266, G-. H e r i a n n i ■
W IX * Co9- 5^ '^ em : ^ 7 4 - ' I I I .^ 7 .
i f ?8, - Jsthm, I#<5&.‘ Consebsu'£ quod scram,
M>ri a criticofum miutatibnibuA £uri fbimas communes
exhibent 01. I. 93! II. ,103. m . ,5. y l? \ y j JQ
54- 61. 97.# T I I . 8- 52. <5x. 9(5. 106. IX. 87- £1. m .
139. X. 23. 36. 49. 51. 54- 58- 87- 109. Pytb. III.
»3- 39- 190. IV. 109. 169.. 179: 383• 393. 409: 41$.
4 ^7* 479* t o . t o - >y. 67r . s ^ V I I I y ^ . 74.
i x . d<5. 93. 129. 147. x , 37. x t r . 2 § i jsrik. v . 29.
V Ik 87- v n . 1 ©4. Isthm. VI. *66. nam VIII. 61.^ g p
<xav legendum vrdetur. Doricae forifaae inueniuntur Gib
II. if;5. IX. 23. 142. X. 111. .Pyth. I. 8^1 III.
63 • 89- IV . 173. 134. 240. XIL 14. Nem. IV. 164!
'51, «VII- 99* *45V IX. 45- 58-•' vbi cod. Aug.
% lod si ^oamq scribatur, et deinde v.Qvyev
iiabebit quo deferrdi possit; X. 44. 134. Isthm. II. 21.
" S '^ 59*-■ •HI. 1. IV; 43, 57. 65. VI. '21.. 75. In
hdc qiioque indice illud notabile est, quod imNemeis,
maximeque in Isthmiis, pene vbique Dofica forma compared
In irifinitiuis quoque quum tantum noil vbique
commum fqrma vtatur, aliquando tamen Doricam ev,
nusquam yy habet. Quamquam non ausira contendere;
illud ev.non deberi grammaticis. Nam bis tantum certa
lectio 1 est, yagvev Ol. I. 5. et tgaqpev Aeolicum pro rpa-
<Pevv Pyth. IV. 205.' quorum locorum prior a carmine
isto habet aliquam excusationem, vt infra apparebit, alter
fortasse a verbo. Sed noQSvev Ql. III. 45. cixovsv
V f . 112,' aX£v' Nem. I. 106; zvysv VI. 46. criticorum
inuenta sunt, . repugnantibus antiquis ' libris. ’Ayuyev
Pyth. IV. 98. iam in commentatione de metris Pindari
CCfrectumj SxiXXev^l: VII. 61. lecfioiiis varietatem
et scholia consideranti non erit dubium quin genuine
1 7 ei>&vv cedere debeat. Mel®per Nem. XI. 23. si
isy Scriberetur, mietro satis fieret, nqn sensui. Fortasse
poeta scripsit (xtXsiv iv^aotSuZq^i,
D I s S III- I) E D i AX E C T Q P ISO A R X 26?
Addatfif his deniqüe singirlares quasdam formas et
Verba Pindar# prfoprla. ex nostra ; emendation«
Pyth. I. 161. vnotpaiteg Pyth. II. 140; ipkvdig* Nem. II.
72. ipiytov VII. 102. roaow et ImVoffcwt Pyth. III. 48*
ÏV. 43. X. 52. ! ïtsTvaQsTv “II. I io’5' ndMdfiovsLV ïiz»
cmrtumo Isthm. I. 88* et dMdojndffac 01. XIII. 150.
IX.' 3V x5^.«doyras Pyth. IV- 3 «9*. § f p Yth* 1V-
277. «pa 01. É R 58- wre Nem. VI. 47- VU- M W
Isthm. IV. 31." ag 01. X. 61. % p a cüm aspero spiritu
semper icripturia", et praegressam tenuem litteram in ad-
spiratam mutans Nem. I. 9. Isthm. I. 65. ' ïïe c prae-
tefbqndum; jiwetóv Ol. III. 5o. correpta prima, pro
xuTièêödv. Alibi in Verbo neoetv t ^ro ff ponüt, vbi duo
a sibi vicinalfutura esseut. Hinc est participium -rrg^ ‘
\ioiaa 01. VII. 126. Nem. IV. 66. Unsxsg Pyth. VIII.'
1,17. Sexuatur «y, Vbi non accedit alfcerum a. ^ Sed ne-
tÓvtsogw Pyth. V. 64. ad Aeolismüm, de quo mox, re-
tulerim. J Pró tutvwvtqC Isthm. II. 35>- scrih^nduip
Trórros. Illud xarteióv et Alcmanis xapatvwv apud He-
phaebt. p. 44. ne qüem moueat, Vt xapag gcribendum
putet Nem. VI. 87- tu quo. carmine pene omnium stro-
pbarum finis corruptus est, mónep ibi sic legenduiü vi-
déri: v fiaqv dé aapt vktco# epmag > Kapjictg *AxvXei)g %(*<*(**
wv ocq)3 apfiUTcov (Pdsvvag vibv svï? èv<xQi%ev s£<wg &xu(k
3{% £ 08' Caxótom. "Efinag, ab setisu commendatum, ob
metrum ueCèssarium est, qüum in. vulgato spnsff , et-
iamsi vocalis I sequatur , non póssit breuem syllabam
appstrophus ante anacrusin excipere. • ' vno A
Cod. Aug. TJlv addidi, quod alibi qüoque Homèrum sequitur
Pindarus. Correptiómem diphthong! ante hoe
pronomen -tuetur 01. V. Kf .‘ j ’ 4oog Schmidio debetur:»
metrum cefte hanc formam requitit: alibi poeta Aovg,
aAofövg, KXsovg, sed Pyth. IV. i82- e^* hom. XuQwXötg.
\Axfta dehique, iam ah aliis inaientum,, et saeprus similiter
a Pindaro vsurpatur, nee semel cum permu