fuliginoso conspurcatae. Pedes hyeme plumis, praesertim circa digitos
densissimis, villos referentibus, sed elasticis, et supra digitorum
latus inferius nudum arctissime conniventibus, ut tota planta villosa
videatur. — Pondus sibiricis, majoribus, inter 18 et 26 uncias variât;
in aestivis maribus ad 16. feminis ad i 5 uncias minuitur, et juniores
hornotinae aves, Augusto adultae, paulo ultra 10 une. pendent.
In Scoticis adultis pondus 14 unciarum W illu g h b e ju s et
Pennantus statuunt. Majores sibiricae prope alpestres tractus, minores
campestres. At in Insula Beringii, S te il er o observante, ter-
tia parte majores etiam Camtchaticis, quae tarnen inter Sibiricas e-
minent. Majores etiam fuerunt, quas per amicum mercatorem eLa-
bratoria Americae procuratas habui, Sibiricis ad minimum aequales,
rostro fere robustiore. (Erant aütem hae colore hyberno albo, sed
capite colloque, praeter verticem albo - variegatum, aestivum serva-
bant colorem, saturate brunneo - rufum, qualis etiam rarius in Sibiricis
maribus observatur, undulis transversis fuscis tantum versus ju-
gulum crebris. Rectrices utrinque 3. extimae apice non albae. Cae-
terum omnibus partibus Sibiricae avi simillimae).
ß. P ar ietalem Lagopodis parvam et colore satisdiversam, in
terris arcticis ad Kovymam fl. et in maxime orientalibus Sibiriae
vulgarem, per D. B. Merk, B illin g s ia n a e expeditionis sodalem,
accepi, quae peculiari descriptione dxgna est: Differt maxime dorsi
et colli colore magis gryseo - flavescente, undulis subtilioribus varie-
gato, ad similitudinem foeminarum et juniorum majoris varietatis,
Alis caeterum caudaque simillima et hyeme pariter tota, praeter
pennas ni gras, Candida.
Cystis fellea in Lagopode conspicua nulla. Intestinum 44. pol-
licum ; coeca 26!. pollices aequant, fusiformia, extremo acuta, striis
vel plicis sex vel septem longitudinalibus intus porcata, ut recte
notat Kleinius. Caro pectoralium musculorum tota fusca.
Not. MiraeAuctorum, circa hanc avem, paucis copiose visam,
hallucinationes prolixiorem me esse cogunt. Non solum antiquiores
Ornithologi e varietatibus a loco vel anni tempore pendentibus spe-
ciem multiplicarunt, sed etiam recentissimus III. B u ffo n iu s , alias
in expungendis varietatibus exsultans, in hac ave, forte, ut Bris-
sonio molestus esset, minutiosum tyronem ludit, leviseimisque au-
ctoritatibus plus tribuit, quam judiciosum Naturae scrutatorem decet. (*)
E. dissensu auctorum inter quos plerisque vix unum alterumve spe-
cimem Lagopodis viderunt, male concludit, diversas in unam con-
fundi species. Cum ipse et Americanam et helveticam avem vi-
derim, et Lagopodas ex omni Sibiriae climate diligenter cöntulerim,
rossicas autem, cum haec scribo, quotidie e foro adlatas conferre
possim; satis mihi videor auctoritatis habere, ut affirmem, omnes
diversarum regionem aves, quas Buffonio distiguere libuit, unam
eandemque esse Lagopodem, quam etiam, hyberno maximetempore,
rectricum numero et colore variare e descriptione a me data liquet;
unde Buffonius nec B rissonium aut Willughbejum ob indica-
tum rectricum numerum reprehendre debuisset, dum ipse medias
caudae pennas, quae ex intermedio situ genuinae rectrices sunt, ne-
gligit, et duplicem pennarum in cauda ordinem statuit, quorum qui-
libet ] 4. plumis constet, dum tegetes reliquae, magnitudine et con-
sistentia, multum a mediis illis pennis differunt. Quinimo L in n a eu s
errorem, quo B u ffo n iu s (l. c. p. 268.) nititur, in priore Faunae
Suecicae editione circa definitionem Lagopodis commissum, dudum
(*) Plerasque ejus circa hanc avem hallucinationes comparatis speciminibus
Americanis cum Ptarmigan Scotiae, correxit Daines Barrington act.
angl. vol. LXlII. f. 224..