^vvV sÎQ'ijfisvoiç, vu oXafifiavovTUÇ firj fiSQitshS'cu vroda sIg
VtXsIo) tütv TSTT&QIOV ttQt&fiOV ’ fIByiÇoVZai, ’/UQ BVUJt ThtV no~
âoSv sîç êmXqmov ro S si^tj^éyov tcfaq&avg UQi&ftov xal |ïç
vroXXavtXÛGiov ‘ àXX* ov xa&* avzbv \<o nwg s îg zb vtXsov
VOV Stj)1IflévOV TlXfj $'OVÇ fABQt^BZat/ ) uXX TITCO Tl]g ÇtV'd'fîO-
VTOiiag^zutQSÏzat vug zotavzag dtaiysGBig * vozfceov Os ytoyig
và ts ttjv tov Ttoftoç bvvdtyuv (ppXaGGOVza aijusïct, xal zuç
vîto z^g yv'd’f.tonoiJiag y^yvofiévag bmty£G£ig ' xal vtQoç&bzbov
dè zùXç dçwéroiç, o n zà (àsv ixdozov vrodbç Gt](ièZa diin-
ftêvsh ïàa orra xal :f(3 uQidyiw xal tip (leyé&Ei “ dl o vfco
vfjç py&uenouâç yiyvopevai diaïQéveiç noXX^v Xau^avovat/TTOi-
xikiav. Q u a e qü om od o B o e ck fy io p a g . 104. ad d u c tum
ïh y tfem icum sp e c ta re v id é a n tu r , n u llb m o d o a s s eq u o t.
iS R e c t iu s ea com p a re s c u m j i i s v e rb is L o n g in î , în frâgîH.
3. ( y . scholiastën Hephaesffonis pag. 7 6 ) szi zotvvv §ià-
(féysL çp&ftov zo (tézçovj rj zo fièv yézyov it£7triyozag£%£i>
zvvç fâôvovçj fiaxoov z t xm fiyayyv, xal zbv fiera m%zov,
zbv xôivov xaXovfi£zoVj og xal avtbç iravzo)& {tctXQoç ivre
xal fîoayvç* 0 âè yvd'abg tag JïouXezat tkxti zovç yçovovg'
vtoXXàxtç yovv xal zbv fiyuyhv yçorov noisï (laxyov. Aper-
tiusque etiam Dionysius hoc déclarât in libre de ' çbm-
positione verborum, p. 134* 17 yr*Q nèÇr} XéÇtg Ovdsvoç
ot[ze ovüuazog ovts çijyazog pidtszattavgyQOiovg, ovàè
uezazL'd'TiGiv, aXX', oXag naçsîXijips zy tpvGSt zaç GvXXuft&q,
tag zb- (ittXQotg xal zoeg fiçyaysiag, zotavzag qivXâzzet' rj de
j QV'fryixi] xal ftovoixT] (israfidXXovGtv a v z à ç (xeiovaut xaï av~
%ovGat, wgzb noXkâxig bïç ravavzia fiezaymysiv * ov ykç zatç
tfoXXafiqtg ènev&vvovGi zovç yçovovç, aXXà zoZg yçovoiç zàg
ffvXXupâç' ' Ex quibus aestimari potest, non ita planum
esse y tjuae musiedrum numërorum cum metris poetarum
consdciatio fuerit âtque corfxmunitas. Quam^uam mal«
abuteretur ista Dionÿsii obseruatione, qui ea vel in
nietris si quid vitiosum est, excusatum iret, vel musicos
numéros non putaret aliqua tamen ratione cum metricis
conuenisse. Praeterea vero a. Plutarcho in libre de mu-
DlSS. II. BE MENSVRA RHYTHMIC À» 245
sica >c. äß. p* *140. F. 1141. ,A. quaedam commémora^
tur sIg TOvç ovy bixoysvëiQMQV'd'pfwç evzaoig, „ quae quam
vim/babuerit, melius fortasse^intelligetur , quum exem-
pla, quae ibi allâta suqt, maximéqùe paeen epibatus,
explicatiis fuerit, de quo pede quae ab Aristide tradita
sunt, et secum ipsa, et «pum ils, quae- supra ex Aristo*
xeno, de- quattuor pedum orjfAScotç attulimlis, videntut
pngnare. Sèd quiqui fuerint numeri,. inusici, qui Doriis
istis epitritis aptabantur, hoc tamen ex iis, quae dispu-
tauimus^ effici*videtur, posteriorem pedem non troebaeum
irrationalem, fortasse ne spondeum quidem quattuor
temporum, sed longiprem quempiam pedem fuisse.
Quae ratio si vera est, sponte îùtelligitur, tolli dubita-
tionem, quam supra tetigimus, quomodo etiâm ante Cre-
tiçum ditroebaeus pro epitrito locum habeat. ’Nam Cre-
ticus iam minime erit catalexis praecedentis numeri, sed
plane alius numerus, vt ex bis mensuris constans, 2.
® 2.7 ex quo conficitur, si ante dactylos aut eboriambos
ditroebaeus epitriti vicem sustinere pptest, non minusiô
id fieri ante Creticum posse. Confirmatque eäm rem
iusta versuum recitatio. A t , inquiat aliquis, epitritum
is tum. ex trocbaeo rationali et irrationali, maioris tan.
tum grauitatis caussa, compositum esse, ex eo colligi
potest, quod etiam anacrusin, si qüando pa vsurpatur,
constanter longam habet Pindarus, bis tantum breuem
sibi indulgens, semél Ol. VII. 4* C5* J et Isthm; I. 4*
(5 0 qui löci'nescias an corrigendi sint. Nam Ol. VIII.
emendatio leuis mendi, quod v. 87.'(115.) relictum est,
meliorem versuum distiuctionem monstrabit. Fateor,
eiusmodi esse hoc argumentum, vt in se ipso nihil ha»
beat, quod reprehendi possit. Yerum quod ad anaicru-
sin attinet, eam etsi longam esse nécessitas- nulla cogit,
tamen sequente tarn graui, quam nos quidem putamus,
numéro , facile intelligitur, longam anacrusin breui ali-
quanto aptiorem eàse: quod autem maximum est, non