FRAGMEN TA
v
ir.
Apollonius Dyscolus in Excerptis ts. Vossii p. 423;
(Maittaire de Dialectis, ed. Reitz.) vbi de vocula fuv
agit: "lans dia zov u, JaQteïg Sta tov V. züooezai èni nl^~
•froitg *
06T15 Srj rgonog ègtxvXlöihi v w
Uivdaqog ^lod-fnovixaig. (quicunque modus emouit eos. )
ÜQoacpaniTé nv STti vixatg' Baxyvlidy. xai uleiaza alia.
HL (p. 2.)
Ëu'stathius ad Homcrum p. 17x5, 63. ed. Rom. ag
efijpmm TlivbaQog ev Io^fiionmig sinav tq ia xq0 a rjzot
xgdaza, scilicet vsurpari verbum illud etiam neütro generè^
II. 'E n t v i x io g eig J ia yÓ Q a v ^Podtov.
Aeschines, seu quisquis auctor est pütidae illius
epistolae IV , qua Clebcratis Rhodii liberalitatem in se
et humanitatem- land at , haec habetj., tp fièy Y^Q yèvog
èoiiv amyjav dyd^av ‘Ell^vav om èv ayaveozdzoig, $ £ &
zpQovuzby ex Jufiayrizon sïnov nvv&avowj av mi b fiéyag az~
Q£t JJivdaQog. alV onag, fitj yélmza oq>?.nrxdvijg fyiüv, Hong»
£onv b IlivdaQog' zovzi (tev yag otfiai on mi itaqu MavzLa
ia y^atu[ianozrj «pa è{ioi nors è’fia&eg to ygapim, mi sl
pridsvbg ezi zav naga Mavtia {ivijfioveveig, èv yoiiv zatg m~
3(Itjaicus * gg oiizog dzj o UivSaQog AafxdyTjzov dyst (f. léyei)
ixeivov, eig ov drazeivet to Kleox^dzovg yéyog. Asyst dé
Tiov o avzbg nivdaqoq mi rd neqi zovg JtayoQsiovg; xai va
nsQt ztjV nQsofivziv, ygzb yryzqaovavzov yévog dnzez at ’
mi si [iri ocpóÖQa ijdeiv noiijzav vnsQcpQOva bvza os — xdv
tMoyQrjv vneluft^avov as vnofivijoai fióyov \zd 1tsqI zobg
JiayoQeiovs elnwv sitrj IlwduQOv * vvv ds olda, ozi fiazrjv
ooi zavTrjv zrjv Xvquv Is^ofisv. AoxeX ovv fiot dvdyxijv simt
dtiqyrioaad ai ooi zo dirjyrjpa zovzo • a£iov yuQ axovoat , el
mi fitj TiQooryxov Kleoxqazsi. Aéyezai yaQ hots yvvq Tzgeofiv-
zziOlvuTiiuat TiuQelêovoa slg zb otddmv, iordvat ts apa
Totg avdQaoi, mi &ettGuo&ai rovg ayan£o{itvovg‘ hutn&v-
im> da aiizij tdiv illavofiixav j! on holfitjtre naQel&etv efg
zb oz ad tov, anoxQivm&ai’i rtn yaQ allrj tovto yvvatxi de-
daxe xavyrioao&at ovzag b fishs, tin xai nazeQa xai rQstg
adelipovg "Olvumovixag syoi, xal vibv'1 in* 30 lvfikta ayo*.
TavzfiS ovv TtQißoßvTidög, xai zovzov zov ysvbvg rmob^a^
ioziv b KleoxpaztjgJ Finem epistolae omittö, qui iheptis-
simas hominis laudes comprehendit. Hinc vero apparet,
nisi- prorsus omnia in hoc scripto sunt ab bomine nuga-
•tore- conficta, Pindarum praeter nobilem illam odam
■ O^iri^icizrfif quae legitur ho die ordine -septima, scri-
psisse etiam aliud in Diagoratn carmen imvixiov, vbi do
anu trium victorum sorore memorauerat ea, quae auctqr
'epistolae inde refert. Nam in eo carmine, quod bodie
legitur , poeta Damageti nisi verbo non meminit, cui
^tapäien''' ihenti'öhl^3tsrcohuenit Aeschinis illud aybi, aiQSf.
Scriptum vero ^uisse, carmen hod a Pindaro plus quam
quihquagenarib suspidari licet ex Olymp. VII. quae ad
Ölytnpiadem 79. referturi,, Praeterea eandem harratio>
nem (Schob Pindari ad Ol. VII, pn et) cum Pindari au-
ctoritate refert Tzetzes Chil. I, 593 sq. quern quidem locum
erroris suspectum habebam^ antequam epistblam
'Aeschinis. comparassem. f Solet enim insulsus ille homo
etiam alibi Pindaro tribuere, quae in vetustis Poetae
- commentatoribus, v, > g. de Alcmaeone ad Pyth. VII., tra-
dita legerat. Totum Tzetzis locum, comparabit, qui no-
minum varietatem cognoscere voluerit. Satis habeo di-
gito praemonstrare reliqua veterum auctorum loca, quibus
inter se collatis clarius de tota Diagoreorum familia,
yictoriarumque, quas obtinuerunt, numero et historia
lectori cönstare poterit. Adeat igitur Pausaniam Eliac. I.
(lib.'V, 6 extr.) p. 389- ad quern cbnf. notam Valck. aid
Theocr. Adoniaz. p. 198* Eliac. IE (VI, ö e ty ) p. 465.4^8-
Messeniaca (lib. IV , 24) P- 337- Deinde dignus est, qui
ebntendatur, locus Gell» N. Att. I l l , x5, Yalerii Maximi