
degit imitatur ut sedentem saepe vix distinguas. Quiescit ventri incum-
bens, capite versus solem sublato, sed currens in pedes eiigitur.
Adrnodum inepte fugit, minus agilis et ingeniosa quam L. caudivol-
vula, nec unquam mordere tentât. Medio Maji feminas inveni ovis
turgidas, ovalibus, albis, tenui testa incvustatis, mole dactyli, quor
rum in .quovis oviductu tria. . Inediam diu ferunt et demum plane
emaciatae exsiccantur. Adrnodum in liane speciem quadrat descri-
ptio L. Plica Lin. syst. XII. p. 36y. sp. 3o.
Descr. Vix quadripollicares. Caput subcordatum, vertice
gibbo, rostro plane retuso, vix prominulo. Collum contractum, pli-
catum. Hares in fronte. Ocult laterales, fossa delitescentes, sub
suggrundio squamulis serrato. Maxillae, praesertim superior, squa-
xnulis dental ae ; dentes in utraque maxilla crebu, comci, minuti,
aequales. Lingua crass.'i, caroosa, bifida. Curium tympana subcutanea
r ideoque vix conspicua. Corpus subtus cum pedibus et cauda
album, tectum squamulis planis, granuliformibus ; plica subduplex
transversa sub collo coarctato, alia ad anum, et duplex ad basin
utriusque femoris. Supra squamae granulato - prominulae, bine inde
muricato - acutae, majores, ut circa parotides, in carina angulata a
nucha per cervicem ad scapulas utrinque continua, variis tuberculis
dorsi, baseos crassiores caudae et femorum , unde totius animalculi
facies aspera et biulca apparet. Cauda a basi dem valde tenuata,
squamulis in longitudinem senatis lineata. Pedes pentadactyli, ufi-
guiculis acutis albidis ; palmarum pollex remotus, digitus proximus
longissimus, squamis serratiis. Color supra cinericius, modo in coe-
rulescentem, modo in gryseum tendens, pro natura loci, punctis et
lituris sparsis fuscis, magis minusve distinctis, in corpore, artubus,
cauda, nullis in capite. Longitudo tota 3 . 9 . capitis 6, . caudae
a", latitudo capitis ad parotides Q"\
22. LAC ERTA caudivolvula. TAB. V. fig. 3 .
L. corporis squamis minutissimis laevibus, cauda longiuscula
laevissima, subtus apice rubro nigroque variegata.
Haec quöque conterraneis Kyhn - Giirbel seu Lacerta humana
audit, et superstitiose colitur. Habitat iisdem cum praecedente in
regionibus, sed maxime inter arenas, a squalidis et salsis aliena
iocis. Frequens etiam in sabuletis ad Irtin, adeoque per omnem
Tatariam magnam. Agilioi est, ut tenerior et minor. Percepto
inimico caudam coloratam versus dorsum in spjram promptissime
revolvit, quod in nulla alia specie vidi.
B e s c r . Magnitudine praecedentem nunquam aequat; forma
simillima, et ad juniorem prolem L. auritae ita aecedit, ut de iden-
titate dübius haereas, nisi defectus appendicum mystaceorum et
squamae in hac minutissimae, nec. prominulae obstarent. Forma
capitis, dentes collum constrictum, lateribus rugosum, plica sub collo
subduplex, altera ad anum et obsoletae ad basin femorum, pedes,
digitorum proportio et longissimi in plantis serratura, exacte ut in
helioscopa. Sed squamae in toto corpore subaequales, laeves, mini-
mae, cauda. longior, basi minus incrassata, aequaliter adtenuata,
subtus a medio ad apicem interrupte nigra et rubra, tandemque
color dorsalis lateris magis canus, obsoletis quasi rivulis longitudina-
libus flavidis, cinereo marginatis variegatus, — speciem distinguunt.
Longitudo tota vulgo 5". 3 ". caudae 2'. capitis 5 . latitudo ejusdem 4- •
2 3 . LACERTA pipiens. TAB. V. fig. 4.
L. capite oblongo, squamis capitis corporis caudaeque granula*
tis minimis, corpore glauco, fusco- subimbricato.
Hanc omnium nostratium, imo forte totius orbis, minimam
speciem mihi nusquam contigit observare, quam in monte Bogdo