circa mare caspium et nigrum, inque arundinetis et lacubus atistra-
lioribus deserti tatarici. Plurimae vero et Europa et eiteriore Sibiria
versus occidentem, ex oriental! Sibiria versus orient-em Americae
temperatioris magnos lacus et sinus repetunt ; inter Insulas versus
Américain sitas saepe a Camtschatca magno agmine migrantes et
Americae littora legentes a navigatoribus visae.. —> Domestici per
omne Imperium Ruthenum copiose et sine magna cura aluntur et
variant colore albo, saepe guttis luscis adsperso, et topho interdum
plumaceo nuchae. Hyeme tarnen in borealibus, ob rigidum gelu,
loco tepido foveri debent. Celeberrimi Anseres et maximi e regio-
ne urbis Arsamas, ubi mole nobilissimi, praesertim e stirpe hybrida
(A. cygnoidis cum vulgari capitolina ave) aluntur. Hae incessu,
pugnacitate, sono vocis et magnitudine Gygnoidi domesticae proxi-
mi, sed articulatione vocis interrupta, rostro basi crass©, nec tarnen
gibbo, colore plerumpue (nisi in junioribus) albo ad domesticos vulgares
accedunt. Tales Tulae, Moscuae et Petropoli ad edendas in
spectaculum pugnas praecipue deferuntur. Seliguntur ad hoc animo-
sissimi mares et robustissimi -et associantur singuli foeminis duabus,
quas sibi amatas ipsi selegerunt. Curiosis horum certaminum caro
valde pretio tales emuntur et venduntur. Pugnas marium instituunt
admissis ab utraque parte foeminis, quae mares excident in pugnam
gannitu et adulatione, imo incensa pugna pone marem adstant, colloque
dorso ejus imposito voce pugnantem instigant. Anserum
ferorum pulli facile cicurantur, passimque inter domesticos aluntur.
Capiuntur feri in Sibiriae aquosis autumno, retibus magnis inter
lacus et pascua ab arboribus suspensis, locis praesertim ubi transvolare
consuerurft ( vid. Itinerar nostri vol. II. p. - -), Pondus eorum
vulgo ab 8. ad io libras med. aequare solet. In depressis inunda-
tioni obnoxiis circa inferiorem Volgam Anseres non humi, ut plerumque
alibi, sed instinctu qiiodam supra salices et populos humiles
condunt nidos, ne exundante postea fluminis aqua submergantnr.
Not. Anser feras a Frischio (tab. i 55.) delineatus, convenit
cum specie, quam amiciss. Pennant sub nomine Bean-goose, a
majori vulgari distinguit, cui rostrum nigrum, macula versus unguem
transversa coccinea, irides pedesque rubri, quaeque in Anglia non
nidulatur. Eandem delineavit D ’aubenton (pictur. n. g85.). Hanc
inter nostrates nec ego, nec praecessores observarunt. Vulgaris
spontanei Anseris mares distinguuntur maculis doliatis nigris pectoris,
et magnitudine eminentiore.
321. ANSER e r y t h r o p u s .
A. röstro pedibusque rubris, corpore fusco, fronte alba.
Anser ridibundus, Edward, av. IL p. et tab. i 53.
Anser albifrons, Penn. Zool. brit. p. i 5o. tab. Q 1. Zool.
arct. II. p. 548. n. 476- n. 2a.
Anas erythropus, Lin. syst. XII. I. p. igj. sp. n .
Rossice Kasarka, in Sibiria remotiore Tschugaika. Malorossis
Garkavyi Gus batbus Anser.
Jacutis a voce inter volandum exaudienda Lüglüja, itemque
Chan - chalas. Baschkiris Kara - has.
Mongölis Atschin. Calmuccis Schoschinar - Galim. Tungusis
Ilaegli ; Lamutis Karkalu.
Vogulis Laek. Ostiacis ad Surgut et Irtin Kinri-sem (i. e. ocu*
lus acipenserinus) et Ai-Lont (it e. parvus Anser).
Samojedis Singeree.
Camtschadalis Keiresch vel Kèresid.
Martio mense secundum Septentrionem ad volantes versus tepi-
das regiones australiores primum déclinant, iluviorum maxime tra