CLXX. (p. 103. cxL v in .)
Idem ad 01. X , 58* 'voivvfxog, ßpeyeto noXXa i'wpadt]
zo ßgi^ETO aVtl tov xatsamnato cprjcei' avvt)'d,o)g yaQ to
ßQ£^eq<d'ai> ènl tov amnaadai tt&rjW' xal dlXayoos
/Lirjöï yag ßQS^SÖ'd'Oi).
ztvèg de 0VT0ig, ixQVitT£TÖ viyadi rij txbqI xov Olvofxaöv ado-
£ia. Eodem modo poeta vtitur veïbo hoe ïsthm. V, 6$.
ouojg xuv%r)ixa xouaßQsys (fiya. In. ipso Scliolio latót
nescio quae lectionis varietas,. cjuam tarnen animi con-
iectura inuestigare atque assèqui nondum potui. Requi-
ritur enim pro vulgato viqxxdt verbum aliquod graecum,
quod grammaticus subiectö altero «db£i'a interpretatus
est. S chn. vupuda, tropice acceptum per aêo^iq interpre-
tati erant.
CLXXI. Cp- 8ó. fjMj j | § |
; Schol. Pindari ad Pyth. I I , '31. ’vbi docet, xtilov
pro tvd-aoobvj, ovvii&rj, poni, locum Pindari affert:
tv&ct JlOlflSVSS XTi XbVOVtcu
xanqcov tb Xsqvtgjv tb.
in quo XTtXsvsG&at/ per %t&aoGSvGav explicat. cf. Observ.
Misc. Nop. I. p. 87* (»n noffivai?)
CLXXII. (p. ïo3. cxtiix.)
Idem ad Pytfy. I I , i2ß. èv Alolibeaav ds jfop-
daïg wow Bouotlaig * èxst&sv yaQ b, IIwduQog* snel ol
MolsXg xi&uqM . to dè pélog Aiofaxiï qv&(x$ owéta%ê'
zotovtóv satt xal to
AIoXbvq ’eßaivs
Atoqtag xbXbv&ov vfivav.
Forte legendum: Aojqkov vel AoiQtav xéhevS'OV vftvtov-
C L x x m . (p. X03. en.)
Idem ad Pyth. IV, 4. dvvatat xal tovg AeXcpovg Xsyeiv *
(Aatotdag) itsQw&t, yaQ * Anollwidag aiitovg &(?ootjy°e6m*'
--- JiX cpol &B£U6TG)V
v f i v a v f io c v T is ç A n o X 'k o jv tb a t .
ÇLXXIV. (p. 104. cm.)
.Grammaticus vetus apud Scholiast, ad Pyth. IV, 25*
éU k m i de ol n e ç l tb v ÎEvdtxçov avimXéxeiv t a ttov ymQÓJt
z jtw v 7tóXea)i> xa l ta ttbv ‘HQmdatv ovó^ata diuxotvonotovv-
%sg. :. Otlov ' '. I
' SVCCQJUCCTB, XQVÖOXtJf^i
i s q c Ó t c c t o v c c y a X f x m , &r j ß c e .
zo (ièv suÜqiiuts t.Jjg rtÓXsojg, t b d è yQvaoyitoiv tfjg Hçon'âog.
CLXXV. (p. 104. Cnil.)
Schplidstes ad Pyth. IV, 106. oti dè tag nsqI ta &eXa
pvGttdag xal MsMooag q>r}alv, êteQwdt b avtég (p^of
tccïç Ibq cù ç M sh e ö ó c c tg t s q t ib t c u .
Ad hunc vèro locum referenda sunt, quae JDidymus ap.
Zactantium de falsa relig. I. c. 55. §. i 3- tradit: Didy-
mus in libris UivdaQixîjç ait, Melissea, Cretensium
'regent , primum diis sacrificasse, ac ritus nouoa
sacrorumque pompeis intrjoduxisse. Huius duas Jiusse fi-~
lias, Amaltheam et Melissam t quae louem puerum lacté
caprino ac mplle nutrierunt ; vnde poëtica Ma fabula
originem sumsit, aduotasse apes, atque os pueri réelle
complesse. . Melissam vero a pâtre primam sacerdmem
Matri. magnae constitutam • vnde adhuc -eiusdem Matris
antistites Melissae nuncuparitur. — Siue igitur a Melis-
seó, Pt Didymus.. tradidit, colendórum deorum ritus ef-
fluxit, siue ah ipso quoque Joue, vt Euhemerus tradiù,
de tempore tarnen constat, quando dii coli coeperint.
\Cfr. ad hünc Lactantii locum Porphyrii Quaest. Homeric.
vbi est: xal tag ArjfirjtQog tsQsiag, wg trjg yßoviug
i&sïïç (AVGtidaÇj Msliooag ol ïidkavol èxaXow, avttjv tstty»
Kotpryv Mshtvibti (Theoerit. XV» 94*) osKtyv^ re ovoav