Messerschmidius prodidit; et circa Beresovam primum anno iy35.
circa Narym demum anno 1739.. quum ager ibi primum arari cöepit,
apparuere, nunc ibi frequentes. Ad Lenam, ex Jrcutensi regione
anno 1710. apparuerunt, nunc copiosissisimi, sed non ultra oppidum
Tschetschuisk, ubi et Pica deficits Iacutiae nulli. Spontaneos tarnen
in rupestri solitudine Dauuriae inter Ononem et Argunum, cum P.
montanina mixtos abundare vidi, ubi inter saxa nidulantur. In
Camtschatca omnino desunt, teste S te lle ro .
Nob. Passerem domesticum totum albissimum, inter vulgares
qbvolitantem, circa Nosocomia militaria Petropoli observavi vere
1792, Itidem candidam varietatem habet museum Pebropolitanum
prope urbem occisum. Nigram ibidem observatam fuisse, notavit
Krascheninikof in obs. MS. sed minime fida haec observation quân-
doquidem hyeme passeres caloris causa saepe in caminos descen--
dunt, ubi a fuligine denigrati aliénant faciem induunt et mihimet
ipsi pro nigra varietate adlati sunt.
198. PAS S ER Montanina.
P. gula nigra, corpore ferrugineo nigroque, uropygio virescen-
te , striga alarum alba gemina.
Passer montanus auctorum, Willughb. orn. p. i85. tab. 45.
Albin, av. III. tab. 66. Frisch. I. sect. 2. tab. 7. fig. 3.
Edwards av. tab. 269.
Fringilla montana, Lin. syst. XII. I. p. 324. sp. 37.
Moineau de cliamp ou Friquet, D’aubent. pict. tab. 267. fig. 1.
Tree-Finch, Latham, syn. III. p. a6a. n. 2.
Nominibus plebejis plerisque cum praecedenti confunditur.
Tataris Ors - vel Urman-torgéi (sylvestris Passer).
In Rossiae et Sibiriae apricis ubique frequens, hyeme circa
pagos et habitata loca gregalis, P. domestico intermixta; in orienta-
lioribus Sibiriae desertis, maxime ad Lenam et ultra Baicalem P.
domestico frequentior. At in Camtschatca pariter deest.
Not. H Accepi hujus varietatem totam e flavescenti albam,
pondéré drachmarum X. ad Jeniseam, in regione Abacanensis muni-
menti occisam Decembri 1771. Eodemque mense circa Crasnojarium
obtinui Passerem hunc fere totum nigrum, superioris maxillae apice
aucto et adunco singulärem.
Not. 2. Capite Montanina maxime differt a P. domestico.
Fraenum et vibrissae narium nigrae. Vertex rufus ; areola alba pope
oculos nulla. Deest quoque linea lata rufa supra oculos. Genae
ad nucham albicant, Aurium macula nigra, albente halone. Tibiae
magis lutescunt. Foemina vix dissimilis, magis decolor. Seniores
ventre magis cinerascunt, et vertice incanescunt.
XXIX. E M B E R I Z A E.
In nullo généré volatilium plures species proprias et peculia-
res sibi vindicat Sibiria, quam Emberizarum ; et quamvis singulis
exquisitum pabulum determinate nunc non lice t, vix tamen dubi-
um est peculiarium plantarum, maxime alpestrium, semina has avi-
culas allicere, intraque Sibiriae praesertim orientalis terminos reti-
nere, unde hyeme vix nisi penuria pabuli coactae in temperatiora,
nive denudata loca demigrant, primaeque vernalium redeunt.