dent! de Rhoeco facile pàtet, explicandùm esse locum,
quem JEr. Schmid, ex Plutarchi Quaest. Natural, nr. 36*.
retulit latine :
Tu parua molitrix fauorum t perfidum.
* Quae puniens Rhoecum stimido pupugisti 'eum.
Disputât vPlutarchus, quare apes impudicos praecipue
petant ; sed verba graeca deficiunt in vulgatis edi^ioni-
bus Plutarchi ad finem; nec latina habemus, * nisi in
Gysberti Longolii versionë, qui postremas quaestiones
ex libro Mediceo transtulisse dicitur. Inde igitur Er.
Schmid, fragmentum hoc duxisse videtur. Neque ehim
adhuc librum ilium rarissimum, videre mihi contigit.
CLI. (p. 98- cxxxiii.)
Schol. Aristoph. ad Plutum v. 210. de Lynceo : xo-
aovxov Si ôÇvaméazaTOQ r\v, mg xai S r 'êXarrjg ïSstv Ka~
azoQct ôoXoq)OVi]ffavra rbv aStXcpov, mg (priai UivS açog*
Eadem habet Suidas v. Avyxtmg. Dubitat summus Hem-
sterhusius ad h. 1. p. 6q. an referenda sit annotatio ad
jNem. X , xj-5*
* y *Aico Tavyérov ntSavyaÇcov
i'dev Avyxsvg Sçvbg tv artkéyti.
Equidem persuasum mihi haheo, verbum SoXocpovriaavrot,
In quo vir summus adhaesit, a Scholii aùctore esse, ad-
eoque ipsum ilium Pindari locüm paullo ante allatum.
respici. Quare aliud ad hünc numerum referendum est
fragmentum, quod indigitat Hyginus fab. 37. de Argo
naue : Jîahc tiauim factam Pindarus ait in Magnesia«
oppido, oui Demetria» est nomen.
»CLII. (p. 85* nxxxvxii.)
Sehol. Aristoph. ad Nub. 223. vbi Socrates loquitur:
Tu fis xakeïç, m ’ cprjfieQe ;
ikéysro St 2mxQcn:tjç rr\v biptv ^tXrjV^ itaQSfKpaivsiv ’ aifiôg
re yuQ mi cpahaxQOÇ ryv. nsçtéd rpiv ovv aurai olov rov tiuqk
ThvSaQOf Silryvov qxovijv • o yaç roi TïïvSoiqoç Smlsyofisvov
vraQuyuyw rov roiovrovg aincn rtsçiéfirjxe
hoyovç • '
ll2 'takuç scmj/usçs, vrjms,
/3à£stç ftoc %Qri[.iarct Siaxopthoov.
Jta enim hune locum integriorem, quam in editis exs t at,
vbi est /?cfdj£stg — SMitofinsumv, seruauit Suidas in voce
w °<pi]iJ(SQE., S o in . Forte fabulae de Marsya et Olympo,
de SÜeno et Mida, e Pindaro fuere deductae: v. ç. apud
Phrlostr. Imag. I, 20, 21. 22. Versus sic constituit Herm,
oj rdXccQ ècprjjLiSQE vrjTus
Çstg ptoi %Qriu(XTCc diccxopnêcov*
CLIII. (p. 97, cxxxi.) '
SchôUastes ad Aristophanis Equités 623» 4*
rO S* dp’ èhaoifîQOvt’ uvaQQïiyvvç titty
reçoit evôfievog i'çstôt xctra rmv litirtmv.
xq St skaai@QOVru tcv.qu rot êx rfjç açyrjg ThvSaçov. Àuctius
hoc scholium in codice suo legerat Suidas, qui sub voce
iXaaipQOVrtx, docet : ° AQiarocpâvrjgèx rrjg aQ/fig IhvdaQOv *
êXceôlfiçavTê ncu ^Psctç,
uvrl »oS <wç. vn:o, @Qovrrig èhauvopisve. Sed fallitur Suidas
in eo , quod tXaai^QOVxs Pindaro tribuit, in quo sine
dubio èhaaijîQOVTa lectum fuit^ Similiter Olymp. IV.
I^.ccrqç ynéQxare fiQoviag.
C L lV . (p. 97. cxxxn.)
SchôUastes ad Aristoph. Acharn. v. .61. fikv
(laaikéa IïivdccQog xaktï rov 2 vQaxovai(av rvQavvov. Et-
iam hune locum exscripsit Suidas iu v. fiaarhtvç. Nescio
an haec obseruatio commode ad locum aliquem carminum
residuorum possit referri, vt Pyth. 1, 116.