V - V - V V ~
: V V V~ V V - V - j V V V
V - V - V
. - - v - v v » {7 ..
lp V ~ - V - j V - V -f V s4'
V. 4* Difficultates simul omnes euanestfunt, s i,
quod yniee Verum est, reponitur, opcpaUv èQifioÓLiov %&o-
voç uéwaov ^nQ&öoixófjiEVto.
* 134N011 opus erat, vt ysQadsL scriberetur, quum vl-
tima syllaba In finem verhits incidat. Optima' ex libris
quibusdam léctió îifoiGt à Boeckhio enotata est: qua
récepta non erat opus vt avéjiov reponeretur. Scribe :
ovt avtjuog ég /nvyovg^
aXog agoïöc nayncfÓQCo yeçcéêi
U TVHTOJUSVÓV.
Caeterum verissime iudicauit Héynius, fragmentum Pin-
dari, yeQadu anodéwv, ad alium locum pertinuisse. Be-
ckius tarnen edidit %sQadet> ye tmadéwv : in quibus verbis
yè- ferri non potest.
19. Nihil vsquam diihcultatis est, si ita interpungitur :
6v t ci, ôyé&oev viv miêég&tfyèitfdg; ôç&àv
ce'yéig êcprftzoövvccv,
ru rioz èv ovçèôi tpcevrl fieyceXoG^evet
0 M ç a g vtov QQipaviÇonsvio
Ih]Xuba nuQaiyuv.
Emde&ct separatim dictum, JÈÊ&Êt autem cum a^sd'Mv
iungendum est, Dèiirde êcpqpcôàvMv } similiter vt
Nem. V I I, 80. ftotav la%ovzsÇy o [xsv xk,\ xb, allog.
Adde Pyth. II. i 38- vhi ola refertur ad umnuac. Euripides
Alcest. 101.
yéSMf« T OVTIQ ê l ï l TtQQ&VQOtg
TOfmZoç, a dij ve%v(ôy
név&Eooc ni/Tvet.
Patrem, inquit, dextra tenens, rectum seqtieris praece-
ptum ■ ea*nimirum, quae olirn Chiro Achillem monuit.
Ita intelligitur, quare postea ravraç npaç poeta scripse-
rit. Quod etsi non minus langUét, quam tomé xîjdoç,
01. I, 173. et yepçtff tovto, Pyth. V, 23- tamen et multo
praestantius est, quam fyetaq rt/iSs, quod B'eckiu^ edidit,
et habet, quo excusari possit,’ si reputaueris, id,
de quo hie loquitur, pietatem esse erga patentes ; illud,
quod de Iôuç adiecit, more additum esse. Hie eiym
èst totius senteritiae nexus: quum patris ,'-tut studiosissimus
es, id facis, quod fchiro Achilli praecepit, dum-
modo quis deos, in iisque Iouem primo , loco habeat,
hunc honorem parentibus habendum esse, eum scilicet,
quem tu tuo patri habes. - Itaque <ë'Sfav genuinum est,
nec ftctQVQrtav in genitpium mutari velim, fiaçvonuv, qui
etiain ad aures ingratior accidat, quum in eodem versu
statim eadem terminatiq, eaque itidem in ictu sequatur.
In yofdpDV Jçpntractio facienda.
2g. Recte Boeckhius eysvro.
36. Scribe @6aas. Breuis syllaba hie recte locum
habet, et ita etiam ,*v. ‘ 18*
1 37v Languet aviov. Itaque recte et eleganter Hey-
nius avrov [isvow iungitl
39. iSeribe, èdôxrjaév re tcoV-
46. Scribe jrdrpoi,
^49. Locus interpretüm additamentis foede , corru-
ptus, sed in quo tamen verae lectionis vestigia facile
a spuriis discernas. Pindarus ita scripsit:
tLv z y è’ksXiy&ov, oçyceïg
eg inniav éôodov
fiaka âdovTi^voù), ïloôecdScv, itQoGbyezcu,
T ib i, inquit, Neptune, suopte ingèniomducius ad eque-
stria studia lubenter se dedit. In i is , quae sequuntur,
poterat quidem infinitiuus ofuXsZv etram ômissô articulo