turnstone, Zool. brit. p. i s 5. sp. 8. tab. E. 2. fig. 2.
Trynga morinella, Lin. syst. XII. I. p. 249* sp. 6.
In plaga arctica totius Sibiriae, minus tarnen frequens occurrit,
maris glacialis, sinuumque majorum littora frequentans. Datur et in
Camtschatca et insulis versus Americana sitis.
Descr. Sibiricus Edwardsiana icone paulo minor. Rostrum
singulare, subulatum, obtusiusculum, ad dimidium obiter canalicu-
latum. Color inconstantissimus, veré histrionicus. Capistrum pectus,
abdomen alba. Reliquum corpus rufo, nigro, alboque per plagas va-
rium. Pedes rubri, digito postico elato, cum ungue curvulo.
ß. Feminâ et pulli hornotini verè hujus spèciei, dissimiles per-
fectis maribus, référant id quod B r is s o n iu s , L in naeus aliique
pro distincta specie habuerunt, et Catesbaeus quoque delineavit.
Hae personatae in Sibiria passim, migrationis tempore autumnali
transvolant solae, sine maribus, et in Russia quoque, utut ranus,
observantur, ripas fréquentantes. Magnitude his Merulae; corpus
supra fuscum, marginibus plumarum rufis parum variegatum, subtus
albidum ; sed jugulum late nigrescit. Rostri, pedum et totius corporis
caeterum forma eadem, pedum color coccineus. Vidi interme-
dias hujus in perfectum histrionicum habitum mutationes, ut de
identitate speciei nullum mihi dubium supersit.
XLI. G L A R E O L A.
Hoc nomine a Brissonio primum hoc sensu imposito placuit
indicare Pralincolam Crameri, quam Linnaeus plane contra natu-
ram ad Hirundines pertinere credidit, quae tamen potius inter Gral-
las (praecipue Charadrios) et Sternas media est et vere nulli horum
generum recte adnumerari potest. Rallis quidem rostro subsimilis
est, vel si mavis similiot Cuculo; pedum vero atque digitorum pro-
portione, ut et alatum atque voce magis ad Charadrios accedit;
cauda forcipata et falcatis alis Sternam refert, at habitu, monbus et
victu ad terrestres magis, quam aquaticas aves videtur pertinere.
Characteres adeo peculiares prae se fert, ut quamvis vix non omnia
genera tantum ex unica specie formata ad affinia genera referenda
esse censeam, in hac tamen ave diversae sim sententiae. Credibile
vero est in mediterraneis et australibus Asiae et Africae desertis ad