i58 F r a g m e n t a ,
CLXXXIV. (p. 92. cx.)
Schol. Sophoclis ad Oed. Tyr. v. 894- rbvvAß(uöii
v«ov] ”Aßai tottoç Avxktg y è'v&a leçôv èanv * AnohXwvog.
1} âià T(uv Safxicav, on xai êtcst [xavrevovzat, wg xaiJIivdaQog.
quae quidem verba foedis erröribus commaculata aliis
expurganda lubens concedo. Videtur latere nomen (pca-
xécov. v. Intpp. Strabonis IX. p. 646* Stephani Byz. /voc.
Téyvça et v. ”Apai-
CLXXXV.
Idem Argum. Aiacis: ttsqv de rrjg nÀevQÏÏç, on fio-
OTJV aVTTjV TQCOTIJV Cl%SV, îfSTOÇEÏ XCtl IlîvduOOÇ-
CLXXXVL (p. 80. lxxi.)
Gellius Noct. Att. XX, 7. Mira et prope adeo ridi-
culct diuersitas fabulae apud Graecos deprehenditur super
numéro Niobae Jiliorum. Nam Homerus pueros puellas-
que eius bis senes dicit fuisse p Euripides [et Pindttrus ]
bis septenos ; Sappho bis nouenos ; Bacchylides et Pinda-
rus bis denos ; quidam alii scriptores très fuisse solos di-
xerunt. Liquet locum hune esse deprauatum ; sed qua
ratione sit emendandus, nec quaesiui, . nec adeo operae
esse existimaui. Aelianus Var. Hist. XII, 36. de eadem
re agens ait: ° Akxpàv dixà iptjol, Mifiveçpog eixoob xcil
JlivduQoç. Lasum vero Hermionerisem memorat bis septenos
Niobes filios numerare. Pherecydis aliorumque
auctorum sententias exhibet praeclarum scholium ad
Euripid. Fhoeniss. 162.
CLXXXVII. (p. 80. rxxr.)
Tertullianus de corona militis c. 7. Hercules nunc
populurn cap it e praefertf nunp oleastrum j nunc apium.
Hohes tragoediam Cérberi, habes Pinddrum atqiie Cal-
limachutn, qui et Apollinem memorat, interfecto Heir-
phiço dracone, lauream induisse, qua supplicem. (Tira-
I NC E R T A. P »
goedia Gerberi, si recte scribitur , - signifteare debet tragoediam
aliquam, ««in qua Pereules ex inferis rediit, vt
in Alcestide Euripidis, oleaginea corona redimitus.)
; ‘ c L x x x v i i i . (p. 99. cxï,.).§
Seruius ad Yirgil. Ge. I, 14. de Aristaeo : Hic', vt
etiam SallUstius docet, post làjiiatum a canibfié Actaeà-
nem filium matris instinçlu Thebas reliquit, et* (Üeam itt-
sulam tenuitprirreoadJiuc hominïbus vai'uam ; post ea re-
licta cum Baedalo ad Sardiniam transitum fecit. Huio
opinioni PinÙarvs refragatur, qui eum ait de' Cédiinsula
in Arcqdiam migrasse, ibiquevitam (Heins, legit villam)
coluisse. Nam apud Arcades pro loue .colitur > quod primus
ostenderity aualiter apes debeant :reparari. De Aristaeo
vide ipsum Pindardm Pytji. 11,5. ibiq. Heyn.
Magnam et rudern locorum molem congessit auctor Bisser
tationis de Aristaeo, Goettingae 17^4. editaé,"q.ui saltern
aliquam orationis latinae laudem ea opera meruisse
videtur.
CLXXXIX. (p. 100. cxLi.)
Idem ad Ge. I, 16. pindarus Pçma ex Penelope f i lium
dicit, vnde multi etc. vbi in Mto G. est: Pana
Pindarus ex Apolline et Penelope in Lyco monte editum
scribit, qui a Lycone rege Arcadiae Zocus (emendant.Zy-
èaeifs) mons dictùs. Narra tionis yarietatein explicat Ba->
chet de Meziriac Comment, sur les Epitres d’Ovide T. I.
pagr 104.
Nescio an hue pertinent glossa, quam in Etymologica
Gudiano Mto reperi: Avxcuov Avxmvog. oroua xv-
Qtov. vloçUivdaQov. Forte tarnen respexit notum Homeri
locum: 7] (jâ vu poi n nid'oto, Avxaovog via ddupQov;
CXC. (p. 8o- ix x i.)
Priscianus de metris comicis p. 13. 1. 27 sqq. Pindarus,
teste Heliodoro (f. Her odor o'), awsar^sipsv, hoo est,
conuertit rhythmum iambicurn hos modo ;