92 VF R A G M E N T A
-Ne /idem fallam, neque pacta mendax
Foedera fallam.
Elegans carmen! sed nulla versio graecorum verborum.
Disposuit Hermann.
Aq^ce jLitydXag agtraq, cjvccög \4 Xd~
■d'Eia, pL7] nraiGfjg ificev
óvvx/ eöiv TQa%bï nozl ipsvësi.
XXIV* (p. 58- x in.)
Plutarchus in Nicia p. £23, G, (Tom. III. p. 804*)
éx Pindaro affert;
------- naqd Avdiov aQfia
-■%Sgog i%V8VCtlV,
(vt versus dirimit Hermann.) iuxta Lydium currum pedes
incedens. — vbi Codd. Bodlej. bene oiyysvmv. Eun-
dem locum laudat de Discrim, amici et adulat. p. 65. B.
Gregorius Naz. Orat. XX. p. 331. èt aal nsgol naga Av-
diov ugpa è&éojjisv. cf. Pantinus ad Apostol. Prauerb. XII,
38« Permutatio vocum lyvEvevv et olyyevsw in libris scri-
ptis fere est perpetua. Ita in Aeschyli Prometh. v. 122.
pro eiaoïyvevat Mécr. Arundel, .editio Roberti et Schol,
legunt elaiyyevai- Poeta nescio quis apud Eustath. ad
Homer, p. 773* tg> acpez^gta ygvafim vzegioiYVsvoa tov xvv-
tyi'dtpbv tov figscpeog, de Ioue a sue eduetto. Schnv Ea-
dem permutatio in Homericis occurrit, et apud Pindar.
Pyth, V, 116. add. VIII, 43«
XXV. (p. 74. Lviii.)
Plutarcbus de Discrim, p. 63. C. D, on per ovv Iv
otvcp xal p/'d'i) to TOvovTQ cpvhtxxsov, (cauendam èsse liber-
tatem dicendi) Bvdrftóv êartv* evdia yag ènayei yécpog o
itivóüv èv ituidiu xal cpiXocpgoavvrj Xóyov > öfpgvv avdandivza
I-*,*. ■ HBBÜB K SBji *•*. a/ (i• . ^ y ' - wKSi 1 'o* aai avviaravza to ngooMJiQVj, anxneg aviizaTTOfASVov zat
Avdicp t/tq}y xai Xvovtl to tcqv ÖvücpÓQCQV
öyoivlov XCU UtQlUvdw
I N C' E R T A. 05
tcaza Jlïvpagov. vbi Xylan der ex Codd. recte ayoiviov ju£-
gifAVtSv legit ; porro emendandum recte censet : Avó'ao
Xvovzi âij Mm tcSv etc. ( vt, sit scribëndum: Avoua &sèip,
Xvovn zo tcSv dvoyógcov ayoivlov pegipivmv- soluenti fiaient
molestarum cuïarum. H.) De Lysxo deo ef. y . D. ad
Apostol. XII, 35. Reiskius p. 143. Avaup probabat. Schn.
XXVI. (p. 73- tiVi.)
Plutarcbus de vtilitate ex inimic., capienda p. 88- B.
vixtofAevoL, cpijal IUvdaQog, ccvdqsç àyqv^La déÔEVTCcc.
Scholiast. Pindari ad Olÿmp. V I I I , 92. h. 1. ita habet:
vtxcjfisvoi ÿccq avdçEç ctyQv^ia dsdevtcu, ov
cpiXav Bvotvtiov èX&EÏv.
Verborum posteriorum structura cum sequentibus con-
iuncta fuisse videtur. , Iterum laudat Schol. Pindari ad
Pyth. IX, 160. Forte etiam h. 1. respexit Hesychius in
voce ayçv^la. Schn. Sensus : victi enim homines tenentur,
tanquam vinculis,, pudore, dum ne hiscere quidem au-
dent; ita pt in. conspectum amicorw$ penire heê qudeant :
(tSg) Qvx iXd'eiv. V ersus sic tnetire- ,cum Herrn anno :
vtxtopiBVot yçcQ dvëçbç âyçvMtoi dkdsvTcu,
ov cpiXcav èvctvjiov èXS^BÏv.
XXVII. (p. 73.- i v . )
Ibidem pag. 91. E. xal izaaa qivaig avSpamov qiég&i
ipilovuY.îav aal fyXo zvntdv aal
cpx/óyov xbVEoepQovav èxaïqov dvdçdjv,
mg (priai IIlvdaQog. Cf. Reiske Animadv. Vol. II. p. *53.
Schn. Iniddiam panorum hominum comitem, ait Pin-,
darus.
XXVIII. (p. 72. ni ri.)
Plutarçh. Consolât, ad Apollon. ,p. 104. A. cwnsp ova
sazi q>vyeiv jfçgtbv ovÖ* vnaXv^ai TQTtaQanavy