CXXIX. (p. 102. cxjjvi.)
Etymol. 3VT. pag. 577, i 5- % ftéXog’ Karos avyxgiaiv
zou è'irovg zó psusXitrtxévov. vj dnb rijg xov fiéXtxog yXvxv-
trytog. MvoiußXog dè tag èv udiffßqt yeï>ö[iévag nao&évovg
JMdvoag Mttl %a itév&ri (poitqv xal S'grjvsiv' •o’&ev sitBxga-
%rt(ïs ra qdopsva [xéXsa xX^firyvai. dl • dè dnb tijg fjisXtyri-
Qvog'
fib’kiQöottvxtcüv 9tï]qlo)V èyia yXvxsQCotSQa
'/ bfjupano^
xal en xb fiéXog r$ êxdoxcg fispsXtipêvpv. vbi Etymol. Gu-
dianum Mtum habet : MógdtXog dè ol dè dnb xov ash-
yógov Tlivddgov p e A too o xsv xxjgi av? b lort- tb .{téXog rp
ittatjTM (iSfieXriiiévov. Vnde apparet, recte Sylburg. con-
iecisse, nomen auctoris esse Hdyrsilum, qui patriae Lesbi
bistoriam scripserat, vnde, quae bic de Musis Lesbiacis
traduntur, integriora habet Clemens udlexandr. Cohort,
ad Gentes T. I. p. 27. Ex posterioribus Etymologici Gu-
diani verbis mire licet corruptis lucramur tarnen Pindari
aüctoritatem, cuius vér ba Sylb. ita restituenda censebat:
f i t ’ktööortvxraiv xtiQicov s/llïi xqsxsi rßurtQcc
tpógjuiyg x a i yhvattQCüTSQ* btu(faxóg.
Sed bene succurrit Etymologicum Mtum Askewianum,
cuius apographum ex Anglia relatum mecum benigne
communicauit S. R. Kulenkamp, vbi locus Pindari multo
aaniqr exstat. Primum statim recte liber Askevv'ii habet
jyivgotXog, deinde pergit: nagdsyoaovaag — fxBXiymgov»
Jllvdagog *
MtXlÓÖOTSVJiTCpV XïlQiOüV, £ -
(xa 'yXvxviSQog oyLtcpoc.
CXXX. (p. <$3. xxv.)
Etymol. M. p. 579. 1. 3. (tsfxvécyxa—
dè daiQixpiitQov Öid z-ïjg m ftefi vataio.
ULvdagog
C X X X I . (p. 101. cxi.iv.)
Etymol. M . pag. &o&, 40. v.1yegadog— 9$ xivadog-
ovdsxsgov ydg edxiv to owayoaevdv h> ty gvosi xov noxa~
jdov nlrj^og iXvog- xal boxgaxow xal XbO'env. xal nivdctgög]
doxixr\v Bins % egad s i 0 no dear . ’ Agiaxagpg de (pij&i
ytgddag xaXsZa&ai %ovg itoxapovg xal yovg sv avxotg Xfc
&dVg. Vide quae tbs voce hac traduntur ad Pytb. VI, 13*
Qvx avsfiog ig fivyovg dlog
"'J^oi nautpogm yegddi xviixofiBVog.
quem ipsum locum ab Etymol. M . respici suspicabatur.
Barnesius, improbante Dayresio Misc. crit. p. 42. Mihi
tarnen .admodum probabilis videtur Barnesii sententia,
persuasumque mihi habeo, in voce uTrodcWlatere abscon-
ditam veram illius loci Pindarici scripturam. Satis enim
disputatum est, yulgatum rvntofjtsvog commode apteque
explicari vix possö. Praeterea mopet Eustath. ad Horn,
p. 1230. ib^.olim yegädei lectum* fuisse. Totum ilium
Eustatbii locum more suo exscripsit Philemon Gramma-
|icdf , cuius annotationem ex Codice Regio cum plurh
mis äliis primus edidit ^doetiss*. d’Jlnsse de i^i^lpison ad
Apollon: Lexic. Homer, p. 054; Quodsi vero plura de
Philemonis aetate, eiusdemque Lexico Technologist} co-
gnoscere cupis, vide quaeso quae disputauimus olim in
Biblioih. Philol. Goetting. Vol. II. p. 52x sqq.
C X X X I T . (p. 190. cxi.ii.) ,
Etymolog. Gudiahum JVItunx- apud S. R. Kulenhamp:
e I s o r i ]kws diywg Xeysxdv itaga @qvxvdid?j xal nwbagw,
ore ubv to (j.aiveo'd'ut xal e'xcpgova slvat, ore ds to vitavayta-
gsZv xdx' vit^sgyjBO’d'ai ij atpioxaojQ'at. Hue etiam refe-
ram quae ex Etymologico Mto Biblioth. Reg. Paris, retulit
cel. Rtihnken. in Epistola saepius iam laudata ad H e y
nium (Virgil. T. IV. p. 237.), vbi in Etymologico Mto
tradi ait de forma dkg pro usl Dorib^is propria y delude