positum ïegere. Sic igitur ille: oçffl&nxrj dè ml TTCiynttïj
MOivwvta naoa nal ut&sÇiç aXXijlmv êvci, xai paXidra fiifiovfAE-
vcu tteuI %o Tüiv vnoçyrjüÛT mv yévoç êvègyov à/jcpôveQat
Tfjv dut T;ciïv oprifAWKaitjmi tcov ovofiaxcov f.a'mjoiv ànoieXovoi.
domeis dp à?, wgtcsq êv yçacpixij, tu pèv noar^axtx jaïç yQafA-
piatç, vql ut' OQ<Çsxat, xà eiôij (addo ofioux sbvat’) ôrjXoZ âè,
oç puXiaxu XttTaiQfïatxéiwt, dô^ei èv.vnOQy^iAUGi, y,al ysyovévuo
ntxïavonsQoç êavxov, to ôsÏG'd'at êxsQav xjjç êtéçaç. xo yùp
'd'séöaXov ïnnov îj xvva AfivxXaiav àyavlco èXsXt—
ÇôfLisvoç noSl U lato, xa^hvkov /uéXoç dtojxav, 7}
oioç eçjvà Acotlov ctvd’tjuôtv te.: k-edfav .Mèvçc&a^&pr
vavoto xïjQaç svqs{u£v /uavtkov êXcccpe)' tçcv. stI*.
£CV%8Vl ÖTQS(pOtÖCCV €T8QG)lXb XCCQCC TtCCVTCC STOCJUOV *
itai tu tÇijç fiovovav XéX'ij'd'e xqv : èv gq^tgu dtà&eotv rot
HOirjuctTa naQay.ulsZv j xai xm ysiQe nul tci nóde, flaXXov
êè oXov Ôjotieq nai pTj^ivS’Oiç sXttew ro dupa xoïç péXsax,
val èvxswstp etc. Emendaui quae potui, partirn colla-
tione codicum in fine adiecta adiutus, vnde S’egguXov
initov ex Codice T. pro vulgato ’ireXaGxov ïpvnov, porro
•Stavuxoiq ttrjçaç ex Cod. Ti Y., pro <d’âvaxov xsQaaaGu re-
cepi. Nam quod ex Cod. T. V. annotatur pluoe pro pi^.
fieOj nihili est. Deinde pro Gx^écpoiav eveioov scrips! <rrçé-
(poiaav êxéQtû&z xl/.oa. Deniqu.e povov mutaui in povovov*
Reliqua vitia felicioribus ingeniis emaculanda relinquo,
quorum iudicio mea\ haec de’ auctore fragtnenti conie-
ctura vel stabit vel cadet. § ghïs- Primo lpco ad Gar-
mina vnoQyijpaxixct referendum (Carmen supra memora-
tum êîç léçoeva, vbi vide. * Similia duo haec genera,
Paeaues et Hyporchemata, inter se fuisse, patet e Plu-
tarcho de Musica p. 'a»34.» loco. inf. ad Paeanea mémo«
rato.
n P O 2 SU A 1 A.
I. E î ç AîjXov. (p. 09.)
Petierarit 'Cei a poèta, Vt iis paeanem concinnaret,
qui a theoris Delum missis ad aram Dei canerètur. AfFe-
etum carmen demum post cantatam Herodoti Thebani
victoriam, quod fecit Isthmica prima, perfecit et absol-
vit Pindarus, vt habetur in Scholiis ad Isthm. I. Idem
argumentum tractauerant olim Eumelus Corinthius, cuius
jn Delum carmen a Pausania memoratur, et Pronomus
Thebanus, qui Ghalcidensibus itQoacâôiov eîç JtjXov con-
scripsit, vt refert idem Pausanias IX , 12. pàg. 734. 5.
Ex hoc igitur carmine sine dubio decerpta sunt, quae
profert Philo de corrupt, mundi T. II. p. 5 ia. ed. Mang.
Ôio xao HivduQoç ëni tqç ftjGtv’
JCaÏQ, M XmaqonXoxà^u-
\ naitoç A cctovç l/utçosôTarov tçvo$,
izÓvtov -d'vyàrtjQ, x&ovbçtvçûccç âxlvrjtov tsqgcÇ
av te ßQOTol Acèhov xixXrjdxovGiv,
/Lcccxaçsç d' èy OXbfincü rrfistpceroV
xiJdvêàç x &ùvùç ccôtçov.
Salue, o diuina, nitide comati Latonae filii amabilis sur-
culej maris filia, terrae latae immotum prodigium ; quam
mortelles Delum appellant, immortäles autem in Olyrhpo
eeleberrimum nigricantis terrae sidus. -— Pro vulgato
&£OTipi}Ta Mangey ex Mtis et Olymp. VI. recte S'eû-
b fiai a restituit. Idem pro ^vavèaç coniiciebat ttçumaç le-
gendum , quod Isthm. I. xQctvad dahoç dîcitur. îMalo
Mvuvéaç nXttxoç, caerulei maris, cuius quasi sidus est De-
lus; alludit ènim poeta ad vêtus insulae nomen ’ Aaxg*?
çta. cf. Intt. ad hymn. Csllim. in Delum. Schn.
Ver sum tertium et seqq. Hermannus restituit J -
nôvTOV S'vyartq, %dovbg tvQtiaç àxlvr\-
TQV TtQCCÇ ' CIV Té ßQOTQL AàXûV XlxXj]ÔXOV~r