fa Schokur, Gmelin. Syst. III. p. 1378. sp. 4 °'*
Rossis Sigh, in Sibiria Schókur @.
Lettis Sihka; Esthonis Siigh vel Sioukalle, Jucagiris Jarkandi.
Ostiacis Schóhor. Samojedis Hidrtscha.
Inter hane et sequentes duas species, quas tarnen piscatores
bene distinguunt, qnaeque distinctis agminibus flumina subeunt,
tanta est affinitas, ut potius varietates esse videantur. In ipso quo-
que Lavareto tanta nominum et habitus variatio, ut ulteriore observation
speciminura in diversis aquis diversis notninibus venientium
omnino opus adhuc sit. Tres quos hic propositurus sum pisces Schókur,
Muksun et Pydschjan ex Qbo fkrvio omnes depromptos recentes
curatissime inter se et dein cum Lavareto balthico eontuli, et hunc
cum pisce Schókur Sibiriae maxime convenire deprehendi. Hanc igi-
tur Sibiricam varietatem praecipue describendam judicavi; Lavaretus
enim europaeus in Iehthyologorum scriptis satis jam illustratus est,
et jam Kl einius {miss. pise. V. tab. 6. fig- 1.) ejus bonam propo-
suit iconem. Amiciss.% quondam Pennantu s hue retulit Ferram
Genevensium et quatuor in diversis Rritanorum dialectis usitata nomina,
et Amiciss. p. m. Herrmann in littoris olim Helvetorum
variantia nomina : Tigurinorum Blauling, Thunensis lacus Albok,
porro nomina Surseefisch, Weisfisch, Adelfisch, Albeln, Bilensis. lacus
Balch, et Thunensis lacus Velchan ad Lavaretum pertinere docuit•,
neque Viadri accolorum Schnepel aliis est piscis; ita ut nullus fere
piscis europaeus tot gentilia nomina sibi vindieet, et forte secundum
aquas, in quibus vivit, tot varietates induat. Varietatem iternm novam
et maxime diversam Tilesius noster et Japoniae aquis retulit, quam
in Iconibus piscium Japonicorum ad vivum depinxit. Petropoli etiamsale
conditi juniores et minores e Lacu Ladoga allati, vulgo sub nomine
Lodoga ryba distinguuntur. Abundant autem Lavareti non solum in
omnibus magnis Fennoniae et Rossiae occidentalioris Lacubus, sed
etiam e mari balthico et Oceano arctico in fluvios complures se
exonérantes, praesertim Obum et Kovymam, magna copia et turma-
tim adscendunt, imo in freto Hudsonis in fl. Savern subeunt accolis
Tickomeg dicti, ubi sepiario opere per flumen ducto indies ad 5oo
vel sexcenta capi soient, et aestate saepe in depressa a fluctibus inundata
ejiciuntur (Act. angl. vol. LXIII. p. 154.). Ova autem sub hye-
mem in locis lapidosis fluviorum fundit Schokur, colore flava. Clupea-
rum maxime turbas sectantur, dum in vadis marinis ova spargunt,
quibus avide vescuntur, ipsi interim Phocarum praeda futuri.
De s c r . Sibiricae varietatis Schokur dictae. Hic S. Muksûn
perquam similis, ut n mnisi attenta comparatione distinguatur, sed
major eodem et Lavareto balthico, quo et latior. Caput longiuscu-
lum, convexum, multo minus compressum, quam sequentis, rostro
perquam obtuso , rotundato. Maocilla superior longior , pinguis, cir-
culariter fornicata, bituberosa, tuberibus obsoletioribus, quam in S.
Muksûn. Lamina mystacea itidem lata, ovali - oblonga. Maxilla inferior
in medio tuberculo marginali minuto. Os intus plane glabrum,
edentulum , ut et lingua. Irides argenteae , supra fuscae ; pupilla
antice angulata. Opercula perquam obtuse angulata; Flabella
branchialia radiorum g. Corpus macrolepidotum, minus latum, dor-
sumque minus gibbum, anterius convexum, tantum versus dorsi pin-
N. 0 t. Corcgoni fare omnës edentuli, numero radiorum pinnarum dorsi et an!
vix distinguendi, pinna adiposa crassa, saepe basi squamosa praediti, pinna
caudac minus valida , quam Truttacei , squama ad pinnas ventrales omnes
praediti, pinna dorsi in omnibus ante ventrales incipiente , nec in aequi-
libris posita ; omnes colore argentato. Appendices pylorici omnibus copiosi;
ovula parva , contra ac in Truttaceis. Caro alba, minus sapida. In Cam-
tschatcae fluviis Truttaceis pauciores.