gula nigro maculatum. Rostrum virescenti- cinefeum. Tondus hmc
drachmarum ££ maribus 6i ad 7. Mensura ad uropyg. % 8"'. cau-
dae extimis 2". 6'". mediis 2". 3"'. alar. expansarum ia" 4'". ulnae
j " . rostri ad rictum 5'". tibiarum 9"'. digiti antic, medii (cum a.
2'".) öj'Vpostici (cumu. 6'".) 9h"'ï Ventriculus carnosus, lapülis tnturans.
190. PAS S ER alpicola.
F. fuscus, subtus albidus, remigibus intermediis rectricibusque
lateralibus candidis. . A
Fringilla nivalis, Brissön. om. III. p. 1O2. tab. i 5. fig.
Frequens in alpibus sranmis Caucasi atque montium Ceraumo-
rum Caspicum lacum ambientium, hyeme in inferiora descend«,
sed nunquam in borealiores regiones migrat. Gmelinus jun. qux
saepe notissimas aves et plantas pro notis speciebus tradere solebat,
hanc pro varietate Ember, nivalis habuit, a qua solo rostro jam lucide
differt, multo quam in aliis omnibus passeribus longiore, ne
colorem dicam.
Descr. Magnitudine Ember, miliarem vel Pass. arcticum ae-
quat. Rostrum passerinum, sed omnibus congenenbus, etiam Car-
duele productius, luteum, dorso fuscescens, apice nigricans. Caput
supra, cervix, dorsum et alarum bases g r y s e o - fuscescentes, sordidi
coloris. Subtus tota avis, a gula ad caudam sordide alba. süae
compositae caudam aequant: remiges primariae nigrae et secundana-
rum intimae; intermediae pleraeque totae candidae. Cauda Candida,
rectricibus tantum duabus mediis rariusculis fuscis, proximis mteriore
vexillo (: praeter magnam aream versus apicem albam:) nigrae. UI
na alarum aequat 4". Cauda a". 4"'. reliquae mensurae e siccis exuviis
non patent.
igt. PAS SER arctous. TAB. XL. et XLI.
P. rostro cereo, corpore purpurascente - fusco, remigibus rectricibusque
extus canescentibus.
Fringilla flavirostris, Lin. syst. XII. I. p. 322. sp. 27. Faun,
su. II. 23g. Fall. itin. II. p. 710. n. 21.
Fringilla fusca, Brisson. orn.III. p. 154. Buffon. orn. IV. p. 121.
Arctik Finch , Latham, syn. IV. p. 260. n. 12.
Rossis ad Jeniseam Knaesje - Tschetscholkai. e. Princeps Linariarum.
Ad Jeniseam et in orientali Sibiria hyeme demum rigidissima
in australiores regiones adventat, pagosque frequentat, per paria inter
Linariarum greges volans. Sub finem Februarii et initio Matii ,
ante Ember, nivalem et Alaudam alpestrem, ad arcton congregata
abit, videturque omnium avium impatientissima caloris. In Cras-
nojarensi regione frequentior, quo severior hyems. S te ll er us ean-
dem Decembri mense in Insula Beringii naufragus observavit. Stul-
ta est et captu facillima avis , stolidior Emberiza nivali; exagitata
caput inter virgulta vel stramina condit et sic tutam se credit, adeo-
que manibus capi potest. Per plures tarnen dies in cavea detenta
necquidquam cicuratur; sed solam se videns plurimum comedit, e*
tiam nocte adposito lumine; unde facile pinguescit. Triticum prae-
sertim appetit. St e ll er us umbelliferarum semina in ventriculo in-
venit. Quo pabulo in arcticis terris utatur, ignoro. Vox rara, gravis
, fere Loxiae. Color sanguinis exploratus in vivis fuit CXI“.
Farenh.
TAB. XXXIX, Descr. Magnitudo Ember, miliaris, imo major.
Rostrum passerinum magnum, praecedente tarnen brevius, ce-
reum ; apice fusco - nigrescente ; lingua quoque flavescens ; Maxilla
Superior inferiorem sinu baseos recipiens sed tubereulum palati nul