
5s6o G. H e r m a n n !
X in . 59* Pyth. IV. 259*. IX. 73* Nem. I. ' 48.' 'IV .
125. y . 5$>. XI. 49. Isthhn IV. 20. ,et m^perfecto
Isthm. VI. 32. et in infinitiuis passiui 01. X. 47. Pyth.
I. gö. III. 33. 2o5* IS^m. VIL 31. VIII. 17. 35.
e t , secundum supra propositam emehdationem, Isthm.
"VI. a3.';. ■ ’ x , : t , .
' In crasi propius ad Atticos accedit Pindarus, v. c.
xaxsïvov 01. III. 55. xaaócfoig %<axav Pyth.
II. 159- s. ywmiGat IX. 83* ywïróxhv Q6. Doricaë
erases sunt tcout’ 01. I. 7 *~* T&jpyeioi; Isthm. II. i5 .
Sed qupd Isthm. IV. ^2. Aldina habet, vulgo xsij;
et VI. 87- x’ êv scriptum, id vereór ne abhorreat a
Pindari dialecto. Solutio Ionica rcap&EVr[ioiai, nestra
emendatione Nem. VIII. 3. restituta, lirmatuf quodam-
modo a cod. Aug. in quo est éaQ&èV'igjjjffiL A& ëpicam
legem factum est Micro? Isthm- V i l. 69.
Venio nunc ad Dorismum ‘Pindari, qui aliquantó
angustiöribus circumscriptus est limitibus, qhain plerbs-
que existimasse video. Non Pindarus 'vsquam primam
personam pluralis humeri in fxsg termihauit ,* non rjvd'ev
dixit, aut quae: similia hpud alios reperiuntur: nam
scholiastes ad Öl. VI.' 37* nugas profert; non aS pro
nam xayXuodov in fragm. pag. 71. Rei ski i inuentum
est, meliora moustrante Pindaro 01. IX. 3* IV.. 3-18*
non Muon, Alcmahi 'vsurpatum et certa lege Theocrito;
non genitiuum sécUndae declinationis in co terminatum;
'nam Pyth. IV. 202. Nem. VI. 36. VII. 8- 4 l * Isthm.
*TV. 122. quin etiam 01. VÏI. 35* et ;!Nem. XI. 4. v ti
'niXag adfütum, datiui restituêndi sunt. Nèct.mirum, si
Pindarus huib casui iunxit 'in quam quidem rem
12 nolim SopBoelis^ loco vti in Ai. 774. tltlag, tyyvg, et
similia, gén'qiuo iuheta significant prope ab aliquo 'loco;
datiuo, prope ad aiujuem locum. 01. IX. 03* recte legi*
tur ^eqriiTfor. Nem. Ill* xó. o v parat nofajvecpéXu scho-
lxorum indjcio grammatici» dèbetur, vt fere in caeteris
Hiss. III. DE D I A L E C T O P l N D A R I . 2J§1
loei». Pindarus dederat ovpCcrcp noXvreytlq xpéovjv, yt
olxeïv oïiQavcp .dixit X. 40 9 . lam nemo, opinor, dubita-
hit, quin Nem. "VI. rÓ2/scribendum sit ypvffaXa^arov»
Librarii > nlpiié interdum Döris.mo prospiciëntes, ali-
quando etiam monstra reposuerunt? vt d'uoofiat ^Istbm.
I, 3*. vin „y. Heynium, et IdaxZ&ntQP agwa Pytjh* III. i%»
vbi etiam ^AaiiXantgv in dubitationem yphit ob Nem. III.
94. Nee Aoipirjq Pyth. T. 125. scriptum a Pindaro puto,
eensu etifin ^cbgiot?^ requirqnte. Valde suspectum est
ixqttuv in „fragm. pag. 19.' Nee vimj Njem. 'V.' 9 . licet
agnitum sqholiastae, probauerim, cui tuendo frustra afferas
dtMirj IJL ip. Interduiu vero Atticas fofrmas librarü vel
lonicas pro. Ilóripis dederunt, vt Xsu*v 01, IX. 100. Asoï
Pyth. VIII. 76. Movaa in fragm. pag. 90. 152.
vaio)V Pyth. I- i 4B- fragm. pag. iö i. Nolim tarnen
sollicitari MovGayérug p. ^ 15. ’ etsi MoiaaZog Pindarus, dixit
Nem. VIII. go. Jsthm. VI. 2. VIII. i 34* Non
enim constans vbique vsus est, pec, si yeladswogj uXsêv-
vóg, giffEVVQSj aut Q^wapog, aut sepavag, ansyavarp, ana-
v&vmtö dixit Pindarus , mirahere. no&eivóg, Gxoriwog,
ypiQog, vyifjQÓg j, namryvag dicerilem. Sunt' tamen , quae
numquèm Doricis formis careant. Quare librariis im-
putanda isotjapv uoièwg fragm. p. 125. èwrjp.£Qi(ov p. 124*
êqpnusöe p. 149, 'KueVxj p. 1x9. quod scribendum rjueva.
Nam 01. ,.X, 41. male est upsvov, quod e vestigïis ed.
Rom. kpixévov scribendum , cui verb o 5 datiuus iunctus
etiam Isthm. IV. 2 0 .. Deinde vrc'ijvuccGW Pyth. IV- £4 l -
et Tjxovaav Isthm. VIII. 67. slgyaaufi^v II. 67. vmovai
VI. 97. nsQinvtovM 01. II. 156. usï-Sou« fragm- p. 3^*
p. 43. <ttvyéovax, madigovat p. 126. xatovG^t
p. 3ö. XayovGca p, i 47- tvyovgoc Isthm. VIII. 7p* N3?1
TVyoÏGa dicit Pindarus, et aut vaiovxi, cuius formae
exempla inueniuntur 01. I. 47. II. 135. Hl* x2. VI»
36. 163. 170. VII. 18. *00. IX. 51. 75, X. 1x5. XIII.
.12. XIV. 12. 17. Pyth. I. 43* 100.' rax* II. 27. 4°.