2PJ
LVI. P E L E C A N U S .
Pelecanos, cum B r is s o n io , a Phalacrocoracibus et Sulis distin-
gui debere autumo eodem jure, quo Grues, Ciconias et Ardeas, vel
Cygnos j Anseres et Anates, valde licet affmia genera. Quamvis
enim pedibus, quos vo'cant plancos, seu omnibus quatuor digitis
membrana palmatis nee non defectu linguae et narium, congenitaque
quadam turpitudine, inter se conveniant et ab omnibus aliis aquaticis
differant, tarnen in forma rostri satis evidentes, pro determinandis
generibus, characteres apparent. Et si in hoe priore, certe in reli-
quis duobus generibus non deest specierum numerus, charactere rostri
simillimarum. Sulas praeterea vivendi et piscandi modus et volatus
expeditior, ita a Phalacrocoracis turpi genere distinguit, ut nihil
expeditius. Unica tantum Pelecani species in Europa occurrit:
3 6 i . P E L E C A N U S O n o c r o t a lu s .
P. albus, remigibus nigris, rectricibus extremo fuscescentibus.
Onocrotalus seu Mergus Olor, Frisch, av. tab. i 85.
Onocrotalus, Edward, av. II. tab. 92. mala. D’aubent. piet.
tab. 87. Marsil. Dan. V. tab. 35.
Vogel Babbe, De-Bruyn. it. Mosc. p. 439. icon.
Pelecanus Onocrotalus, Lin. syst. XII. I. p. 215. sp. x. «.
Brisson. Orn. VI. p. 5 19. sp. 1.
White Pelican, Penn. Zool. arct. II. p. 578. Latham, av.
VI. p. 5j 5.
Rossice Baba ptiza (anus avis).
Arabice Kerkes.
Persice Murgi - Saefit.
39 3
Tatäris Berkasdn.
Armenis Kyschkar- dak.
Morduanis Babanarman. Tschuvaschis Pyrchuran.
Calmuccis Chorda ; Mongolis Chódang.
Tungusis Kutan. Malabaris Mâdapra (*).
Nullibi copiosior avis, quam in sinubus pigris arundinosis Palu-
dis Maeotidis, Bosphori Cimmerii et praesertim maris Caspii et
Araliensis lacus, unde et flumiria majora ad aliquot, centena stadia
adscendunt et stagna finitima fréquentant. In deserto tatarico majores
lacus parciore numero colunt, rariusque in Isetensium, Ischimen-
sium et Barabensium camporum aquosis, interdum et circa Baïcalem
lacum Sibiriae orientalis apparent ; frequentius in lacu Dalai Davu-
riae. Phalacrocoracibus immixti vivunt Onocrotali, cum iisdem int
ripis quiescunt, pluresque simul piscandi gratia, praesertim matuti-
nis horis, in sinus et lacus congregantur, ubi innatantes, in circulum
dispositi, expansis longissimis alis aquam verberant,’ compulsosque
in vadosos sinus pisces dilatato rostri sacco hauriunt, praesertim
majores, dum minorem praedam internatantes et urinatores Phala-
crocoraces praeripiunt agilitate summa. Magnum piscem Onocrotalus
saepe dimidium déglutit, et patienter expectat, donee pars
ingluvie contenta a septica ejus vi dissolvatur. Minoribus voraginem
et saccum gulae replent, tumque cibum per diem maxime coquunt,
vesperi denuo piseaturi. Nunquam urinantur. — Ex aqua graviter
subvolant, diu terram legentes ; sed in aëra elevati placide et dm
volant, attracto collo, rostrum horizontali situ ingluvie suffulçïentes»
Kerniges licet peramplo tubo, substantia tarnen teeuissimae, pro
delineando egregiae. Advolant primo vere; hybernant in australio-
(*) Missions Berichte vol. II. conti», p, 10)4. ».12.