XXX. T E T R A O N E S .
Genus Tetraonum, ut in omni orbe copiosissimum inter Pul-
veratnces, ita et apud nos numero specierum exsuperat, et praeter
omnes Europae proprias, aliquos adhuc habet nostrae Faunae pecu-
liares. Naturaliter in duas phalanges discedit hoe genus, nempe
Lagopodas, tibiis et saepe digitis pluma adopestis, et Perdices gym-
nopodas, quarum aliquae pedes habent calcaratos. Imo si posceret
olim specierum numerus et facilior distinctio, duo genera, distinctis
sub nominibus inde formari possent,
218. TETRAO Urogallus.
T. tibiis phimosis, cauda rotundata multipenni, axillis discolo-
ribus albis.
Urogallus et Grigallus, seu Tetrao major Auctorum, Wil-
lughb. p. is 3. tab. 3o. Raj. av. p. 53. n. 1.
Gallus et Gallina sylvestris moscovitica nigra, Aïbin. av.
II. tab. 29. 3o. 1
Urogallus major, Frisch, av. tab. 107. mas 108. foeminai
Brisson. om. I. p. 182. sp. 1.
The Grous, Perm. Zool. brit. p. 84. tab. M. mas M*. foe-
mina (pulchre). Zool. Arct. II. p. 3 12. Latham, syn. IV. 729.
Tetrao Urogallus, Lin. syst. XII. I. p. 273. sp. 1. exclusa
varietate /??
Tetras, Buff on. orn. II. p. 191. tab. 5. pulchre.
Rossis Gluchoi Téter (: Surdus Tetrao:) vel Gluchar (:Surdaster:)
Tataris Soïr; Baschkiris Sojer, femina Bos-Sojer ( .-variegata Tetrao:);
Tomskiensibus Seléh; lacutis Kara-ul'ar.
Siraenis Pferniecis Doschmar; Morduanis Siisi; Votiacis Dukuja;
Tschuvaschis Us'an; Vogulis Sosvensibus Schümlgolm; «bis
Schemel - Njalwu.
Ostiacis Beresoviensibus Piti-Luk, femina Chandscheng - Luk;
Surgutensibus Kantscham - Lung et Isig-Lug.
Laak - Ostiacis ad Narym Senge; foemina Suiwa; Deng - Ostiacis
D y d ; Tubinzis Y i: Esthonis Metsis; Lettonice Meddens.
Mongolis Chorr -, Buraetis Gorr; Callmuccis Churr.
Tungusis Oroki; Lamutis Oraki.
Camtschadalis Künagta; occidentalibus Tgaatsch et Tkakan,
Coraecis Kyndtu.
In totius Rossiae et Sibiriae sylvis acerosis, praesertim boreali-
bus copiosus, unde nec hyeme demigrat. Vivit baccis Vacciniorum,
praesertim Oxycocci, Arbutorum, Iuniperi, summitatibus Androme-
dae polifoliae sempervirentibus, etAbietis atque Pinastri turionibus,
quorum resinam carnes saepe fortiter sapiunt. Mares plerumque po-
lygarni, unus sex vel septem foeminis. Pruriunt per aliquot hebdo-
mades praesertim Martio, vel si hyems duret, Aprili; uno semper
et quotannis eodem loco, selecto quodam arboris trunco insidet
Mas alternatim clocitans et sibilans, clausis oculis, aeque surdus ac
coecus ad venatorem, imo ne sclopo quidem terrendus, interdiu
cum foeminis ad pastum evolat, noctu ad nuptiarum locum redit,
et secunda post , mediam noctem hora incipit clocitare, ut foeminas
convocet, nec ante dicitur e trunco suo descendere, quam orientem
solem viderit, tumque coactas et circa arborem glocitantes foeminas
init. Foeminae humi, passim inter arbusta, incubant 10. ad 12. ovis,
et exclusi pulli statim discurrunt, post aliquot menses deliciosissimi
pro Apiciorum mensibus. Stupida caeterum. est avis, adeo ut casu
interdum, velut demens, ad oppida vel pagos accedit: Grasnojari ad