ipsique posterius plaga tendinea plana insignes. Pivgucdo etiam
interna in voraeissima ave parcissima.
Not. l. D. Melchior Nitschman Tharmac. et Medic. Studiosus
Sareptanus, primo vere, 1797. in deserto ad Sarpam occisum inve-
nit Onocrotalum, cujus, propter insolitum colorem, mihi caput cum
collo effarctum et alam expansam communicavit. Videtur provectae
aetatis fuisse avis cujus plumae in capite, collo toto corpore, praeter
alas supra alborem elegantissimae rosea erant perfusae colore, prae-
sertim parte tecta, ut fere Plioenicopteri colores aemularentur ;
lanugo etiam in toto corpore erat dilute rosea. Brachia supra
vestientes plumae fusco marginatae, subtus plane nigrae. Pedes
eidem rubentes. Rostrum coerulescente, rubente et flavente yarium
in ave adhuc recenti; saccus gularis ilavissimus, evanido per sicca-
tionem colore. Crista nuchae insignis. Anne forte ex austro advo-
lans indica avis (Pelecanus roseus, Sonnerat itin. p. gi. tab. 54-)?
LVII. P H A L A C R O C O R A C E S .
Turpe habitu, indole ignavum et stolidum, vitae genere, vora-
citate et continua diarrhoea foedum et nauseum Phalacrocoracis genus
cuilibet Harpyas in memoriam revocare facile possunt. Cum turpi-
tudine et aviditate summa, omnes volatu graves et tardi, sed inde-
fessi, natatu agilissimi et urinatores egregii, pedibus manci et quum
sedent uropygio et rigidis rectricibus innituntur. Rostro cylindraceo,
apice adunco, fere vulturino, sulcato, narium defectu, parvitate linguae,
pedum plancorum conformàtione et rigiditate rectricum pariter
atque remigum, omnes inter se conveniunt, et a Sulis maxime forma
rostri discrepant.
36s. P H A L A C R O C O R A X Ca rb o .
P. ater, capite subcristato, gula nuda, fulvescente, albo cincta,
macula femorali alba.
Phalacrocorax et corvus aquaticus Auctorum, Frisch, av.
tab. 187.
Phalacrocorax, Brisson. orn. VI. p. 5 11. n. 1. tab. 45.
Pelecanus Carbo, Lin. syst. XII. I. p. 3 16. sp. 3.
Cormorant, Buffon. orn. VIII. p. 3 10. tab. 26. D’aubent-
pict. n. 927.
Corvorant, Pennant. Zool. arct. II. p. 581. n. 5og. Latham,
av. VI. p. 5g3. n. i 3.
Rossis, communi cum sequentibus nomine Baklan, quod appel-
lativum etiam stulto homini imponi solet.
Tataris Kara-bakl'a. Calmuccis Chara-Galii i. e. Anser niger;
Buraetis Bahato - Boruktschèn.
Lamutis Lünka. Tungusis Syleen.
Camtschadalis Kuihuim.
In Rossiae et Sibiriae stagnis et lacubus mature, non tarnen e
primis apparent, ex austró , ubi hybernant, advenae. Vulgares usque
in Camtschatcam, maxime tarnen frequentes in piscosis locis»
Plerumque cum sequenti specie promiscue v iv it, ita tarnen ut coi'tu
nunquam miseeantur. Nusquam major harum avium tumultos, quam
in sinubus piscosis maris Caspii, circaque Baïcalem lacum et varios
lacus Dauuriae montanos, v. gr. Jeruna, Schakscha, iisque fmitimos.
Priore loco inter arundines et in insulis planis, in Baïcale et lacubus
dictis supra arbores, cum Ardeis, nidos e fustibus et virgultis
texunt, bipedali diametro, intus arundine, herbis lacustribus, musco,
plumisque molliter sternunt et per ambitum saepe pennas anserum
38