340
173. SCORPAENA Porcus.
S. variegata, cirrhis circa caput, pinnis ventralibus rubris.
Scorpaena, Plin. hist. nat. lib. 3. cap. 21. Willughb. ichth.
p. 33i. tab. X i 3. fig. 1. Raj. pise. p. 142. n. 1. Seba
thes. III. tab. 28. fig. 1.
Scorpaena Porcus, Lin. syst. XII. I. p. 452. sp. 1.
Scorpaena squamis parvis, maxilla inferiore imberbi, Bloch.
pise. exot. III. p. 5. tab. 181.
Rossis ad mare nigrum Morskoi Jersch i. e. Cernua marina.
Neograecis Scorpida.
Tauro - Tataris Shupisi et Teken balyk (aculeatus piscis).
Circa littora Tauricae chersonesi inter alios pisces baud parce
capitur, in cibo sapida, sed piscatoribus et coquis propter spinas
dorsales, maligna, vulnera causantes invisa. Inter saxa versari amat,
ubi fere manu capienda.
Not. Summa crassities pugno aequalis longit. vix dodrantem
excedit. Corpus et pinnae, praesertim junioribus eleganter fusco,
gryseoque nebuloso - variegatae juniores saepe albis punctis sparsae,
Keilcbuja dictus. Celeb. Gecrgi (Beschreibung des Russischen Reichs III.
Theils VII. Band pag. 1919. Frazzengroppe) Pallassium secutus, male
Cottum appellavit, quod ex adjectis meis iconibus Tab. XIII. elucet.
Pallas enim ipse ait : Scorpaenarum genus in Universum capitis monstro-
sitate eminet; imo haec ipsa capitis hiulca difformitas, quam maximo
gradu monstrat Scorpaena horrida Linnaei a Gronovio grapbice adum-
brata optimum hujus generis characterem praebet. “Tix enim non semper
maxime in piscibus habitum naturalem sequi praestat, quam in sin-
gularibus characteribus haerere, quandocunque suboriatur dubium de ge*
nere cujusdam speciei naturali etc. conf. Spicileg. Zoolog, fase. VII.
pag. a6. Tab. IV. L dtüui.
341
pulcre variae. Abdomen e toseo album, intensiore colore in juniori-
bus, adultis saepe fere album vel flavescens. Pinnae ventrales semper
laete rubrae vel roseae. Caput cavernosum, senioribus magis
aculeatum. Radii pinnarum et aristae rigidae.
XXXIV. P E R C A E .
Percarum pulcrum genus in Imperio Naturae, praesertim Oceano,
varium, nostris maribus exiguo numero contigit, in mari orientali
unica, in nigro tantum duo. Plures species in aquis dulcibus Rossiae
et in mari caspio adsunt, paucissimae in Sibiria.
174. PERCA variabilis.
P. pirini's dorsi continuis priore 12 radiata, maxilla inferiore
longiore scaphoidea apice conica, superiore sinuata.
Perea norvegica, Ascan. icon. II. tab. 16. (optime!).
Canagice ad continentem Americae Tockugh.
In insula Unalaschka Kahutschik, vel Kachtschikug.
In mari Americana borealem adluente et circa vicinas Insulas
copiose capitur, colore varia pro aetate. A Stellero non fuit obser-
vata, sed plura specimina misât p. m. Merk.
Descr. Maximae fere bipedales. Forma Percae brevior et
Ventre magis arcuato. Os lato rictu hiat ; maxilla inferior longior,
ramis latis, contiguis scaphoidea, apice cono carnoso prominens, qui
responded sinui superioris edentulo ; Caeterum utraque margine- den-
ticulis confertis, acutis asperata, ut et areolae lunatae palati.
Lamina myslacea extremo valde dilatata, truncato - rotundata. Oculi
3 i