G . H E 11 MAN N X
%vk%aßqg pèv-[xtèkç, vmb'qi&ôfÿwv denhefiovcav, et Aristo»
phapes cofliprôLat, abtistxüi hqjms rei hotahs ijlo sïsfftet&èi»
Xiaaeis in Raniè' v. *34-9* l 39° ‘ Paçônçs quidem, qui-
.bus vel -Germanicas^iMusas noster ille canere doewit
Klopstockius, ' Boeckhius nunc Gràeçorum volubili linguae
eripere conatus est, quod qüae ab ipso inuenta
est1 me.trorum doctrina eos non ferret. . Nos * aliter ea
de r é ’ sentientes, illud tantum* nunç monebimus, in car-
ming^Ol. II. prirtium paeonem, aliquoties ab interpola-
toribus sublatum, praeter illud lf{Qai(Xérjç, in omnibus
strophis ’jet possé* rçstitui, et videri restituendum esse.
Redeo ad ditrochaeuin. Is vnO.in capnine, Isthmicum
quartum, ."Vutgo ‘quintum?; dico,: prorsus videtur ràtiqnes
-, nostras conturbare : ,
11 * ftar€Q jiXiov, noZvcovvfts ; \
: d&o y* %xatt, stal /uzyaöifsvq vqj^Löccv),
cuiusmodi pleraque stropharum initia sunt; *) simulque
addi bis debet III. 19. (IV. 1.)
, èÜTC flOL ■ d'SCüV SXCCTi, fAVQia Tiavtçc xsksv&ûç*
ïoQnibus locis' quum scrip tu rae éorfççtio adhibèri J non
possit, certo euértent sententiam nbstram', nisi inueniär
_tur, qaio, ipsi quoqué defendi - queànt. Ac ;de ïsthm.
HL - ipv C^V* f p sic éxistimo : quoniam qùâtèrôaô dipo-
diae coniunctae sunt, -binas, 'v t in muïtis versibuSÀVhûni
membrüm eonstituere: quam rationetti buic yei’suum. ge-
ueri etiam Y. carmine Isthmiorum, lbset àlio ’modo, vift-
dicâri, non opus est vt peritos mpheain; Ex quo con-
, . sequitur, nihil öffeusionis habere àncipitem in fine se-
cundae dipodiae, vt finito ibi numero; sed in prima
dipodia post s’ffrt particular« aliquam excidisse. Aliter
statuendum videtur de primes dtfobus -versibus quart*
./*) Descriptioiieinniembrorura nunc ’ ea^m dedi, wSfr tollitur vi-
tiiun. Vidé Eiern. doctr, xnetf. p. 65o.
D !,s s. II. ' /B E MENS VRA RH Y T II MICA. 20$
car minis : in' quorum primo' q:uum secundus^ in secundo
qnar'tu?pes ,|aepius, quam velis^, excusatione'opus ba-
liçat, in priore .axitem secdndi versus dipodfa huila pror-
, SUS troch^eo vepia sit: nihil reliquum esf, quam vt hos
duo versus aüt vere trochaxcos numéros hàbere, ideoqué
plane âb iÜo genere,, de quo lotjuimur, diuerso^ ' essd
censeamuS, qtxod tarnen xxon videtur hphe cpuuenqe Cixm
reliquis numeris,. in quituis omnibus Dorica grauitaé'con-
spiçua p$t't. aut primani prirni, secundanx sedundi vçrsüs
dipodjam neque trochaicam', neque ex troch'aeo et spon-
deo* ,sed ex basi et trócbaeo esse-statuamrte ; *) quod
<renus si cui duplicem basin vocar,e placet, ostendat ve-
lim, cur secundus pés alias sequatur,, quaxa | quae(. suix,t
baseos s leges. Ita vero non mödo in ytiaquë dipodia
varians,, mensura idoneam^rationem lxabebit, sed refcte
etiam in secundo versu prior dipodia trpcfyaeum pro spon-
•deo reoipiet, latente,.. quia alius numerus sjequitixr, falsa
mensura. In epodprum autem vepu septimo, in quibus
• omnibus (sunt autem 1res tantum) ditrocbaeus dactylos ,
praècedit, ferri fortasse trochaicus numerus,, quum sit
breuissimus, potèrit; sin minus, apparet, certê.excüsari
syllabam ancipitexu posse. Vv .. • ,.?* 4 . .
Sèd- vpxxiendum iani est ad ea, ■ quQru.n^^au^a,haec
dis&esrui ; ex quibùs, vt boe obiter addain, satis intellb
getur, curtftnem fragment! Pindarici, quod a Tbxerscnio
in Afctis Monacensibus I. fase. HI.^p. 315 Sfi- et a Boeck-
hio in adnQtationibxrs' ad Isthm. y i l . , edithm estó|v chö-
riambuin, nonMitrocbaeiiin oqnstituerim. ; Alia fragmenta, i l
in quibus ditroçha'eus ç s t,- vbi epitritum esse conuehier
bat, vel aperte corrupts sunt, vel certum iq^cium e^clxi*
dunt. Igitur- dippdia trocBaica non potest aliter pronun^
ciarx.» quam vt prior pes xnaiorean , posterior minorem
* ictum abcipiat, vt in hoc versu, \
*) Nihil Opus esse fee xnetri descriptione, ex ea , tjuain xxutte
dedi, dispositions versuum. iutell%etux'.